Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφόρησε ένα φερόμενο ειρηνευτικό σχέδιο Τραμπ για την Ουκρανία, το οποίο πράγματι έμοιαζε περισσότερο με ρωσικό ευχολόγιο παρά με ρεαλιστικό πλάνο. Και κάπως έτσι, οι γνωστοί αυτόκλητοι υπερασπιστές της «Δημοκρατίας» άδραξαν την ευκαιρία να εξαπολύσουν νέο γύρο επιθέσεων στον Ντόναλντ Τραμπ, λες και αυτός ευθύνεται για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εφόσον, λοιπόν, θέλουν να παίξουμε το παιχνίδι του ποιος φταίει, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.
Πρώτον, την απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη για τον πόλεμο φέρει η Ρωσία. Αν ο Πούτιν αποσύρει τα στρατεύματά του πίσω από τα διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα της Ρωσίας, ο πόλεμος θα τελειώσει την ίδια στιγμή. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες των απολογητών του Κρεμλίνου. Και για όσους πιστεύουν ακόμη το αφήγημα ότι ο Πούτιν, εξαναγκάστηκε να εισβάλει επειδή το ΝΑΤΟ τον «στρίμωξε», ας αναλογιστούν την περίπτωση της Φινλανδίας. Μπήκε στο ΝΑΤΟ το 2023, ενώ έχει τη μεγαλύτερη χερσαία συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Ο Πούτιν δεν τόλμησε να ρίξει ούτε μια σφαίρα. Έτσι κάνουν πάντα οι νταήδες: απειλούν μόνο όσους θεωρούν ευάλωτους.
Δεύτερον, ο Πούτιν έχει εισβάλει δύο φορές στην Ουκρανία. Και τις δύο φορές είχε απέναντί του Δημοκρατικό πρόεδρο των ΗΠΑ: Ομπάμα το 2014, Μπάιντεν το 2022. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τραμπ (2017-2021), ο Ρώσος πρόεδρος δεν τόλμησε κάτι αντίστοιχο. Αυτό το γεγονός, όσο και αν ενοχλεί τους ιδεολογικούς αντιπάλους του Τραμπ, δεν μπορεί να διαγραφεί. Ο Πούτιν δεν πτοήθηκε από τις «πολιτισμένες κυρώσεις» των Δημοκρατικών. Τον κράτησε σε απόσταση ο απρόβλεπτος και επιθετικός ρεαλισμός του Τραμπ.
Τρίτον, όσο και αν φαντάζει σκληρό, κάθε ειρηνευτική διαδικασία ξεκινά από την πραγματικότητα στο πεδίο της μάχης. Και αυτή η πραγματικότητα, από το 2023 μέχρι σήμερα, παραμένει στάσιμη. Η Ρωσία κρατά κάποια εδάφη. Οι Ουκρανοί αντιστέκονται ηρωικά αλλά με συνεχώς μειούμενους πόρους. Ο Μπάιντεν υπόσχεται, καθυστερεί, αναβάλλει. Δεν έδωσε ποτέ στην Ουκρανία τα μέσα να νικήσει. Ο Τραμπ, από την άλλη, δεν το έπαιξε ποτέ σωτήρας. Από την αρχή είπε πως ο πόλεμος ήταν αποτρέψιμος και πως η ειρήνη θα απαιτήσει σκληρούς συμβιβασμούς - και από τους Ουκρανούς.
Η αλήθεια είναι απλή και γι' αυτό ενοχλητική για το προοδευτικό κατεστημένο: Ο πόλεμος στην Ουκρανία ξεκίνησε επί Μπάιντεν. Στην πρώτη θητεία του Τραμπ ο Πούτιν δεν τόλμησε το παραμικρό. Αυτοί που σήμερα κατηγορούν τον Τραμπ ότι είναι έτοιμος να «χαρίσει» την Ουκρανία στον Πούτιν είναι οι ίδιοι που του την παρέδωσαν, με την ανικανότητα, την ατολμία και τις καθυστερήσεις τους. Η υστερία των ημερών δεν πηγάζει από το ενδιαφέρον τους για την Ουκρανία. Αλλά γιατί δεν αντέχουν την ιδέα ότι ο Τραμπ, ακόμη και με όλες τις ιδιορρυθμίες του, μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικότερος από τους «ορθούς» και «θεσμικούς» πολιτικούς που με τόσο πάθος υποστήριξαν.
Ο Πούτιν και η Ρωσία φταίνε για τον πόλεμο. Αλλά για την αδυναμία της Δύσης να τον αποτρέψει ή να τον σταματήσει, φταίνε ο Ομπάμα και ο Μπάιντεν. Όχι ο Τραμπ.
