OpenAI και Microsoft μετακινούνται από μια αποκλειστική συνεργασία σε ένα πιο ανοιχτό μοντέλο. Η Microsoft εξακολουθεί να παρέχει την κύρια πλατφόρμα, αλλά η OpenAI αποκτά το δικαίωμα να χρησιμοποιεί και άλλους παρόχους όπως η Oracle και η Google. Ο διευθύνων σύμβουλος της Google δήλωσε ότι είναι «πολύ ενθουσιασμένος», δείχνοντας πώς ακόμη και ανταγωνιστές αναγνωρίζουν ότι μία εταιρεία δεν αρκεί για να καλύψει τις μελλοντικές ανάγκες σε ισχύ.
Για την OpenAI αυτό σημαίνει μεγαλύτερη επιχειρησιακή «αναπνοή» και διαπραγματευτική ισχύ, σε μια εποχή όπου το πρόβλημα δεν είναι ο κώδικας αλλά η ενέργεια, τα δίκτυα και οι υποσταθμοί. Για τη Microsoft η αξία μετατοπίζεται από την υποδομή στην καθημερινή σχέση με τους χρήστες: Windows, Office, GitHub και το οικοσύστημα ταυτότητας και χρέωσης. Ακόμη κι αν η OpenAI εκπαιδεύει ή εκτελεί μοντέλα σε άλλους παρόχους, η Microsoft διατηρεί πλεονέκτημα μέσω της διανομής και των προεπιλογών, όπως ο Copilot.
Το multi-cloud μοντέλο προσφέρει ανθεκτικότητα αλλά συνεπάγεται κόστη: χρεώσεις μεταφοράς δεδομένων, περίπλοκη συμμόρφωση και διαχείριση καταγραφών. Η επιτυχία θα κριθεί από το ποιος θα μπορέσει να «κρύψει» αυτήν την πολυπλοκότητα από τους τελικούς πελάτες. Παράλληλα, η Oracle σχεδιάζει τεράστιες επενδύσεις σε κέντρα δεδομένων και ενέργεια, μετατρέποντας την ισχύ σε προϊόν.
Η σχέση, τελικά, μοιάζει περισσότερο με σύμβαση παρά με ειδύλλιο. Η OpenAI αποκτά ελευθερία κινήσεων, η Microsoft κρατά τα «κλειδιά» της διανομής, και οι πάροχοι υποδομής επενδύουν για να εξασφαλίσουν χωρητικότητα. Αυτό που μετρά δεν είναι ποιος έχει το πιο έξυπνο μοντέλο, αλλά ποιος μπορεί να παραδώσει αξιόπιστα, εντός προϋπολογισμού και με πλήρη συμμόρφωση.
