Με αφορμή την ανάγκη για ενίσχυση της πρόσβασης των ατόμων με διαβήτη σε σύγχρονες θεραπευτικές λύσεις, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Ιατρικών και Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ) και το ΕΚΠΑ, μέσω του Εργαστηρίου Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας, προχώρησαν στη διοργάνωση Δημόσιου Πολιτικού Διαλόγου, φέρνοντας στο προσκήνιο τις πραγματικές ανάγκες της κοινότητας του Σακχαρώδους Διαβήτη.
Κατά τη διάρκεια της σχετικής Συνέντευξης Τύπου στην Αθήνα, στις 4 Ιουνίου 2025, παρουσιάστηκαν κρίσιμα δεδομένα σχετικά με τη δραματική υποχρηματοδότηση των ιατροτεχνολογικών προϊόντων στον τομέα του διαβήτη και τις συνέπειες για τους ασθενείς. Η συζήτηση περιλάμβανε τη συμμετοχή εκπροσώπων από το υπουργείο Υγείας, τον ΕΟΠΥΥ, τον ΕΟΦ, επιστημονικές εταιρείες και συλλόγους ασθενών, επιβεβαιώνοντας τη συλλογική ανησυχία για την τρέχουσα κατάσταση.
Η Καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας του ΕΚΠΑ και Πρόεδρος του ΟΔΙΠΥ, κα Δάφνη Καϊτελίδου, παρουσίασε τη μεθοδολογική προσέγγιση και τα βασικά ευρήματα του διαλόγου. Αναδεικνύοντας το παγκόσμιο κόστος του διαβήτη, σημείωσε ότι οι εθνικές δαπάνες υγείας αφιερώνουν από 8% έως 18% στη νόσο, με σημαντικές έμμεσες οικονομικές συνέπειες. Τόνισε επίσης τη σημασία της πρόληψης και της τεχνολογικά υποστηριζόμενης διαχείρισης, ειδικά στη χώρα μας όπου οι ασθενείς με διαβήτη δαπανούν υπερδιπλάσια σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Τα συμπεράσματα του διαλόγου προτείνουν έναν διπλό άξονα δράσης:
Πρώτος άξονας: Ενίσχυση του θεσμικού και χρηματοδοτικού πλαισίου
Αύξηση της χρηματοδότησης για τα αναλώσιμα διαβήτη, με γνώμονα το συνολικό κόστος της νόσου και των επιπλοκών της.
Ενδυνάμωση των διαδικασιών αξιολόγησης τεχνολογιών υγείας (HTA) και εναρμόνισή τους με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Αναβάθμιση του μητρώου διαβήτη σε πλήρες εθνικό αρχείο, με ενσωμάτωση κλινικών και οικονομικών δεδομένων.
Διερεύνηση κινήτρων συμψηφισμού για κοινωνικά υπεύθυνες επενδύσεις από τη βιομηχανία (π.χ. clawback ως μοχλός προσφοράς).
Δεύτερος άξονας: Αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας στην κοινότητα
Ενίσχυση της λειτουργίας των διαβητολογικών κέντρων με διεπιστημονικές ομάδες.
Θεσμική αναγνώριση και ανάπτυξη του ρόλου του νοσηλευτή διαβήτη για καλύτερη εκπαίδευση και καθοδήγηση ασθενών.
Ο Πρόεδρος του ΣΕΙΒ, κ. Δημήτρης Νίκας, παρουσίασε την ιδιαίτερα δυσχερή κατάσταση στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την αποζημίωση νέων τεχνολογιών. Σημείωσε ότι οι υποκατηγορίες της κατηγορίας Λ4 (Λ4α, Λ4γ, Λ4δ) βρίσκονται ήδη υπό ασφυκτική πίεση με clawback άνω του 20%, το οποίο προβλέπεται να ξεπεράσει το 40% μέσα στο 2025. Η ανεπάρκεια του προϋπολογισμού οδηγεί σε αποκλεισμό των ασθενών από τεχνολογικά μέσα ζωτικής σημασίας.
Ο ΣΕΙΒ προτείνει:
Αύξηση του προϋπολογισμού της Λ4 κατά 18 εκατ. ευρώ για το 2025.
Δημιουργία νέας υποκατηγορίας Λ4ε με 25 εκατ. ευρώ για την αποζημίωση CGM/FGM σε επιλεγμένους ασθενείς με ΣΔ2.
Αντικατάσταση του clawback με ένα σύστημα αποζημίωσης βάσει αποτελεσματικότητας (Value-Based Healthcare).
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ΕΔΕ), κ. Κωνσταντίνος Μακρυλάκης, υπογράμμισε τη σημασία πρόσβασης των ασθενών – ιδιαίτερα με ΣΔ1 και ΣΔ2 – σε τεχνολογίες όπως CGM, αντλίες ινσουλίνης και συστήματα closed-loop, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για ουσιώδη εργαλεία θεραπείας και όχι για πολυτέλεια.
Αντίστοιχα, η κα Βασιλική Βασιλείου από την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία υπογράμμισε την ανάγκη για ευρύτερη εκπαίδευση και αξιοποίηση του πλήρους δυναμικού των νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένης της τηλε-υγείας.
Ο κ. Χρήστος Δαραμήλας, εκπροσωπώντας την Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ., αναφέρθηκε στις ανεπαρκείς αυξήσεις των τελευταίων ετών στον προϋπολογισμό Λ4, τονίζοντας πως μόλις 90.000 άτομα λαμβάνουν συνταγογραφούμενα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, τη στιγμή που οι διαγνωσμένοι είναι πολλαπλάσιοι. Πρότεινε τη μεταφορά 37 εκατ. ευρώ από αδιάθετους πόρους του Υπουργείου Υγείας απευθείας στη Λ4, με Υπουργική Απόφαση.
Η κα Σοφία Τσιακάλου, Πρόεδρος της ΕΛΟΔΙ, τόνισε ότι οι πολιτικές clawback και rebate λειτουργούν αποτρεπτικά για τη διαθεσιμότητα καινοτόμων λύσεων στην αγορά και κάλεσε για σταθερή, βιώσιμη και δίκαιη χρηματοδότηση με στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των ασθενών με διαβήτη.
