Εδώ και πολλές δεκαετίες ξέρουμε πως όταν ακούσουμε ότι ξεκινούν διεθνείς ειρηνευτικές συνομιλίες στην Γενεύη, κάτι σημαντικό συμβαίνει.
Κατά πάσα πιθανότητα, κάτι τέτοιο συμβαίνει και αυτές τις μέρες με τις συνομιλίες που διεξάγονται στην ελβετική πόλη. Μπορεί την προηγούμενη εβδομάδα να φάνηκε πως ο Αμερικανός πρόεδρος ήταν έτοιμος να επιβάλει στην Ουκρανία ένα σχέδιο τερματισμού του πολέμου που ήταν κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις της Ρωσίας και λογικά πάρα πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτό από την Ουκρανία και τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, αλλά οι εξελίξεις μας οδηγούν σε διαφορετικό συμπέρασμα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του διεθνούς Τύπου, έχουν ήδη γίνει πολλές τροποποιήσεις του αρχικού σχεδίου, μετά την από κοινού επεξεργασία του από τις ΗΠΑ και την Ουκρανίας και αρκετές από αυτές πρέπει να υποθέσουμε πως θεωρούνται θετικές και από την ευρωπαϊκή πλευρά, παρά το γεγονός ότι εκπρόσωποί της δεν συμμετέχουν ενεργά στις συνομιλίες.
Εκτός από την Γενεύη όμως, η αμερικανική πλευρά έχει αντίστοιχες συνομιλίες με το άλλο εμπόλεμο μέρος, την Ρωσία, στο Άμπου Ντάμπι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, όπως αποκάλυψαν χθες το πρωί τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Την ίδια ώρα βέβαια συνεχίζεται ο πόλεμος, κυρίως από αέρος αλλά και στην ξηρά, με τη ρωσική πλευρά να βομβαρδίζει με διάφορους τρόπους πολλές ουκρανικές πόλεις και να πλήττει τις βασικές υποδομές της χώρας και την Ουκρανία να προσπαθεί να απαντήσει με τα drones της και πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, στοχεύοντας κυρίως σε ενεργειακές υποδομές στη Ρωσία. Ίσως, να είναι δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία μέχρι την ημέρα των Ευχαριστιών, δηλαδή αύριο, όπως ζήτησε ο Ντόναλντ Τραμπ, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως κάτι κινείται με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι γινόταν μέχρι πριν λίγες μέρες.
Εφόσον ο Αμερικανός πρόεδρος συνεχίσει να ενδιαφέρεται για την άμεση λήξη του πολέμου και για την επίτευξη συμφωνίας που θα απομακρύνει αποφασιστικά την πιθανότητα επανέναρξης των εχθροπραξιών, το πιθανότερο είναι πως θα το πετύχει. Το τι ακριβώς θα πετύχει, προφανώς δεν το γνωρίζουμε ούτε μπορούμε να πιθανολογήσουμε κάτι.
Το μόνο βέβαιο, κατά την άποψή μας τουλάχιστον, είναι πως η οποιαδήποτε συμφωνία θα γίνει με τέτοιον τρόπο που να εξυπηρετεί όσο το δυνατόν περισσότερο τα αμερικανικά συμφέροντα, σε κρατικό αλλά και επιχειρηματικό επίπεδο. Αναφερόμαστε στα αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα γιατί δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η λήξη του πολέμου, η οποία λογικά δεν θα καθυστερήσει πολύ εφόσον ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πραγματικά αποφασίσει να την επισπεύσει, θα έχει πολύ σημαντικές οικονομικές συνέπειες, πέρα από όλες τις άλλες.
Οι συνέπειες αυτές αφορούν φυσικά και στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο. Όσον αφορά στην χώρα μας, το προχθεσινό άρθρο του Μάνου Χατζηδάκη (Τι θα γίνει σε ΧΑ και οικονομία αν τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία | Liberal.gr) ήταν εξαιρετικά διαφωτιστικό όσον αφορά στις συνέπειες, κατά κύριο λόγο θετικές, που θα έχει ο τερματισμός του πολέμου στην ελληνική οικονομία αλλά και στις εταιρείες που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Κοιτώντας έξω από την χώρα μας, είναι βέβαιο πως ο τερματισμός του πολέμου, όταν έρθει, θα έχει σημαντικές συνέπειες στην διεθνή οικονομία, κυρίως στην ευρωπαϊκή.
Μία λογική συνέπεια της παύσης των εχθροπραξιών θα είναι η εξομάλυνση της λειτουργίας της διεθνούς αγοράς ενέργειας, κάτι που για την Ευρώπη είναι πολύ πιθανόν να σημαίνει την μείωση του ενεργειακού κόστους. Προφανώς, αυτό θα βοηθήσει όλες τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες και θα τονώσει όλη την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χτυπώντας παράλληλα τον πληθωρισμό.
Η ευρωπαϊκή βαριά βιομηχανία θα μπορέσει να ανασάνει και οι εταιρείες του κλάδου, μεταλλουργίες, χημικές βιομηχανίες, εταιρείες δομικών υλικών θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν καλύτερα τον διεθνή ανταγωνισμό. Ωφελημένες θα είναι λογικά και οι αεροπορικές εταιρείες που πραγματοποιούν μεγάλα ταξίδια και έχουν επιβαρυνθεί, καθώς θα μπορούν πλέον να πετάξουν πάνω από τη Ρωσία και να μειώσουν κατά πολύ το κόστος καυσίμων για τα μεγάλα ταξίδια προς την Ασία και την Άπω Ανατολή.
Ένα πολύ σημαντικό μέρος των ευκαιριών που θα δημιουργηθούν για τις διεθνείς επιχειρήσεις θα έχει σχέση με την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, την αποκατάσταση και αντικατάσταση των υποδομών της και την αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου και άλλων πλουτοπαραγωγικών πηγών. Σε αυτό τον τομέα είναι βέβαιο πως ο πρόεδρος Τραμπ θα φροντίσει να εξασφαλίσει πως τον πρώτο λόγο θα τον έχουν επιχειρήσεις αμερικανικών συμφερόντων. Ήδη όπως ξέρουμε, έχει υπογραφεί μία σημαντική συμφωνία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ουκρανίας από τις ΗΠΑ, με έμφαση στα διάφορα κρίσιμα υλικά. Σχετικά με το κόστος ανοικοδόμησης και αποκατάστασης των υποδομών, διεθνείς οργανισμοί έχουν υπολογίσει πως θα ξεπεράσει τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα χρόνια.
Για την συγκέντρωση αυτών των κεφαλαίων έχουν ήδη αρχίσει να κινητοποιούνται οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες.
Τα παραπάνω σημαίνουν πως, κατά πάσα πιθανότητα, όποιες διεθνείς επιχειρήσεις θελήσουν να αναλάβουν σημαντικό ρόλο σε αυτά τα projects θα πρέπει να συμμετάσχουν σε κοινοπραξίες μαζί με κάποιες αμερικανικές και να αναζητήσουν χρηματοδότηση από σχήματα στα οποία θα έχουν σημαίνοντα ρόλο αμερικανικές χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις.
Όπως διαβάσαμε σε μία σχετική ανάλυση της εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων Global X από την 18η Σεπτεμβρίου, οι τομείς στους οποίους θα κατευθυνθούν κυρίως αυτά τα κεφάλαια είναι η κατασκευή κατοικιών και κτιρίων, η κατασκευή και αποκατάσταση μεταφορικών και ενεργειακών υποδομών, η αμυντική βιομηχανία, η βιομηχανία δομικών υλικών, οι μεταλλουργίες.
Όπως επισημαίνει η παραπάνω ανάλυση της Global X, σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια αναμένεται να παίξουν εταιρείες που ήδη δραστηριοποιούνται στην κεντρική, ανατολική και νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς και αυτές που έχουν δουλέψει στην Ουκρανία στο παρελθόν ή συνεργάζονται με τη χώρα αυτή την περίοδο.
Αν ψάχνουμε λοιπόν για επενδυτικές επιλογές που θα ωφεληθούν από τη διαδικασία ανοικοδόμησης της Ουκρανίας όταν έρθει η ώρα της λήξης του πολέμου, όπως και από τις γενικότερες συνέπειες της επιστροφής της ειρήνης στην περιοχή, όλα τα παραπάνω κριτήρια μπορούν να μας φανούν χρήσιμα. Αυτό που λείπει αυτή τη στιγμή για όποιον ενδιαφέρεται να βρει τέτοιες εταιρείες είναι οι λεπτομέρειες της συμφωνίας που θα συνοδεύσει την κατάπαυση του πυρός, όποτε έρθει αυτή.
Δεδομένης της κυρίαρχης θέσης των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια των σχετικών συζητήσεων, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την ύπαρξη κάποιων όρων που θα έχουν σχέση με τα διάφορα έργα που θα γίνουν στην Ουκρανία και γενικά με τη διαδικασία αναζωογόνησης της χώρας.
Όρων που θα μπορεί να διευκολύνουν ή να δυσχεραίνουν τη συμμετοχή επιχειρήσεων σε αυτά τα έργα, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε μίας. Ας μη βιαζόμαστε πολύ όμως, το σημαντικό είναι να σταματήσει ο πόλεμος με μία συμφωνία που δεν θα αποτελέσει την αιτία ακόμα μεγαλύτερων προβλημάτων στο μέλλον. Εφόσον γίνει αυτό, όσες επιχειρήσεις έχουν όρεξη θα βρουν τον δρόμο για την Ουκρανία.
