Ελπίδες, φόβοι, πραγματικότητες

Ελπίδες, φόβοι, πραγματικότητες

Του Βασίλη Φασούλα*

Οι εκλογές αυτές, με την αυτοδυναμία της ΝΔ επί Κυριάκου Μητσοτάκη, απλώς απέδειξαν την αυτονόητη απέχθεια ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας προς την λαϊκίστικη, σοβιετικών ονειρώξεων, όψιμη και πολωτική ψευδοσοσιαλδημοκρατία που επρέσβευσε μέχρι τέλους ο ΣΥΡΙΖΑ. Το γνωρίζαμε, το υπολογίζαμε. Ο δε, Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται ότι θα προσπαθήσει να επαναφέρει την σοβαρότητα στο πρωθυπουργεύειν. Ανεξαρτήτως αν δεν ανήκω κομματικώς ή ιδεολογικώς στην ΝΔ του εύχομαι ολοψύχως καλή επιτυχία, γιατί οι καιροί ου μενετοί για την πατρίδα μας.

fΟι εκλογές αυτές όμως έδειξαν και κάτι άλλο: ότι και ένα επίσης πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού πλέον θα ακολουθεί τον Αλέξη Τσίπρα ό,τι και αν αυτός βαπτίσει το κόμμα όπου θα ηγείται: Από Επαναστατικό Αγώνα μέχρι Νέα Πασοκοκρατία . Επίσης έδειξαν, ιδίως με τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στην Μακεδονία, ότι η ατζέντα της ψήφου πλέον δεν φέρει κανένα εθνικό πρόσημο ή εθνικό ενδιαφέρον ή πολιτική ενσυνίθηση έστω για ανησυχητικά εξαιρετικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Μόνον μικροσυμφεροντολογικό, εικονοκεντρικό, εντυπωσιοθηρικό περιεχόμενο . Η πολιτισμική παρακμή έχει την αποτύπωσή της στην ψήφο, κατ΄ εξοχήν.

Δυστυχώς όμως για τον άμοιρο τόπο, το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ανέλπιστα υψηλό, δεν δίνει κανένα τελεσίγραφο στον ίδιο τον Τσίπρα να αλλάξει τόσο το πολιτικό προσωπικό του κόμματός του όσο και τις μεθόδους του. Η ΝΔ νίκησε αδιαμφισβήτητα, ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε στα ποσοστά επίσης αδιαμφισβήτητα. Όσοι ήθελαν να θυσιάσουν μικρά κόμματα και σχήματα που θα λειτουργούσαν και ως ανάσχεση στην «ψήφο ΣΥΡΙΖΑ» η οποία εν πολλοίς φέρει και «αντιδεξιά αταβιστικά στοιχεία» για μεγάλο μέρος παραδοσιακών ψηφοφόρων, μάλλον δεν υπολόγισαν σωστά.

Οι εκλογές αυτές είναι μία υπόμνηση ότι ο παραδοσιακός χώρος του Κέντρου έχει υποστεί ένα συντριπτικό πλήγμα με την άλωσή του από τους οπορτουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους πολλοί παλαιοί κεντρώοι θεωρούν πλέον ως (παρδαλή) συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, το οποίο υπό μορφή ΚΙΝΑΛ βαίνει προς διάλυση, έστω με το σχετικά καλό ποσοστό που είχε. Συνεπώς ως « κεντροδεξιά και δεξιά» η ΝΔ θα έχει να αντιμετωπίσει από το πρώτο εξάμηνο και εντεύθεν την ευθεία επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, επίθεση χωρίς τους εθιμικούς κανόνες ηθικής και δικαίου που προσήκουν στην αστική πολιτική παράδοση της χώρας.

Ο Τσίπρας αισθάνεται δυνατός. 400 συν κάτι χιλιάδες ψήφοι κρίνουν εξουσίες με την αποχή να αγγίζει 4 στους 10 Έλληνες, 600.000 συμπατριώτες να έχουν αποχωρήσει από την ελληνική πραγματικότητα και όλοι και περισσότερες πληθυσμιακές ομάδες αλλογενείς να ελληνοποιούνται, στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδίζει την «καλοσύνη του» Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Η Ελπίδα μου ότι η χώρα δεν θα αποτελέσει μόνιμο χώρο υπαρκτού αυτοκαταστροφικού σουρεαλισμού, ο φόβος μου ότι με τα ποσοστά του ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα δεν είναι θνησιγενής, η πραγματικότητα ότι αν όσοι κεντρώοι/κεντροαριστεροί ευπατρίδες προοδευτικοί απομείναμε δεν αντιδράσουμε και δεν μας δοθεί βήμα, η χώρα θα βυθισθεί στον συριζαισμό, με ευθύνη όλων. Και ο Τσίπρας δεν είναι Μπερλινγκουέρ, ούτε Παπανδρέου, είναι Τσίπρας και μη το λησμονείτε αυτό.

Σε κάθε περίπτωση η Νέα Δημοκρατία και ο Πρωθυπουργός πρέπει να φέρουν εις πέρας μία καλή και χρηστή διακυβέρνηση. Είναι πιο εθνικά αναγκαίο για όλους μας από κάθε άλλη φορά.


*Ο κ. Βασίλης Φασούλας είναι δικηγόρος, Υπεύθυνος Οργανωτικού της Δημοκρατικής Ευθύνης.