Το δώρο του Τράμπ επιχειρεί τώρα να αξιοποιήσει ο Ταγίπ Ερντογάν που επανέρχεται αναβαθμισμένος στο γεωπολιτικό παιχνίδι της μέσης ανατολής. Παίρνοντας και τη σχετική, αν και όχι απαραίτητη για τον ίδιο, άδεια της Τουρκικής Βουλής ετοιμάζεται να εισβάλει στη Συρία χωρίς ταυτόχρονα να αφήνει από το βλέμμα του τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο όπου παραμένει η απειλή για γεώτρηση εντός της Κυπριακής ΑΟΖ.
Δίνοντας έναν σημαντικό ρόλο στον πρόεδρος της Τουρκίας ο Ντ. Τραμπ παίζει το δικό του παιχνίδι παρακάμπτοντας την λεγόμενη αμερικανική διπλωματία αλλά και τις συμβουλές από το Πεντάγωνο για τις κινήσεις στη Συρία. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που αντιμετώπισε τις εσωτερικές αντιδράσεις ακόμη και των πλέον στενών φίλων και συνεργατών του όπως ο γερουσιαστής Γκρέιαμ.
Ουσιαστικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ προχώρησε σε κάποιες λεκτικές απειλές και προειδοποιήσεις προς τον «ισχυρό εμπορικό εταίρο» και «σύμμαχο» όπως τον αποκάλεσε Ταγίπ Ερντογάν και σε δηλώσεις στήριξης προς τους Κούρους μαχητές που «στήριξαν τον αγώνα των ΗΠΑ κατά του ISIS»
Δείχνοντας επί της ουσίας ότι δεν προτίθεται να αλλάξει, προς το παρόν θέση, εμφανίζεται να αδιαφορεί για τις συνέπειες στην περιοχή δίνοντας μάλιστα έδαφος για κινήσεις στη Ρωσία αλλά και στο Ιράν. Δύο χώρες που αντιδρούν μεν σε ενδεχόμενη εισβολή της Τουρκίας αλλά δεν προτίθενται να διαταράξουν και τις μεταξύ τους σχέσεις.
Ο Ταγίπ Ερντογάν κατάφερε για μια ακόμη φορά να οδηγήσει τον Ντ. Τραμπ σε αλλαγή στάσης. Και αυτό πλέον θεωρεί πως αποτελεί ένα σημαντικό χαρτί για τον ίδιο κυρίως ως προς την αντιμετώπιση απειλών για κυρώσεις από την Ευρώπη που επίσης αποφεύγει να ταχθεί ανοιχτά εναντίον του.
Με την κίνησή του ο πρόεδρος των ΗΠΑ έβαλε τον Τραμπ σε ένα παιχνίδι από το οποίο έδειχνε να είναι αποκλεισμένος. Τόσο στην υπόθεση της Συρίας όσο όμως και σε αυτό της Ανατολικής Μεσογείου.
Ενδυναμωμένος από την υποχώρηση Τραμπ και το άδειασμα των Κούρδων μαχητών έχει τη δυνατότητα πλέον να απειλεί και προς την κατεύθυνση της Κύπρου δείχνοντας πως η «ομπρέλα ασφαλείας» των Αμερικανών δεν είναι δύσκολο να κλείσεις.
Άλλωστε ο αμερικανός πρόεδρος ήταν σαφής δηλώνοντας ότι οι ΗΠΑ θα ασχολούνται με ξένες υποθέσεις μόνον εφόσον είναι προς το συμφέρον τους.
Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι τη στιγμή που δηλώνει έτοιμος να εισβάλει στην Συρία ο Τούρκος Πρόεδρος διατηρεί στα ίδια επίπεδα την πολιτική που εφαρμόζει στην ανατολική μεσόγειο χωρίς υπαναχωρεί ως προς τα αιτήματά του και τις επιδιώξεις για τη δημιουργία τετελεσμένων.
Η «θυσία» των Κούρδων με απ ευθεία απόφαση του ίδιου του αμερικανού προέδρου και η υπαναχώρησή του στον εκβιασμό Ερντογάν είναι ενδεικτική των μελλοντικών ενεργειών των ΗΠΑ σε ανάλογες περιπτώσεις.
Ακόμη όμως και αν αυτό δεν ισχύει για το σύνολο της εξωτερικής της πολιτικής η εικόνα που διαμορφώνεται είναι ενδεικτική.
Η απόφαση Τραμπ πλήττει την αξιοπιστία των ΗΠΑ ως συμμάχου. Η προσχηματική δικαιολογία ότι ο κ. Ερντογάν θα διαχειριστεί αυτός τους 6.000 αιχμάλωτους τζιχαντιστές που δεν θέλουν να πάρουν πίσω οι χώρες καταγωγής τους στην Ευρώπη δεν έγινε αποδεκτή ούτε στο εσωτερικό της χώρας του.
Το πλήγμα στην αξιοπιστία των ΗΠΑ στο εξωτερικό είναι αυτό που έχει προκαλέσει και τις εσωτερικές αντιδράσεις. Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί βάλουν κατά του Τράμπ. Μάλιστα ετοιμάζουν ακόμη και πρόταση νόμου προκειμένου να άρει την απόφαση του με άγνωστα όμως αποτελέσματα.
Τουλάχιστον χθες ο Ντ. Τραμπ δεν έδειξε να ανησυχεί ιδιαίτερα. Το αντίθετο ανακοίνωσε ο ίδιος την επίσκεψη Ερντογάν στις 13 Νοεμβρίου δηλώνοντας ότι είναι «φιλοξενούμενός του»
Μέχρι που θα φτάσει
Την ίδια στιγμή πάντως εγείρεται και το ερώτημα σχετικά με το που θα φτάσει ο Ερντογάν ειδικά ως προς το προσφυγικό. Μέχρι τώρα έθετε την εισβολή και τη δημιουργία «ζώνης ασφαλείας» ως προϋπόθεση, για την ανακοπή του προσφυγικού ρεύματος από τη Συρία, αλλά και την επιστροφή έως και 3 εκατομμυρίων προσφύγων σε συριακό έδαφος
Το ενδεχόμενο όμως να δημιουργηθεί ένα νέο προσφυγκό κύμα είναι ανοιχτό όπως και το να ασκηθεί μέσω αυτού πίεση στα νησιά του Αιγαίου και κατ΄επέκτασή στην ίδια την Ευρώπη.
