Ήταν η τελευταία φορά που ο Στέφανος επισκέφτηκε τα γραφεία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών. Θα ήταν πλέον αρκετά επικίνδυνο να ξαναβρεθεί με τους συντρόφους του, όταν ήδη είχε ξεκινήσει το σχέδιο άλωσης της αριστεράς. Το φιλελευθεράτο υιοθετούσε τον εισοδισμό. Μόνο αν «φύτευε» στους αντιπάλους την ηγεσία τους θα μπορούσε να απαλλαγεί τελικά απ' αυτούς. Ο Αλέξανδρος Σκούρας σκούπιζε με το μεταξωτό μαντήλι τα δάκρυα που κύλησαν στο πρόσωπό του την ώρα που ο Στέφανος αποχαιρετούσε το κτίριο του Μάρκου Δραγούμη. Ένα δικό μας παιδί θα έπεφτε στη μάχη...
Θα έπρεπε στο μεταξύ να σβηστούν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όλα τα μηνύματα που πρόδιδαν τις ιδεολογικές καταβολές του Στέφανου! Κι αυτό ήταν εύκολο. Το δύσκολο ήταν τα παλιά άρθρα του Στέφανου σε ομογενειακή εφημερίδα. Τότε που ο Στέφανος είχε ενταχθεί ενεργά στο νεοφιλελέυθερο μλποκ και ήταν ιδιαίτερα μαχητικός στον αγώνα για την καθολική εξαφάνιση της αριστεράς από τον δυτικό κόσμο. Τότε που έγραφε πύρινα άρθρα για την ανάγκη να μειωθούν οι μισθοί και να στηριχτεί η επιχειρηματικότητα. Το να βρουν οι αριστεροί αυτά τα άρθρα και να τιναχτεί το έργο διάλυσης της αριστεράς ήταν ένα μεγάλο ρίσκο, αλλά δεν υπήρχε και άλλη επιλογή...
Παραμένει ακόμη άγνωστο πως ο Στέφανος εξακολουθούσε να έρχεται σε επαφή με τους καθοδηγητές του στο ΚΕΦΙΜ. Τι κόλπα μηχανεύτηκαν οι κομάντος του φιλελευθεράτου για να ξεγελούν κάθε φορά τους πράκτορες του εχθρού. Αλλά το σχέδιο, όποιο κι αν ήταν αυτό, στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Υπήρξαν πρόθυμοι που αγόρασαν εύκολα το σενάριο του «κεντρώου Στέφανου» και έτσι τα πράγματα εξελίχτηκαν όπως τα ξέρουμε...
Εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι ένα ακόμη μυστικό ραντεβού σε μια σκοτεινή βίλα γοτθικού τύπου στα βόρεια προάστια. Εκεί που ο πρόεδρος Γιώργος συναντούσε με την κάλυψη του σκοταδιού της νύκτας τον πρόεδρο Αλέξη. «Δεν είναι Αλέξη που δεν έχουμε πληρώσει το ρεύμα, είναι που δεν θέλουμε να μας δουν», είπε ο πρόεδρος Γιώργος στον πρόεδρο Αλέξη, την ώρα που τον υποδεχότανε στα σκαλιά του πύργου, κρατώντας στα χέρια του το κηροπήγιο με τα κεριά. «Νομίζουν Αλέξη ότι μας την έφεραν. Ότι ο Στέφανος ήταν δική τους επιλογή». Στη συνέχεια έκλεισε πίσω τους η βαριά πόρτα με τη συνοδεία ενός σκύλου που αλυχτούσε, σκίζοντας τη σιωπή της νύκτας στα δύο και κάνοντας το αίμα του Παύλου Πολάκη που συνόδευε τον πρόεδρο να παγώσει...
Θανάσης Μαυρίδης
