Πολλαπλασιάζονται τελευταίως οι ανησυχούντες για τη Δημοκρατία, για τους Θεσμούς, για την ακρίβεια, για την μόλυνση του περιβάλλοντος από το αμερικανικό LNG, για τη σωτηρία της ψυχής μας. Ετερόκλητες δυνάμεις συναθροίζονται και συσπειρώνονται εναντίον του κοινού εχθρού: Των ΗΠΑ, του αμερικανικού LNG και των βάσεων του θανάτου. Διότι αυτός είναι ο αληθινός «εχθρός» τους. Ότι έχουν τραβήξει μαζί τους και διάφορους που μισούν θανάσιμα τον Μητσοτάκη είναι δευτερεύον. Θολώνουν έτσι την εικόνα.
Οι μεγάλες εθνικές ήττες στο παρελθόν προήλθαν από την αμφίσημη στάση μας απέναντι στους συμμάχους μας. Δεν χάσαμε επειδή το θέλησαν τα ξένα συμφέροντα. Χάσαμε διότι πιστέψαμε ότι θα μπορούσαμε να παίξουμε σε διπλό και τριπλό ταμπλό. Όσοι λοιπόν ανησυχούν για τα εθνικά μας θέματα, ας απαντήσουν αν συμφωνούν με τις στρατηγικές συμμαχίες που έχει χτίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Και ας μας πουν τι σκοπεύουν να κάνουν οι ίδιοι σχετικά, αν και εφόσον ο ελληνικός λαός τους εμπιστευτεί τις τύχες του.
Με καθαρές κουβέντες. Με ένα ναι ή με ένα όχι. Το ναι μεν αλλά, δεν είναι απάντηση. Είναι άρνηση. Είναι «όχι». Σημαίνει να απομακρυνθούμε από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ προς το άγνωστο. Κάτι που ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, τολμάει να ξεστομίσει, ιδίως μετά από την πικρή εμπειρία του ταξιδιού στη Μόσχα με τον σύντροφο Λαφαζάνη, και τους λοιπούς σοβιετόπληκτους υπουργούς του. Έτσι πιστεύουμε, αυτό έχουμε καταλάβει από την όλη του στάση.
Το να αφήσουμε τις σημερινές μας συμμαχίες και να γίνουμε περισσότερο ουδέτεροι, όπως θέλουν οι οπαδοί της δήθεν πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, σημαίνει στην πραγματικότητα αλλαγή στρατοπέδου. Σημαίνει μετακίνηση από τις θέσεις μας και σε βάρος των συμμάχων μας. Κάτι που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε μία νέα εθνική ήττα. Όπως ακριβώς συνέβη και στο παρελθόν. Και τότε με την «βοήθεια» των υπερπατριωτών.
Στα σχέδια αποσταθεροποίησης είχαν αρχικά χρησιμοποιήσει ακόμη και την Αμερικανίδα πρέσβη και πολύ πριν αυτή πατήσει το πόδι της σε ελληνικό έδαφος. Ισχυριζόντουσαν ότι η διοίκηση Τραμπ, θα έριχνε τον Μητσοτάκη και με αφορμή τη στάση της Ελλάδας στο ουκρανικό! Τώρα που αποδείχτηκε ότι όλα αυτά ήταν κουραφέξαλα, πέφτουν οι μάσκες και συνεχίζουν με μεγαλύτερη ένταση. Η υπογραφή της ενεργειακής συμφωνίας έχει βάλει φωτιά στα μπατζάκια τους!
Μαζί τους σε ρόλο κομπάρσου πολιτικοί που αναζητούν έναν ευκαιριακό σύμμαχο για να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Τους τυφλώνει το μίσος τους για τον Κυριάκο και οι προσωπικές τους φιλοδοξίες και δεν θέλουν να δουν ότι χρησιμοποιούνται. Ή δεν τους ενδιαφέρει.
Και η Ευρώπη; Αυτήν τη στιγμή η Ευρώπη δεν είναι η σταθερά στην εξίσωση και αυτό είναι στενάχωρο. Θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να έχουμε στο πλευρό μας μια ισχυρή Ευρώπη, αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται, δυστυχώς, έτσι. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια δύσκολη περίοδο με ισχυρές συμμαχίες που πρέπει να υπερασπιστεί. Δεν πρέπει να πυροβολήσουμε για άλλη μια φορά τα πόδια μας.
Θανάσης Μαυρίδης
