H Μονμάρτρη έχει πολιτισμό, όχι κατουρημένους δρόμους…

H Μονμάρτρη έχει πολιτισμό, όχι κατουρημένους δρόμους…

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Η αναπληρωτής υπουργός Παπακώστα αποτελεί το εμβληματικό σύμβολο του  «αριστεροδεξιού» λαϊκισμού. Αυτού που πελαγοδρομεί μεταξύ φαντασιώσεων και ανέξοδων θεωρητικών αναζητήσεων.

Δήλωσε λοιπόν η κα Παπακώστα τα εξής: «Για εμένα τα Εξάρχεια είναι μία ιστορική γειτονιά της Αθήνας, είναι κέντρο τέχνης και πολιτισμού, την οποία η δική μου πολιτική οπτική την βλέπει ως Μονμάρτη της πρωτεύουσας»...

Επειδή η άποψη περί αθηναϊκής «Μονμάρτρης» κυκλοφορεί εδώ και πολλά χρόνια, δια μέσου διαφόρων αριστερών ρευμάτων, η υποκρισία  της τοποθέτησης της αναπληρώτριας υπουργού μεγαλώνει ακόμα περισσότερο.

Τα Εξάρχεια προφανώς και θα μπορούσαν να γίνουν Μονμάρτρη. Όπως το Prenzlauer Berg στο Βερολίνο ή το Noord στο Άμστερνταμ. Με την προϋπόθεση όμως, ότι θέλουμε πραγματικά να το κάνουμε και όχι απλώς να εξωραΐσουμε την φαντασίωσή μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνάει την χώρα πάνω από τέσσερα χρόνια. Και το να κάνεις τα Εξάρχεια Μονμάρτρη θα ήταν πράγματι ένα αριστερό επίτευγμα. Με γωνιές καλλιτεχνών, με εναλλακτικούς χώρους, με όμορφη street art στις επιφάνειες των πολυκατοικιών, με φοιτητικά στέκια.

Τι έκαναν όμως οι «αριστεροί» σύντροφοι; Αρκέστηκαν στην εγκληματικότητα των Εξαρχείων, στη μπόχα από τους κατουρημένους δρόμους και στον πόλεμο των μολότοφ. Για να αποδείξουν περίτρανα ότι μια ζωή, τις ίδιες ωραιοποιημένες μπούρδες μας λένε και στο τέλος δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν το αυτονόητο.

Γιατί στην πραγματικότητα, η ιδεολογία με την οποία εμφορούνται δεν είναι ο εναλλακτικός «αριστερός ανθρωπισμός» αλλά ο μηδενισμός και το μίσος προς το αστικό περιβάλλον. Και η επανάσταση που έχουν στον νου τους δεν περιλαμβάνει την  βελτίωση των πολιτισμικών συνθηκών παρά μόνο μια καταστροφική διάθεση για τον κόσμο που δεν ανήκει στην δικαιοδοσία τους.

 Ναι, η «σύλληψη» της κας Παπακώστα περί Μονμάρτρης είναι εξαιρετική. Έτσι θα έπρεπε να γίνει. Αλλά ως τώρα, δεν έγινε. Γιατί εξυπηρετούσε και τους μεν και τους δε. Και του δεξιούς που διέθεταν ένα καλό άλλοθι αδράνειας και του αριστερούς που στέγαζαν τον πυρήνα της σάπιας  ιδεολογίας τους.

Τα Εξάρχεια πρέπει να  γίνουν ο όμορφος χώρος της Αθήνας που θα γεμίσει με νέους, με μουσικές στους δρόμους, με χρώματα και ιδέες. Όλα αυτά όμως, χωρίς βία, χωρίς δυσωδία, χωρίς έγκλημα, χωρίς ναρκωτικά, χωρίς ανασφάλεια.

Τι χρειάζεται; Ένας ταυτόχρονος σχεδιασμός αποφασιστικότητας τριών υπουργείων, της Προστασίας του Πολίτη, του Πολιτισμού και της Παιδείας. Με μηδενική ανοχή σε κάθε κρούσμα βίας, με προσκλητήριο όλων των καλλιτεχνών της Αθήνας και με την συμβολή αισθητικών  δράσεων από τα σχολεία της περιοχής.

Όχι όμως για μία εβδομάδα ή έναν μήνα. Αλλά για έναν ολόκληρο χρόνο. Καθημερινά και με πιστή εφαρμογή του σχεδίου.

Στη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που την προηγούμενη Παρασκευή, εξέφρασε για άλλη μία φορά, την αποφασιστικότητα του, για τα Εξάρχεια, αυτό θα έκανα: σε μία εβδομάδα θα καθάριζα τα Εξάρχεια από τους εγκληματίες αλλά την ίδια στιγμή, θα ξεκινούσα την ανάπλαση ολόκληρης της περιοχής, ενεργοποιώντας το σχέδιο εξωραϊσμού της.

Και σ΄αυτό το εγχείρημα, ποιος ξέρει, μπορεί να έβρισκα συμπαραστάτες και κάποιους πραγματικούς αναρχικούς που τώρα, δεν τολμούν να μιλήσουν γιατί κανείς δεν θέλει να τους ακούσει.

Αν έχετε βρεθεί στην Μονμάρτρη κα Παπακώστα, θα παρατηρήσατε ότι ο πολιτισμός δεν έχει σχέση με βία και έγκλημα. Παρά μόνο με τέχνη και ομορφιά. Πολιτισμός χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει. Αφήστε λοιπόν τα ωραία λόγια και προστατέψτε τουλάχιστον τους αστυνομικούς της περιοχής. Τίποτε παραπάνω δεν μπορείτε να κάνετε…