Η Γκρέτα, ο ακτιβισμός και η αξία του μέτρου

Η Γκρέτα, ο ακτιβισμός και η αξία του μέτρου

Της Πόλυς Βλάση*

Δεν μπορούμε να απαξιώσουμε το γεγονός ότι η Γκρέτα Τούνμπεργκ έχει γίνει μια παγκόσμια αναγνωρισμένη περσόνα για την προώθηση της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Ξεκίνησε τις ακτιβιστικές δράσεις μόλις πριν έναν χρόνο (τον Αύγουστο του 2018) και πλέον είναι σύμβολο και πηγή έμπνευσης για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Αλλά και αντικείμενο χλευασμού ή ακόμη και εκμετάλλευσης από πολλούς άλλους...

Η Γκρέτα είναι μια μαθήτρια από τη Σουηδία, 16 ετών και είναι θυμωμένη με τους μεγάλους γενικότερα και με τους πολιτικούς ειδικότερα επειδή με τις πράξεις τους, της «κλέβουν το μέλλον». Επειδή πιστεύει ότι αυτοί οφείλουν να λύσουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής, άμεσα, πάση θυσία. Μάλιστα ενεργεί σαν να πιστεύει ότι οι μεγάλοι του σήμερα φταίνε απόλυτα για την καταστροφή του πλανήτη και της χρωστάνε να διορθώσουν όλα τα λάθη τους προτού αυτή μεγαλώσει. 

Παλαιότερα πέρασε μια περίοδο «οικειοθελούς αφωνίας» και πλέον μιλάει επειδή το έχει «επιλέξει», όπως λέει, για λογαριασμό της αλλά και για λογαριασμό όλων των νέων, για να κερδίσει το μέλλον που δικαιούνται. Πολύ ωραία όλα αυτά τα νεανικά επαναστατικά και χαίρομαι που έχει επιλέξει να κάνει κάτι που την κάνει ευτυχισμένη. Αρκεί να αφήσει και τους υπόλοιπους ανθρώπους να επιλέξουν ελεύθερα, όπως (θέλω να πιστεύω) έπραξε και αυτή. 

Ελπίζω σιγά σιγά να κατανοήσει τον βαθμό δυσκολίας και το τι ακριβώς χρειάζεται για να πετύχει η ανθρωπότητα το μέλλον που αυτή δικαίως (; ) απαιτεί. Όπως, τα τεράστια κόστη που εμπεριέχουν οι πράσινοι στόχοι αλλά και το βάθος χρόνου που απαιτείται για να υλοποιηθούν. Και φυσικά πως τα κονδύλια για όλες αυτές τις δράσεις πρέπει να βρεθούν από κάπου. Δηλαδή να κοπούν από αλλού ώστε να διοχετευθούν στους σκοπούς που προωθεί η Γκρέτα. Να ανέβει στις προτεραιότητες των κρατών ο πράσινος σκοπός που προωθεί δηλαδή. Και εδώ θα ήθελα να σταθούμε λίγο παραπάνω.

Η Γκρέτα έχει την τύχη να ζει σε μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Όλες οι βασικές ανάγκες των πολιτών έχουν ικανοποιηθεί και πλέον ασχολούνται με αυτά που ονομάζουμε «προβλήματα του πρώτου κόσμου» (first world problems). Φυσικά και πρέπει να ασχοληθούμε και με αυτά τα προβλήματα, ως ανθρωπότητα. Όμως η κατανομή της παγκόσμιας συνεισφοράς πρέπει να υπολογιστεί για κάθε χώρα ανάλογα με το βιωτικό της επίπεδο και έτσι να μετρήσουμε αν και κατά πόσο μπορεί να συνεισφέρει. 

Θα πρέπει λοιπόν η Γκρέτα, και η κάθε Γκρέτα, να κατανοήσει τι ακριβώς είναι αυτό που απαιτεί από τους «μεγάλους» και τους «πολιτικούς» διότι δεν θα έχει για πάντα το ελαφρυντικό του νεαρού της ηλικίας της. 

*Η Πόλυ Βλάση είναι αντιπρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας