Όσο οι μετρήσεις δείχνουν την Μαρία Καρυστιανού να ίπταται σε ποσοστά άνω του 15% - 20%, τόσο πιο κοντά την φέρνουν στην ίδρυση ενός νέου κόμματος. Κι είναι δικαίωμα της «μάνας των Τεμπών» να διεκδικήσει πολιτικό ρόλο. Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας μπορεί να το κάνει! Από εκεί και πέρα οι πολίτες αποφασίζουν. Το αν μας αρέσει ή όχι στον καθέναν από εμάς μια τέτοια απόφαση είναι κάτι υποκειμενικό. Το πώς θα αντιδράσουν οι αγορές, όμως, έχει αντικειμενικά στοιχεία.
Από τη στιγμή που η κα Καρυστιανού μπει στο πολιτικό παιχνίδι, θα αρχίσουν να καταγράφονται όλα τα πιθανά σενάρια. Ένα κόμμα Καρυστιανού με πιθανά ποσοστά άνω του 20% θα σημάνει αυτόματα ότι εισερχόμαστε σε μια νέα φάση που ο αντισυστημισμός θα είναι το κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα στην Ελλάδα.
Στη λογική του «ας καούν τα πάντα δεν έχουμε κάτι να χάσουμε», τα πάντα μπορούν να συμβούν. Η προοπτική του χάους θα ενισχύσει περαιτέρω το «ρεύμα Καρυστιανού», σε μια περίοδο που ένα κομμάτι του πληθυσμού αισθάνεται ότι είναι περιθωριοποιημένο.
Δεν πρόκειται για κάποια δήθεν απειλή για να αποτραπεί η ανάδειξη του φαινομένου της «μάνας των Τεμπών». Είναι μια ανάγνωση της σκληρής πραγματικότητας από την πλευρά που βλέπουν τα πράγματα οι αγορές. Θα πει κάποιος ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι αγορές. Ότι είναι μια πίτα από την οποία ο ίδιος δεν τρώει και ότι δεν έχει να χάσει κάτι περισσότερο απ’ όσο έχει ήδη χάσει. Ο μηδενισμός και η άγνοια κινδύνου κάνουν έντονη την παρουσία τους σε τέτοιες περιπτώσεις.
Την ίδια συζήτηση κάναμε και πριν το 2015. Για να μην ξεχνιόμαστε, οι σύντροφοι της απέναντι όχθης πίστευαν ότι θέλαμε να αμαυρώσουμε το επαναστατικό τους όραμα. Πήραν την εξουσία, εφάρμοσαν τις... θεωρίες παιγνίου του κ. Βαρουφάκη και τελικά αποδείχτηκε ότι αυτά τα παιχνίδια τα παίζουν καλύτερα οι... άλλοι.
Το μπαλάκι πλέον μεταφέρεται στους πολίτες. Θα το αποφασίσουν στις κάλπες. Και ανάλογα θα πράξουν οι αγορές και οι επιχειρηματίες. Οι αγορές δεν αγαπούν την αστάθεια. Δεν χωνεύουν τις ακροαριστερές κυβερνήσεις. Όπως είναι δικαίωμα των πολιτών να αποφασίζουν για την ψήφο τους, έτσι και οι επενδυτές αποφασίζουν για τα πορτοφόλια τους.
Εσείς τι λέτε, τα μεγάλα funds του εξωτερικού θα βάλουν στην εξίσωσή τους το τι θα κάνει η κυρία Καρυστιανού για την απονομή «Δικαιοσύνης»; Κάποιοι θα πουν ότι «τρέμουμε» το κόμμα Καρυστιανού. Είναι σαν να τους ακούμε ήδη να υποστηρίζουν ότι «εκβιάζουμε» τον κόσμο. Τα ίδια έλεγαν και στην εποχή της πρώτης πλατείας. Μία και μόνο διευκρίνηση: Τότε η Ευρώπη είχε περισσότερες αντοχές απ’ αυτές που έχει σήμερα. Και μεγαλύτερη συνοχή και πιο ξεκάθαρους στόχους. Αυτήν τη φορά τα πράγματα θα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Και πιθανότατα μη αναστρέψιμα.
Θανάσης Μαυρίδης
