Έγραψα τις προάλλες σε αυτή την στήλη ότι το νομοσχέδιο που προετοιμάζει η κυβέρνηση για την ιδιωτική εκπαίδευση φαίνεται πως θα κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Χθες είχα την ευκαιρία να διαβάσω το κείμενο του νομοσχεδίου και την αιτιολογική του έκθεση, για να διαπιστώσω με χαρά ότι οι αρχικές αυτές εκτιμήσεις μου επιβεβαιώνονται.
Κατ' αρχάς μιλάμε για ένα νομοσχέδιο μεγέθους μόλις 8 σελίδων, με άλλες 7 σελίδες αιτιολογική έκθεση, κάτι που ήδη προδιαθέτει θετικά τον αναγνώστη του, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς τα σχοινοτενή και δαιδαλώδη νομοσχέδια που βλέπουμε συνήθως.
Και τα θετικά σημεία συνεχίζουν και στο περιεχόμενο. Πρώτα απ’ όλα, η συνολική λογική του νομοσχεδίου είναι φιλελεύθερη: υπέρ της απελευθέρωσης των ιδιωτικών σχολείων από παράλογα δεσμά και υπέρ της ενίσχυσης των επιλογών για τους γονείς.
Στο πλαίσιο αυτό, τα σχολεία θα μπορούν με την εφαρμογή του νέου νόμου να διαμορφώνουν πλέον με ευελιξία το πρόγραμμά τους, να παρέχουν πρόσθετες υπηρεσίες, να διαχειρίζονται πιο ελεύθερα τις εγκαταστάσεις και τις υποδομές τους, το εκπαιδευτικό και το διοικητικό τους δυναμικό.
Όσοι είναι έξω από τον χορό, μπορεί να σκεφτούν ότι μιλάμε για αυτονόητα πράγματα. Κι όμως, μέχρι σήμερα αυτά τα αυτονόητα δεν μπορούσαν να τα κάνουν τα ιδιωτικά σχολεία της χώρας μας γιατί κάποιοι σοφοί νομοθέτες τους έβαζαν εμπόδια - τόσο στην αυτοδιοίκησή τους, όσο και στη σύναψη αμοιβαίως επωφελών συμφωνιών με γονείς και εκπαιδευτικούς. Ένα ιδιωτικό σχολείο μέχρι σήμερα δεν μπορούσε εύκολα να παρέχει επιπλέον εκπαιδευτικές υπηρεσίες, δεν μπορούσε εύκολα να αξιοποιεί τις υποδομές του και μετά το σχολικό ωράριο, δεν μπορούσε ελεύθερα να συμφωνεί με τους εκπαιδευτικούς που απασχολεί για τους όρους της μεταξύ τους συνεργασίας.
Βεβαίως μένουν πολλά ακόμη να γίνουν για να κατοχυρωθεί αποτελεσματικά στη χώρα μας το δικαίωμα όλων των ελληνικών οικογενειών στην εκπαιδευτική επιλογή -κάτι που θα πραγματοποιηθεί όταν για παράδειγμα κάθε οικογένεια θα μπορεί να αξιοποιεί το ποσό που αφιερώνεται για την εκπαίδευση των παιδιών της για τη φοίτησή τους στο ιδιωτικό ή δημόσιο σχολείο της προτίμησής της, αλλά και όταν τα σχολεία, δημόσια και ιδιωτικά, θα μπορούν να ανταγωνίζονται ελεύθερα μεταξύ τους για να προσφέρουν τις καλύτερες εκπαιδευτικές υπηρεσίες.
Μακρύς λοιπόν ο δρόμος, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε, και δεν οφείλουμε, να χαιρόμαστε για κάθε βήμα που γίνεται στη σωστή κατεύθυνση -την κατεύθυνση της ελευθερίας. Κι αυτό το νομοσχέδιο είναι ένα τέτοιο γερό σωστό βήμα!
