Αξιολόγηση της τηλεκπαίδευσης, τώρα

Την ώρα που πληκτρολογούμε αυτές τις γραμμές, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν και πότε θα ανοίξουν τα σχολεία. Όμως, αυτό δεν έχει καμία σημασία για την πορεία της σημαντικής προσπάθειας που γίνεται για την λειτουργία της τηλεκπαίδευσης.

Ακόμα κι αν τα σχολεία ανοίξουν τώρα, μπορεί να πρέπει να ξανακλείσουν μέχρι τον Ιούνιο και μάλιστα παραπάνω από μία φορές ενώ ακόμα κι αν ανοίξουν τώρα τα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια θα συνεχίσουν την εξ αποστάσεως διδασκαλία.

Τώρα λοιπόν κι ενώ το πρόγραμμα είναι σε λειτουργία, το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να προχωρήσει ταχύτατα στη σύνταξη ενός ερωτηματολογίου το οποίο θα συμπληρώσουν οι διευθυντές των σχολείων, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές και οι Σύλλογοι Γονέων.

Το Υπουργείο Παιδείας και ολόκληρη η κυβέρνηση (δηλαδή ο πρωθυπουργός) πρέπει να έχουν στα χέρια τους στοιχεία για τα προβλήματα, τις ελλείψεις, τις δυσκολίες αλλά και τυχόν θετικές εμπειρίες για τη μέχρι τώρα πορεία αυτού του τιτάνιου έργου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διορθώσουν ό,τι μπορεί να διορθωθεί τώρα αλλά και να σχεδιάσουν το μέλλον.

Η σύνταξη και η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων αυτών είναι κι ένας τρόπος η κυβέρνηση να αποδείξει σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα και την κοινωνία ότι επαγρυπνά και «καίγεται» για τις νέες προκλήσεις και τα νέα εμπόδια που έχει δημιουργήσει η πανδημία στην πρόσβαση του λαού στην Παιδεία.

Καθημερινά διαβάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διάφορες καταγγελίες από εκπαιδευτικούς και γονείς, διαβάζουμε και αρκετά θετικά σχόλια για την προσπάθεια και για την εμπειρία όμως, όλα αυτά έχουν έναν ανεκδοτολογικό χαρακτήρα και σίγουρα δεν είμαστε αφελείς : ξέρουμε σε ποια χώρα ζούμε και δεν πειθομαστε ότι όλα λειτουργούν τέλεια. Σίγουρα υπάρχουν ελλείψεις σε τεχνολογικές υποδομές, υπάρχουν πάντα τα προβλήματα στο δίκτυο αλλά αυτά πιστεύουμε ότι είναι αναμενόμενο να υπάρχουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Το εγχείρημα της τηλεκπαίδευσης δεν θα κριθεί από το πόσο συχνά διακόπηκε η σύνδεση ή «κόλλησε» η πλατφόρμα! Αυτά συμβαίνουν και θα συμβαίνουν διαρκώς, σε όλο τον κόσμο.

Ακούσαμε χθες στο ραδιόφωνο (και συγκεκριμένα στον Αθήνα 984 και στην εκπομπή της Ελεονώρας Ορφανίδου) τον πρόεδρο της ΔΟΕ ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αρνείται να δεχτεί το όργανο. Δεν ξέρουμε τι είναι η ΔΟΕ κι από ποιους ελέγχεται και για να είμαστε ειλικρινείς μας είναι αδιάφορο. Ούτε υιοθετούμε ως πραγματικές τις δηλώσεις του προέδρου. Πιστεύουμε όμως ότι άσχετα από το εάν η ΔΟΕ ζητάει να συναντήσει την Υπουργό, η Υπουργός πρέπει να διατηρεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Δεν είναι ώρα για εγωισμούς. Ποτέ δεν είναι βέβαια ώρα για εγωισμούς όταν το διακύβευμα είναι η Παιδεία.

Αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία να καλυφθούν όλες οι ελλείψεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τάμπλετ και πρόσβαση στο διαδίκτυο. Όμως, ως Πολιτεία έχουμε τη δημοκρατική υποχρέωση να εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια για να λύσουμε αυτό το θέμα.

Ακόμα κι εάν ένα μόλις παιδί δεν έχει πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση είναι πρόβλημα.

Επιπροσθέτως, τι συμβαίνει με τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών; Αυτά παρακολουθούν τα μαθήματα, αν υποθέσουμε ότι τα ξεκίνησαν ποτέ;
Να επαναλάβουμε ότι το να μάθουν τα παιδιά αυτά ελληνικά είναι ο μόνος τρόπος για να μην δούμε στην Ελλάδα διάφορα «γκέτο» μεταναστών και προσφύγων και να μην αφήσουμε τα παιδιά αυτά βορά στις οργανωμένες προσπάθειες διαφόρων φανατικών.

Η αξιολόγηση του προγράμματος τηλεκπαίδευσης πρέπει να γίνει άμεσα. Τώρα.

Ναι, είναι δύσκολη η οργάνωση μιας τέτοιας έρευνας αλλά η ελληνική κυβέρνηση απασχολεί πολλούς μετακλητούς υπαλλήλους που μπορούν να στρωθούν στη δουλειά και να τη διεκπεραιώσουν. Δεν απαιτείται δηλαδή η ανάθεση του έργου (και μάλιστα απευθείας) σε κάποια ιδιωτική εταιρεία. Είναι μια δουλειά που πρέπει να οργανώσουν και να διεκπεραιώσουν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας. 

Επείγει. Ας το κάνουν.