Υπάρχουν πολιτικοί που έχουν οικοδομήσει τη στρατηγική τους επάνω σε μια συγκεκριμένη ανάλυση η οποία πάντα καταλήγει σε ένα συμπέρασμα και σε ένα πολιτικό δια ταύτα. Αναμφίβολα είναι μέσα στη ζωή μερικές φορές οι εκτιμήσεις τους τελικά να μην επιβεβαιώνονται και η πολιτική τους γραμμή να αποδεικνύεται ατελέσφορη. Ο ευφυής και έμπειρος πολιτικός το αντιλαμβάνεται, αναθεωρεί σταδιακά το βασικό του αφήγημα, προσαρμόζοντάς το στα νέα δεδομένα. Ο ανεπαρκής και ο εμμονικός συνεχίζει το ίδιο τροπάρι, παρά τη διάψευσή του από τα γεγονότα.
Στην πατρίδα μας μια ολόκληρη πολιτική ατζέντα συγκροτήθηκε πάνω στον μύθο του «κατευνασμού» σε σχέση με την Τουρκία. Η ζωή, δηλαδή οι εξελίξεις, έδειξαν πως ούτε κατευνασμός υπήρξε ούτε η ισορροπία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις διαταράχθηκε σε βάρος μας. Απεναντίας, από το 2022 και μετά, για πρώτη φορά τα ελληνοτουρκικά έγιναν μέρος μια συνολικότερης πολιτικής στην οποία συμπεριλήφθηκε η εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία και ο πόλεμος στη Γάζα. Και στις δύο περιπτώσεις η Ελλάδα στάθηκε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και αυτό είχε τον αντίκτυπό του στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Σήμερα, βρισκόμαστε σταθερά σε πλεονεκτικότερη θέση από τους εξ ανατολών γείτονές μας και αυτό αποδεικνύεται από τον ρόλο της πατρίδας μας στα ενεργειακά θέματα, στους εξοπλισμούς και κυρίως στις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ.
Συνεπώς, πολιτικοί ηγέτες, με στοιχειώδη αντανακλαστικά, που επένδυσαν στο μύθο του «κατευνασμού» θα όφειλαν να αναθεωρήσουν τις πολιτικές τους, στον βαθμό βέβαια που θέλουν να διατηρήσουν την υπάρχουσα αξιοπιστία τους. Να αποδεχθούν το γεγονός πως οι τακτικές κινήσεις που έγιναν στα ελληνοτουρκικά από την ελληνική κυβέρνηση αποδεικνύονται, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις, πετυχημένες εκ του αποτελέσματος. Ποιο είναι αυτό το αποτέλεσμα; Το γενικότερο πολιτικό ισοζύγιο στα ελληνοτουρκικά έχει γείρει προς την πλευρά μας, για αυτό και οι συνεχείς αντιδράσεις της τουρκικής πλευράς - μια διαρκής γκρίνια που προδίδει τον εκνευρισμό και τα αδιέξοδα των τουρκικών ελίτ.
Υπάρχουν και άλλοι πολιτικοί που έχουν κτίσει το αφήγημα τους στη μελλοντική κακή πορεία της Εθνικής Οικονομίας. Πρώτα - πρώτα, σήμερα, δεν συγκροτείς την πολιτική σου πρόταση επάνω σε στατιστικές προβλέψεις. Είναι αφετηριακά ασθενές και ελάχιστα πειστικό αυτό το εγχείρημα. Το τι θα συμβεί το 2030 είναι αβέβαιο. Το μόνο βέβαιο είναι αυτό που άπαντες παραδέχονται για την ελληνική οικονομία. Έχει στηθεί στα πόδια της και λίγο - πολύ θεωρείται η πατρίδα μας ένα υπόδειγμα για την πορεία από την χρεοκοπία στη σημερινή ανάπτυξη. Άρα, πολιτική πρόταση ή πολιτικές εκτιμήσεις που αποφεύγουν το τώρα γιατί δεν βολεύει και εδράζονται στο μέλλον με τα αβέβαια στοιχεία του, δεν θα πρέπει ούτε καν να συζητούνται.
Η πατρίδα μας με τα δεδομένα χρόνια θεσμικά της προβλήματα, πορεύεται μέσα σε ένα υπό διαμόρφωση διεθνές περιβάλλον με βήματα σταθερά διότι τηρεί μια ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη γραμμή σε όλα τα μεγάλα προβλήματα. Και τη διεθνή θέση ενός κράτους την καθορίζει η θέση που παίρνει στη διαμόρφωση της μεγάλης εικόνας.
