Του Γιάννη Μαντζίκου
Όπως όλα δείχνουν, η Τουρκία μπορεί σύντομα να γίνει η πρώτη χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ που θα αποκτήσει τα μοντέρνα ρωσικά συστήματα αεράμυνας τύπου S-400. Από τη άλλη πλευρά, οι εκκλήσεις των ΗΠΑ να ακυρώσει η Τουρκία τη συμφωνία ύψους 2,5 δις δολαρίων με τη Ρωσία μέχρι στιγμής προφανώς έχουν πέσει στο κενό.
Την ίδια ώρα, στην Άγκυρα αρκετοί υποστηρίζουν ότι η συνάντηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, στην Οζάκα της Ιαπωνίας, αναπτέρωσε τις ελπίδες του τελευταίου ότι θα γλιτώσει τις κυρώσεις.
Όμως ενώ συνέβησαν αυτά οι Αμερικανοί νομοθέτες δεν φαίνονται εδώ και καιρό συμμερίζονται σε καμία περίπτωση το ενδεχόμενο μη επιβολής κυρώσεων στην Άγκυρα για τους S-400.
Συγκεκριμένα, στις 15 Φεβρουαρίου ψηφίστηκε ο νόμος του Κογκρέσου περί ενοποιημένων πιστώσεων του 2019 ο οποίος περιόριζε τη χρηματοδότηση για την παράδοση των F-35 στην Τουρκία. Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, οι οι υπουργοί Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και Άμυνας Πάτρικ Σάναχαν καλούνται να υποβάλουν έκθεση στο Κογκρέσο έως την 1η Νοεμβρίου 2019 που θα συμπεριλάβει και λεπτομερή περιγραφή των σχεδίων για την ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων προς την Άγκυρα από την προμήθεια των S-400.
Έπειτα τον Μάρτιο,ήρθε η νομοθετική πρωτοβουλίας με τίτλο «Προστασία των Αιθέρων των Κρατών Μελών του ΝΑΤΟ» στη Γερουσία από τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή Τζέιμς Λάνκφορντ ενώ τον Απρίλιο, η διακομματική ομάδα που αποτελείται από τους Μάικ Τέρνερ, Τζον Γκαραμέντι και Πολ Κουκ κατέθεσε και στην Αμερικανική Βουλή υποστηρικτικό νόμο. Εξίσου σημαντικό είναι το νομοσχέδιο των Αμερικανών γερουσιαστών Μπομπ Μενέντεζ και Μάρκο Ρούμπιο, το οποίο αναθεωρεί την αμερικανική στρατηγική στην ανατολική Μεσόγειο. Το «Νομοσχέδιο για την Ασφάλεια και την Ενεργειακή Συνεργασία στην ανατολική Μεσόγειο του 2019» το οποίο ζητάει από την κυβέρνηση να εμποδίσει την μεταφορά των μαχητικών F-35, εφόσον η Άγκυρα συνεχίσει την υλοποίηση του σχεδιασμού της για την αγορά του ρωσικού συστήματος αεροπορικής άμυνας S-400 .
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς με βάση τα παραπάνω το νομοθετικό οπλοστάσιο είναι πανίσχυρο από πλευράς Κογκρέσου, με πολλούς να αναρωτιούνται αν μπορεί μία σύμμαχος χώρα, μέλος του ΝΑΤΟ, να προμηθεύεται οπλικά συστήματα από μία εχθρική δύναμη, τη Ρωσία, τα οποία δεν είναι συμβατά με τα δυτικά όπλα.
Παρά το γεγονός λοιπόν ότι οι νόμοι του Κογκρέσου μπορεί να παρακαμφθούν όπως και στην περίπτωση του πολέμου της Υεμένης από το βέτο του Αμερικανού Προέδρου, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι Γερουσιαστές πιστεύουν ότι αυτό είναι αδύνατον.
Η σκυτάλη αναμένεται αργά ή γρήγορα να περάσει στο κατώφλι του Οβάλ Γραφείου με όλα τα ενδεχόμενα να παραμένουν ανοικτά. Σε κάθε περίπτωση όμως, αξίζει να έχει κανείς υπόψη ότι είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια στο Κογκρέσο (μαζί με αυτή του πολέμου της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη που οι Αμερικανοί νομοθέτες εμφανίζονται ενωμένοι).
Όσο και αλλοπρόσαλλες και αν είναι ορισμένες φορές οι αποφάσεις του Αμερικανού προέδρου, αυτό το έχει σίγουρα στο πίσω μέρος του μυαλού του.
