Η PIMCΟ εμφανίστηκε αισιόδοξη την Πέμπτη για τα περιουσιακά στοιχεία της ιδιωτικής αγοράς πιστώσεων, αλλά προειδοποίησε παράλληλα για «ρωγμές» στις άμεσες εταιρικές δανειοδοτήσεις, οι οποίες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του τομέα.
Μιλώντας στο CNBC, ο πρόεδρος της PIMCO, Κρίστιαν Στράκε, υπογράμμισε το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των δύο τομέων δανεισμού.
«Υπάρχουν προβλήματα [στην ιδιωτική εταιρική πίστωση] όπου οι δανειολήπτες απευθύνονται στους δανειστές τους και λένε: "Μπορώ να μην σας πληρώσω τους τόκους σε μετρητά τώρα, αλλά ουσιαστικά να δανειστώ τους τόκους από εσάς και να τους πληρώσω αργότερα;" Αυτό ονομάζεται Payment-in-Kind [PIK] και είναι αρκετά διαδεδομένο αυτή τη στιγμή», είπε ο Στράκε.
Αναφέρθηκε στη χρηματοδότηση που βασίζεται στα assets ως ένα «πολύ πιο υγιές» πιστωτικό περιβάλλον.
«Στη χρηματοδότηση βάσει περιουσιακών στοιχείων — στεγαστικά δάνεια, καταναλωτικά δάνεια, φοιτητικά δάνεια και δάνεια για αγορά αυτοκινήτου — η οικονομία είναι ισχυρή, τα νοικοκυριά είναι ισχυρά, οι καταναλωτές είναι ισχυροί και πραγματικά δεν βλέπουμε ρωγμές από αυτή την άποψη», πρόσθεσε.
Η διεύρυνση του χάσματος οφείλεται στις συνέπειες της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, κατά την οποία οι καταναλωτές-δανειολήπτες μείωσαν τα δάνεια τους και απομόχλευσαν τους ισολογισμούς των νοικοκυριών τους, γεγονός που συνέβαλε στην ενίσχυση της χρηματοδότησης με βάση τα περιουσιακά στοιχεία. Αντίθετα, οι εταιρικοί δανειολήπτες έχουν αυξήσει τη μόχλευση τους και έχουν «λιγότερο καθαρούς» ισολογισμούς.
Τον Οκτώβριο του περασμένου έτους, η PIMCO συγκέντρωσε περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια δολάρια για στρατηγική εξειδικευμένης χρηματοδότησης με βάση τα περιουσιακά στοιχεία, στο πλαίσιο της συνεχούς προσπάθειάς της να εισέλθει στον τομέα των ιδιωτικών πιστώσεων.
Σύμφωνα με τον Στράκε, οι εταιρικοί δανειολήπτες αντιμετωπίζουν επίσης ένα δίλημμα μεταξύ των δημόσιων και των ιδιωτικών αγορών χρέους.
Ο μικρότερος αριθμός δανειστών στις ιδιωτικές αγορές σημαίνει ότι μπορεί να είναι ευκολότερο για τους δανειολήπτες να επαναδιαπραγματευτούν τους όρους των δανείων σε περίπτωση πίεσης, αν και με υψηλότερο κόστος.