Ε, όχι να μιλούν και οι Συριζαίοι για το μεταναστευτικό!

Με περισσό θράσος βγήκαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να ξιφουλκήσουν κατά της κυβέρνησης για τα γεγονότα στην Λέσβο και στην Χίο. Την κατηγορούν γιατί δεν μπορεί να διαχειρισθεί ένα πρόβλημα που αυτοί δημιούργησαν.

Εννοείται πως οι ευθύνες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι σημαντικές, κυρίως, για τις παλινωδίες της πολιτικής της. Και κυρίως γιατί, εξ΄αρχής, δεν είδε το μέγεθος και την πολυπλοκότητα του προβλήματος.

Αλλά να την εγκαλούν και οι Συριζαίοι, αυτό καταντά πρόκληση.

Εγκαλούν την κυβέρνηση, αυτοί που, εξ ιδεολογίας, είναι κατά της ύπαρξης συνόρων. Και το λένε. Μέχρι και χθες ακόμα τα πανώ των «αλληλέγγυων» ζητούσαν να φιλοξενήσουμε και άλλους πρόσφυγες –μετανάστες. Οι «αλληλέγγυοι», που έχουν πολύ συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση, ήταν προχθές στην Λέσβο, μέρος του ετερόκλιτου πλήθους που προπηλάκιζε τους αστυνομικούς. Παρέα με τους ακροδεξιούς.

Είναι γνωστό και έχει γραφτεί κατ΄επανάληψη, πως η υποστήριξη που δείχνουν σχεδόν όλες οι συλλογικότητες της κινηματικής-ριζοσπαστικής Αριστεράς προς τους πρόσφυγες-μετανάστες δεν έχει σχέση με ανθρωπιστικά αισθήματα ή με αισθήματα παρηγοριάς και ανακούφισης του πόνου τους. Αν τους προσέγγιζαν με όρους ουμανιστικούς, δεν θα τους πετούσαν στην Μόρια ούτε θα τους εγκαθιστούσαν σε τρισάθλιους χώρους, στην Αθήνα, με ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής.

Ο εναγκαλισμός ενός σημαντικού μέρους της Αριστεράς με τους μετανάστες έχει αμιγώς ιδεολογικοπολιτικά κίνητρα.

Από το 2008 οι διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ μιλούσαν για υποκατάσταση, στο «επαναστατικό προτσές», του συμβιβασμένου προλεταριάτου με τις μάζες των εξαθλιωμένων μεταναστών. Με απλά λόγια, στην νοσηρή σκέψη τους, οι μετανάστες θα είναι το υποκείμενο της επανάστασης.

Δεν ξέρω αν θα πρέπει να κλαίμε ή να γελάμε με αυτούς τους ανθρώπους. Και όμως, με αυτές τις βλακώδεις αντιλήψεις, ταλαιπωρούν όχι μόνον τους Έλληνες πολίτες αλλά και τους ίδιους τους μετανάστες, που ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες.

Δεν είναι τυχαίο πως ο ΣΥΡΙΖΑ καταπολέμησε λυσσαλέα την προσπάθεια της κυβέρνησης του Α. Σαμαρά να περιορίσει και να ελέγξει το φαινόμενο. Έτσι, όταν έγινε κυβέρνηση είχε όλη την ευχέρεια να υλοποιήσει αυτές τις ιδέες.

Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε με την πολιτική του, την απόφαση των κρατών που βρίσκονται βορείως της Ελλάδος να κλείσουν τα σύνορα τους. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.

Αυτούς τους ανθρώπους -τους «αλληλέγγυους» και τους ποικιλόχρωμους αριστερούς- δεν τους απασχολεί πως το μεταναστευτικό, με την τροπή που παίρνει, αποτελεί, πρωτίστως, ένα ζήτημα που αφορά την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος.

Αφού δεν αναγνωρίζουν σύνορα και καίνε την Ελληνική σημαία, τους είναι αδιάφορη αυτή η επίπτωση. Δεν τους ενδιαφέρει πως ο ροή των μεταναστών αποτελεί πλέον ένα όπλο του Ερντογάν. Το ξέρουν και το προσπερνούν. Σύνθημα τους: όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα!

Η κυβέρνηση έχει δύο όπλα. Τον πλήρη έλεγχο των ΜΚΟ και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στο χέρι της είναι αν θα τα χρησιμοποιήσει.

Και το κυριότερο, στα εθνικά θέματα -όπως το μεταναστευτικό- ας σταματήσει να δίνει εξετάσεις ανθρωπισμού στην Αριστερά. Άλλωστε, η Αριστεράς-πλην κάποιων εξαιρέσεων- ελάχιστη σχέση έχει με τον ανθρωπισμό.