Κλειδώστε τις μετοχές στο μπαούλο!

Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο θα αγόραζα μετοχές της ΔΕΗ, εκεί κοντά στο 1,5 ευρώ. Κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο! Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά έχει δώσει πολλές ευκαιρίες μέχρι σήμερα. Θα δώσει άλλες; Η απάντηση βρίσκεται σε ένα άλλο ερώτημα! Θα αναπτυχθεί η ελληνική Οικονομία στα επόμενα χρόνια; Αν ναι, επενδύστε σε μετοχές, σε καλές εταιρείες και ξεχάστε τες στο μπαούλο!

Η μετοχή της ΔΕΗ βρίσκεται στα 8 ευρώ και κάτι και όχι στα 1,5. Αλλά και η εταιρεία δεν είναι έτοιμη να χρεοκοπήσει όπως πριν από τρία χρόνια! Είναι μία άλλη ΔΕΗ! Ομοίως, και οι μετοχές που σήμερα ίσως σας φαίνονται ακριβές θα αντιπροσωπεύουν αύριο μία άλλη Οικονομία. Γι' αυτό τον λόγο και θα τιμολογούνται διαφορετικά, πιο ακριβά. Και ίσως το ίδιο να συμβαίνει και με τις άλλες αξίες, αλλά και με τους μισθούς και με το βιοτικό μας επίπεδο.

Άσπρο ή μαύρο; Έπειτα από τόσα χρόνια κρίσης και ενώ οι άλλες χρηματιστηριακές αγορές βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη απ’ αυτά που μας άφησαν εμάς την περίοδο 2010 – 2012, δικαιούμαστε να πιστέψουμε ότι η αγορά μας οφείλει! Ναι, οι άλλες αγορές έχουν υπεραποδώσει και είναι έτοιμες να διορθώσουν. Ή καλύτερα, είναι πιθανό να διορθώσουν. Αλλά η ελληνική αγορά ήταν παντελώς αποκομμένη από τις καλές ειδήσεις για περισσότερα από δέκα χρόνια. Θα ήταν παράλογο να ακολουθήσει στη διόρθωση, όταν δεν ακολούθησε στην άνοδο.

Είναι πιθανόν να έχουμε μια νέα κρίση λόγω των τιμών των πρώτων υλών. Αλίμονο! Ο καπιταλισμός δημιουργεί ευκαιρίες και αυτές αναδεικνύονται μέσα από τις κρίσεις. Δεν είναι αυτή η κεντρική ιδέα της δικής μας ιστορίας. Η Ελλάδα θα κινηθεί στα επόμενα χρόνια στον ρυθμό των δισεκατομμυρίων ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι υπερβολικά πολλά αυτά τα λεφτά για τα δεδομένα της ελληνικής Οικονομίας. Και είναι η μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα! Σαν να υπάρχει ένα έκτακτο δρομολόγιο για μας, επειδή έχουμε χάσει όλα τα προηγούμενα.

Δεν ξέρουμε αν θα καταφέρουμε να αρπάξουμε αυτή την ευκαιρία από τα μαλλιά, αλλάζοντας την Ελλάδα. Ξέρουμε όμως πως μπορούν αυτά τα λεφτά να αλλάξουν τις τιμολογήσεις των αξιών.

Το 1990 κοιτούσαμε με έκπληξη πόσο χαμηλά είχαν φτάσει οι τιμές των μετοχών δέκα χρόνια νωρίτερα. Και έτσι φτάσαμε κάποια στιγμή και στο 1999. Τότε, το 1981 ή το 1984, πολλές μετοχές είχαν αξία όσο το μέρισμα που έδιδαν στους μετόχους. Σήμερα κοιτάμε που είχε φτάσει η τιμή της ΔΕΗ. Με τον ίδιο τρόπο γίνονται τα πράγματα κάθε φορά! Και τώρα είμαστε ακόμη στην αρχή. Όχι στον πάτο της αγοράς, αλλά ακόμη στην αρχή!

Θανάσης Μαυρίδης

[email protected]