Η ιστορικότητα δεν είναι με το μέρος των αγορών

Η ιστορικότητα δεν είναι με το μέρος των αγορών

Μόνο ενθαρρυντική για τη συνέχεια δεν είναι η εικόνα της ιστορικότητας για τον S&P 500 με βάση τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας από το 1932 (που ιστορικά ήταν η Μεγάλη Ύφεση). Τα ιστορικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι το 2025 αποτελεί το πέμπτο χειρότερο ξεκίνημα από την αρχή της δημιουργίας του δείκτη. Ενώ μόνο πέντε φορές κατόρθωσαν να γυρίσουν την χρονιά σε θετική.

Από το Sell in May στο Buy the Dip στην άμυνα της Ευρώπης

Αν οι επενδυτές έπεφταν σε βαθύ ύπνο τον Φεβρουάριο και ξυπνούσαν σήμερα δε θα έβλεπαν και ιδιαίτερες απώλειες πλην των φουσκωμένων «επτά υπέροχων» που εκεί  διατηρούν μια στάση επιφυλακτικότητας. Αξιοσημείωτη είναι και η προχθεσινή παρέμβαση-σύσταση προς τους επενδυτές, από την ΕΚΤ, για προσοχή στα αμοιβαία κεφάλαια της νέας τεχνολογίας.

Κατά την ΕΚΤ, "η υψηλή συγκέντρωση κεφαλαιοποίησης της χρηματιστηριακής αγοράς μεταξύ μιας χούφτας αμερικανικών εταιρειών τεχνολογίας προκάλεσε ανησυχίες σχετικά με μια φούσκα τιμών σε μετοχές που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη και κατέστησε τα χαρτοφυλάκια πιο ευάλωτα σε ξαφνικές διορθώσεις τιμών και δυναμική ενίσχυσης.

Λόγω εμβάθυνσης της ολοκλήρωσης των παγκόσμιων αγορών μετοχών, το κλίμα κινδύνου αγοράς ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητο σε αρνητικές εκπλήξεις, αυξάνοντας την πιθανότητα απότομων διορθώσεων της αγοράς και δυσμενών παγκόσμιων δευτερογενών επιπτώσεων".

Το πρόβλημα είναι ότι η ΕΚΤ, εξακολουθεί να βλέπει ότι ο κίνδυνος παραμένει, στον αντίποδα της πρότασης μιας πολύ καλής επένδυσης στις ευρωπαϊκές αμυντικές σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις κορυφαίων ευρωπαίων  αξιωματούχων(έπειτα τους πειράζουν τα τουίτ του Τραμπ), για να τοποθετήσουν οι ευρωπαίοι πολίτες τα κεφάλαια που «κάθονται» στις τραπεζικές καταθέσεις. Ήδη έχουν δημιουργηθεί πολλά είδη συγκεκριμένων αμοιβαίων στην αμυντική βιομηχανία της Ένωσης. 

Η εποχικότητα του Μαΐου

Τα τελευταία 80 χρόνια, ο δείκτης S&P 500 (SPX) αυξήθηκε κατά μέσο όρο 6,9% τους έξι μήνες που ξεκινούν την 1η Νοεμβρίου και σημείωσε θετικές αποδόσεις σε 61 από αυτά τα 80. Αντίθετα, στο ίδιο διάστημα των οκτώ δεκαετιών, ο δείκτης αυξήθηκε κατά μέσο όρο μόλις 1,8% τους έξι μήνες που ξεκινούν την 1η Μαΐου.

 

Οι μετοχές τείνουν επίσης να ανεβαίνουν ισχυρότερα στις αρχές και στα τέλη του έτους. Την τελευταία δεκαετία μόνο το 2015 και το 2022 έκλεισε η χρονιά αρνητική για τον δείκτη με τον Μάιο εκείνης της περιόδου να βρίσκεται σε αρνητικό κλίμα.

Πώς θα κλείσει η φετινή χρονιά;

Ο πρώην πρόεδρος της Fed,  Alan Greenspan ανέφερε κατά την διάρκεια της κρίσης του 2008(-40% κλείσιμο έτους) ότι, «στην καρδιά της πρόσφατης (τότε) κρίσης των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών αγορών βρισκόταν η υποτίμηση του κινδύνου, αλλά προσέθεσε ότι δεν ήταν πολλά εκείνα που μπορούσαν να γίνουν ώστε να υπάρξει καλύτερη διαχείριση της περιόδου ευφορίας, η οποία είναι προϊόν της ανθρώπινης φύσης.  Οι προσπάθειες εκτροπής από την ακολουθούμενη πορεία δεν κάνουν τίποτε περισσότερο από το να εκτραχύνουν το μέγεθος της τελικής κατάρρευσης». 

Κοιτάζοντας πίσω στη «Μεγάλη Ύφεση», βλέπουμε ότι παρόλο που οι συνθήκες ήταν διαφορετικές και ο κόσμος μας έμπαινε στον Β ’Παγκόσμιο το κλείσιμο του έτους ήταν σαφώς καλύτερο από την κρίση του 2008, όπου ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά (-14% το 32 και -7% το 39). Θα μου πείτε ο Β ’Παγκόσμιος έσωσε την οικονομία τότε, όπως και σήμερα οι αμυντικές εταιρείες θα βγάλουν την Ευρώπη από την ύφεση.

Μόνο σαν ιδέα με τρομοκρατεί!  Ποιος κίνδυνος υποτιμάται σήμερα που θα οδηγήσει στην τελική κατάρρευση σύμφωνα με τον Άλαν Γκρίνσπαν; Δυστυχώς, πολλοί και γνωστοί, αλλά οι άγνωστοι  αποτελούν συνήθως τον «μαύρο κύκνο»

Με την Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ να ξεκινάει σήμερα την διήμερη της συνεδρίαση πολλοί συγκρίνουν τις πολιτικές του παρελθόντος και τα λάθη με την σημερινή εικόνα. Ο Κέινς την περίοδο της «μεγάλης ύφεσης» υποστήριξε τις μαζικές δαπάνες ελλείμματος για να αντισταθμίσει την αποτυχία των αγορών να ανακάμψουν.

Ωστόσο, η πρόωρη σύσφιξη που σημειώθηκε το 1936 και το 1937 θεωρήθηκε  ως αποτυχία πολιτικής. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών, η Fed όχι μόνο αύξησε τα επιτόκια, αλλά διπλασίασε και τις απαιτήσεις τραπεζικών αποθεματικών.

Αυτές οι πολιτικές συνέπεσαν με τις αυξήσεις φόρων του Ρούσβελτ, και μια νέα ύφεση σημειώθηκε μέσα στην Ύφεση από το 1937 έως το 1938. Ο Milton Friedman ισχυρίστηκε ότι η Federal Reserve έλαβε λάθος πολιτική απόφαση, η οποία επέκτεινε τη διάρκεια της Ύφεσης.

Μεταξύ 1929 και 1933, η νομισματική προσφορά μειώθηκε κατά 27%, γεγονός που μείωσε τη συνολική ζήτηση και στη συνέχεια τις τιμές. Η αποτυχία της Fed ήταν ότι δεν συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και δεν έλαβε διορθωτικά μέτρα.

Στο διήμερο αυτό, ο Πάουελ θα αμυνθεί της πολιτικής του, στον αντίποδα των πιέσεων Τραμπ γιατί γνωρίζει ότι απέχουμε ελάχιστα από μια παρατεταμένη περίοδο στασιμότητας μέχρι να βρεθεί το σημείο ισορροπίας της πολιτικής Τραμπ με ένα νέο «New Deal», όπου θα προχωρήσει σε μείωση φορολογίας και απορρύθμιση του τραπεζικού συστήματος. Θα προλάβει ή θα τον προλάβουν οι εξελίξεις;

Φυσικά θα πρέπει και η FED να είναι με το μέρος του προέδρου. Άρα για το πως θα κλείσει η χρονιά, θα εξαρτηθεί από το πως θα κινηθεί η Κεντρική Τράπεζα και πόση πίεση και με ποιόν τρόπο θα ασκηθεί σε αυτήν για να συμφωνήσει με τον πρόεδρο Τραμπ!