Αρνούνται τα εμβόλια αλλά μιλούν με... smartphones τελευταίας τεχνολογίας
Συνέντευξη Κωνσταντίνου Συρίγου στο Liberal

Αρνούνται τα εμβόλια αλλά μιλούν με... smartphones τελευταίας τεχνολογίας

Όσοι αρνούνται να εμβολιαστούν είναι οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που απολαμβάνουν τα αγαθά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, που αξιοποιούν όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και χρησιμοποιούν την πιο τελευταία έκδοση των smartphones, σημειώνει ο καθηγητής Παθολογίας Ογκολογίας στο ΕΚΠΑ και διευθυντής της Γ’ παθολογικής κλινικής στο νοσοκομείο Σωτηρία, Κωνσταντίνος Συρίγος.

Και μιλά για μια μικρή ομάδα ανθρώπων, από αρνητές των εμβολιασμών, ψευδοεπιστήμονες έως φανατικούς εναλλακτικούς οικολόγους και οπαδούς ανατολικών δοξασιών, που όμως τους αρέσει να φωνάζουν δυνατά. Καλεί όσους αρνούνται να εμβολιαστούν και θυμίζει ότι το 96% των ασθενών που καταλήγουν στις ΜΕΘ δεν έχουν κάνει καμία δόση εμβολίου.

Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη

Έχετε πει ότι ο κορονοιός σε αυτή την φάση «θερίζει» όσους δεν έχουν κάνει εμβόλιο, είτε γιατί δεν είχαν την δυνατότητα, είτε επειδή είναι αρνητές εμβολίων. Πόσο εκτεταμένο είναι το πρόβλημα και ποια η εικόνα μέσα από τις δικές σας παραστάσεις ως γιατρός πρώτης γραμμής;

Δεν είναι η δική μου άποψη, είναι η επιδημιολογική τεκμηρίωση αυτού που συμβαίνει στα νοσοκομεία της Αττικής σήμερα. Το 4% των ασθενών που πεθαίνουν από COVID19 έχουν κάνει την 1η μόνο δόση εμβολίου, που προφανώς δεν πρόλαβε να δημιουργήσει ικανοποιητική ανοσία. Οι υπόλοιποι (96%) ασθενείς που καταλήγουν δεν έχουν κάνει καμία δόση εμβολίου.

Και για εκείνους που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία, αυτό είναι άδικο, αλλά για τους «αρνητές» ποιος φταίει; Τις περισσότερες φορές πρόκειται για τα ίδια άτομα που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του ιού, δεν δέχονται να λάβουν τα αναγκαία μέτρα ατομικής προστασίας και κοινωνικής αποστασιοποίησης και αρνούνται να υποβληθούν σε test.

Συχνά ο θάνατος από COVID19 είναι αργός, βασανιστικός, τόσο μαρτυρικός, που σπάνια συναντάται στην κλινική πράξη. Και ο φανατισμός είναι τόσο μεγάλος που ορισμένοι προτιμούν να βιώσουν τη νόσο στο σπίτι, για να αποφύγουν το νοσοκομείο και την εξειδικευμένη θεραπεία. Διερωτώμαι πως ορισμένοι συγγενείς αντέχουν να βλέπουν τον άνθρωπό τους να υποφέρει και να αργοπεθαίνει με βαριά δύσπνοια, περιφρονώντας την ανθρώπινη οντότητα, που όπως τονίζει η ορθόδοξη πίστη είναι καθ’ εικόνα και ομοίωση του Θείου

Τι λέτε για όσους θεωρούν τους εαυτούς τους άτρωτοι ή συγκεντρώνονται στα κορονοπάρτι και μετά επιστρέφουν ανάμεσα στους δικούς τους;

Τώρα πια όλοι έχουμε στο περιβάλλον μας έναν συγγενή, φίλο, γνωστό που έχει νοσήσει από COVID19. Πως είναι δυνατόν να αισθάνεται κάποιος άτρωτος ή να είναι αδιάφορος; Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνεται η γνωστή ρήση για τα όρια της ανθρώπινης βλακείας! Όσον αφορά τη διαπίστωση ότι κινούνται ανέμελα ανάμεσα στην υπόλοιπη κοινωνία και τους οικείους τους, φαίνεται ότι η βλακεία συνοδεύεται και από ανευθυνότητα.

Ο εμβολιασμός σώζει, αλλά ο φανατισμός σκοτώνει, όπως έχετε πει, φέρνοντας ως παράδειγμα ομάδες ακραίου θρησκευτικού φανατισμού που αρνούνται τον εμβολιασμό και τα τεστ. Πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα;

Πρόκειται για μια μικρή ομάδα ανθρώπων που όμως τους αρέσει να φωνάζουν δυνατά. Αρνητές των εμβολίων, ψευδοεπιστήμονες, ακραίοι θρησκευόμενοι, υπερεθνικιστές πατριώτες, φανατικοί εναλλακτικοί οικολόγοι και οπαδοί ανατολικών δοξασιών ενώνονται κάτω από την αντίληψη ότι ο ιός είναι προϊόν κάποιας παγκόσμιας συνομωσίας για να καταργηθούν οι ατομικές ελευθερίες και οι «δυνάμεις του παγκόσμιου κακού» να αναλάβουν τον έλεγχο συνειδήσεων, θρησκειών, εθνών και κρατών.

Πρόκειται για τους ίδιους ακριβώς ανθρώπους που απολαμβάνουν όλα τα αγαθά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αξιοποιούν όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και χρησιμοποιούν την πιο τελευταία έκδοση των smartphones. Δεν είναι οι απόψεις και οι ιδέες τους που ενοχλούν, αλλά οι πράξεις τους. Το πρόβλημα θα ήταν μικρό, αν δεν ήταν ενεργά μέλη της κοινωνίας μας, βάζοντας όλους μας σε κίνδυνο.

Σας βρίσκουν σύμφωνο το μέτρα που ανακοινώθηκαν για το Πάσχα και το άνοιγμα δραστηριοτήτων; Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε το Πάσχα;

Για την οικονομική παράμετρο των μέτρων υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι για να απαντήσουν. Όσον αφορά τη επιδημιολογική σημασία τους, είναι φανερό ότι η μέχρι τώρα εφαρμογή του lockdown δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Πρέπει να αναζητήσουμε άλλους τρόπους περιορισμού της εξάπλωσης του ιού. Η ελεγχόμενη συνάθροιση σε εξωτερικούς χώρους, όπως μπορεί να συμβεί με το άνοιγμα της εστίασης και του αθλητισμού είναι ένας καλός τέτοιος τρόπος

Έχετε επίσης καταγγείλει το φαινόμενο γιατροί να υποφέρουν από δικηγόρους που τους ζητούν να γίνουν νεκροτομές σε θύματα, προκειμένου να διαπιστωθεί αν ο θάνατος προήλθε από κορονοϊό, χωρίς να έχουν την στήριξη από τον ΕΟΔΥ και την πολιτεία. Τι ακριβώς συμβαίνει;

Στα πλαίσια του παραλογισμού και του φανατισμού που διακρίνει το μέρος της κοινωνίας μας που περιέγραψα παραπάνω επιστρατεύονται νομικοί, αλλά, δυστυχώς και επαγγελματίες υγείας που προτρέπουν συγγενείς των ασθενών να προβαίνουν σε ακραίες πράξεις, όπως εξώδικα, μηνύσεις, αιτήματα νεκροτομών κ.ά., με σκοπό να εκφοβίσουν τους επαγγελματίες υγείας.

Βέβαια αυτό δεν συμβαίνει, γιατί η επιστήμη και οι εκφραστές της δεν τρομοκρατούνται και δεν σιωπούν. Από την άλλη, αυτές οι συμπεριφορές ταλαιπωρούν και κουράζουν τους γιατρούς της πρώτης γραμμής, τους αποσπούν από το κύριο έργο τους που είναι η φροντίδα των πασχόντων και δημιουργούν επιπρόσθετο φόρτο εργασίας σε ένα ήδη πιεσμένο σύστημα υγείας.

Έχοντας περιγράψει αυτά τα φαινόμενα θα ήθελα να επισημάνω ότι η απόφαση της πολιτείας για θέσπιση του ακαταδίωκτου σε κάποια μέλη επιτροπών είναι ατυχής και άδικη, γιατί δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις, ότι τάχαμου υπάρχουν ευθύνες για λάθη, που κάποιοι προσπαθούν να αποφύγουν.

Όλοι οι Έλληνες πολίτες (συμπεριλαμβανομένων και των επιστημόνων) οφείλουν να ελέγχονται και να είναι υπόλογοι για τις αποφάσεις και τις πράξεις τους. Αν ήθελε η πολιτεία να προστατεύσει τους επιστημονικούς συμβούλους της και τους μαχητές της πρώτης γραμμής από κακόβουλες επιθέσεις, θα μπορούσε να τους υποστηρίξει νομικά στην υπεράσπιση του εαυτού τους, αλλά με κανέναν τρόπο προσφέροντας νομική ασυλία. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία όλοι οι πολίτες πρέπει να ελέγχονται από τη δικαιοσύνη με όρους ισονομίας.

*Ο Κωνσταντίνος Συρίγος είναι καθηγητής Παθολογίας & Ογκολογίας, Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ΕΚΠΑ και Διευθυντής της Γ’ Παθολογικής Κλινικής, στο νοσοκομείο «Σωτηρία»