Στις 23/7 έγραψα: «Αν το '99 μας κυνηγάει ακόμα και αποτρέπει τους Έλληνες επενδυτές να επενδύσουν στο ΧΑ να είστε σίγουροι ότι θα βρεθεί ο τρόπος να έρθουν οι επόμενοι 50.000 κωδικοί στη Σοφοκλέους, έστω και καθυστερημένα, για να προλάβουν το «τραίνο» των αποδόσεων». Όπερ και εγένετο! Δεν πιάσαμε ακόμα τους 50 χιλιάδες αλλά ξεπερνάμε τους 30.000. Τον Νοέμβριο του 2022 πιάσαμε πάτο με 12.000.
Αυτό το καλοκαίρι γράφεται εκ νέου η ιστορία για την 16ετή ανοδική αγορά στον S&P 500 και τον Nasdaq, και τις υπόλοιπες αξίες του πλανήτη, από χρυσό εώς κρυπτονομίσματα κ.ο.κ. Οι οικονομικές έννοιες της αντιστάθμισης ενός φόβου με μια αντίστοιχη αξία έχασαν τη λάμψη τους και απλά όλα μαζί ανεβαίνουν, γιατί απλά δεν ισχύει(προς ώρας) κανένας κανόνας.
Σύμφωνα και με την πολιτική του νέου «πλανητάρχη», «οι κανόνες υπάρχουν για να ανατρέπονται»! Για πόσο καιρό ακόμη θα μπορούσε να συνεχιστεί αυτή η αγορά, και πώς θα έμοιαζε η επακόλουθη αγορά μετά την κορύφωση, δεν θα μπορούσα να απαντήσω άμεσα αλλά σίγουρα θα είναι κάτι που δεν θα έχουμε ξαναζήσει, λόγω της τεράστιας ανισορροπίας που παρατηρούμαι.
ΧΑ από τα παλιά
Όσον αφορά στο ΧΑ, που συνεχίζει να υπεραποδίδει των διεθνών αγορών, καθώς όλοι οι οίκοι το «τερμάτισαν» με την αισιοδοξία τους(λογικό αφού κατέχουν το 60%), σε αντίθεση με την εικόνα του «παρατηρητή» της εγχώριας αγοράς. Εδώ η εικόνα μου θυμίζει κάτι από «meme stocks», τα οποία παίζουν πάντα τελευταία.
Απλά καθημερινά παραδείγματα από μια πλειάδα πρωταγωνιστών μας δείχνουν την εικόνα. Το 2022 στα 13,5 ευρώ ο Μυτιληναίος ήταν ακριβός και οι διεθνείς οίκοι έδιναν στόχο τα 7 ευρώ, σήμερα στα 56,5 είναι φθηνός γιατί έχει προοπτικές να πιάσει ένα επιπλέον 15%(θα μας φύγουν τα διαφυγόντα κέρδη)!
Όσον αφορά στις τράπεζες εκεί έγινε το «μακελειό», η ΕΤΕ στα 2,5, η Άλφα στα 0,8 κ.ο.κ.. ήταν πανάκριβες και σήμερα θα χρηματοδοτήσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Πιάσαμε το άλλο άκρο, αλλά θεμιτό και αναμενόμενο στο παιχνίδι των αγορών.
Λίγη ιστορία των ανοδικών και πτωτικών αγορών
Ότι έγινε μία φορά και ξαναέγινε και δεύτερη, θα γίνει και τρίτη και τέταρτη κ.ο.κ.. Η ιστορία θα επαναλαμβάνεται γιατί απλά στηρίζεται στην ανθρώπινη ύπαρξη της ματαιοδοξίας και της απληστίας. Στο παρελθόν οι μεγάλες πτωτικές κινήσεις προέρχονταν πάντοτε στην κορύφωση και την είσοδο της «μαρίδας» στις αγορές.
Θα μου πείτε στο ΧΑ έχουμε ακόμα δρόμο με 30.000 κωδικούς. Το 1945, μετά την τελική παράδοση της Ιαπωνίας, πολλοί οικονομολόγοι (εκείνη την εποχή) πίστευαν ότι οι ΗΠΑ θα έβλεπαν μια άλλη Μεγάλη Ύφεση χάρη σε όλα τα στρατεύματα που επέστρεφαν και καμία εργασία (καθώς πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προηγήθηκε η Μεγάλη Ύφεση και η ανεργία 25%), αλλά αυτό δεν ήταν ακριβώς αλήθεια.
Ο Dow Jones σημείωσε άνοδο για 23 χρόνια μεταξύ 1942 και 1965, (Το χαμηλό του DJIA σημειώθηκε τον Δεκέμβριο του 1941, χάρη στο Περλ Χάρμπορ, αλλά τελικά η έκρηξη πιστεύεται ότι συνέβη τον Μάιο του 1942, και αυτό θεωρήθηκε η αρχή της ανοδικής αγοράς μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο).
Οι αναλυτές δεν υπολόγισαν ότι η καταστροφή του πολέμου και η συνεργασία των λαών θα εκτόξευαν την οικονομική δραστηριότητα και το βιοτικό επίπεδο του πλανήτη.
Από το 1965 έως το 1980, η Αμερική βίωσε τον πόλεμο του Βιετνάμ, το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, το αραβικό εμπάργκο πετρελαίου, την αύξηση των τιμών της βενζίνης από 0,30 δολάρια το γαλόνι σε 3 δολάρια το γαλόνι. Όσον αφορά την απόδοση της αγοράς, ο S&P 500 είδε την πρώτη του bear market κατά 50% το 1973-1974. Στην πραγματικότητα, αυτή η διόρθωση 50% στον S&P 500 το '73-'74 ήταν η μόνη διόρθωση 50% για τον S&P 500 στα 55 χρόνια από το 1945 έως το 1999.
Από το 1982 με την ανάληψη καθηκόντων από τον πρόεδρο Ρέιγκαν και το πρώτο MAGA (Make America Great) έως το 2000 γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης ανοδικής χρηματιστηριακής αγοράς στην ιστορία των ΗΠΑ.
Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας ξεκίνησε με την έκρηξη των προσωπικών υπολογιστών και τελείωσε με το διαδίκτυο και το κραχ του 99. Η δεύτερη bear market ξεκίνησε στα τέλη του 2007, εξαλείφοντας την υπερβολική πίστωση και την ανατίμηση των τιμών γύρω από τον τομέα των SUBRIMES και την κατάρρευση της Lehman Brothers. Το χαμηλότερο επίπεδο για τον S&P 500 ήταν στις 9 Μαρτίου 2009 στις 660 μονάδες και μέχρι σήμερα ζούμε στην μεγαλύτερη ανοδική αγορά από τότε.
Στατιστικά της βαρύτητας των μετοχών
Ο S&P 500 στο αποκορύφωμά του τον Μάρτιο του 2000, είχε μια βαρύτητα στο 33% στις μετοχές του τεχνολογικού τομέα. Με τα στοιχεία της Παρασκευής 1 Αυγούστου 2025, (στοιχεία του LSEG), το βάρος του τεχνολογικού τομέα στον S&P 500 ήταν 34%.
Οι τομείς της τεχνολογίας και του χρηματοπιστωτικού τομέα ηγήθηκαν της ανοδικής αγοράς από το 1982 έως το 2000 και μάλιστα συχνά αποκαλούνταν «στρατηγοί της αγοράς» τότε.
Σήμερα, οι τομείς της τεχνολογίας (34%) και του χρηματοπιστωτικού τομέα (13,8%) αποτελούν το 48% του βάρους της κεφαλαιοποίησης αγοράς του S&P 500.
Τη δεκαετία του 1990, όλα αφορούσαν στην αλματώδη ανάπτυξη της εταιρικής τεχνολογίας, που σήμαινε τον πρώτο υπολογιστή τη δεκαετία του 1980 και στη συνέχεια τον υπερυπολογιστή που εξελίχθηκε σε μια ομάδα υπολογιστών.
Σήμερα όλα αφορούν στην αλματώδη ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης. Η ανάπτυξη και η «ορμή» των εταιρειών μεγάλης κεφαλαιοποίησης (κυρίως της τεχνολογίας) συνεχίζουν να κυριαρχούν στα δεδομένα απόδοσης στην αρχή ενός κύκλου, ενώ οι εταιρείες μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης και οι εταιρείες ίσης βαρύτητας, όπως ακριβώς και στα τέλη της δεκαετίας του 1990, υστερούν σημαντικά και παίζουν πάντοτε τελευταία, καθώς οι επενδυτές που έχασαν το πάλι σπεύδουν να αποκομίσουν κέρδη από μετοχές που «έμειναν» πίσω.
Καθώς αναφέρθηκα σε ολόκληρο άρθρο για το 99, θα ήθελα να τονίσω ότι στη σημερινή αγορά, μεταβαίνουμε από την «ακραία απληστία» στον «ακραίο φόβο» σχετικά γρήγορα και άμεσα, καθοδηγούμενοι από νέα και τουίτ που έχουν να κάνουν με τις αποφάσεις ενός ανθρώπου. «One man’s show»!
Το πτωτικό κλίμα εμφανίζεται αρκετά γρήγορα και ανατρέπεται άμεσα από εντολές των «Buy the Dip», που αποτελούν την «νέα γενιά» των επενδυτών.
Στο αρχικό ερώτημα του σημερινού μου άρθρου, θα μπορούσε να απαντηθεί με ένα απλό, «χθες»! Ωστόσο, καθώς βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο της ακραίας απληστίας, η διάρκεια του «ξεφορτώματος» μπορεί να διαρκέσει αρκετό χρόνο, ώστε να ολοκληρωθεί το «μοίρασμα του μουτζούρη».
Το να κυνηγάμε την «απόδοση» ενός επιπλέον 6% -15%, γιατί έτσι μας είπαν οι οίκοι θα έλεγα καλύτερα είναι η κατοχύρωση μιας απόδοσης του 300% και ας πάρουν κι αυτοί το υπόλοιπο.
Ωστόσο, σε ελάχιστες περιπτώσεις βλέπουμε να υπερισχύει στις αγορές η εν λόγω λογική της κατοχύρωσης (ιδιαίτερα στη χώρα μας- όπου όλοι έγιναν πάλι ειδικοί), καθώς τα διαφυγόντα κέρδη αποτελούν το τελευταίο στάδιο της ανθρώπινης απληστίας. Και κάπου εδώ βρισκόμαστε!
