Όταν αναφέρεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, η λεγόμενη γενιά του 114, που ακόμα και σήμερα αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του ΠΑΣΟΚ—και αυτό είναι ένα πρόβλημα-- ανατρέχει στην «αμαρτωλή» οκταετία της ΕΡΕ και εν συνεχεία τη Μεταπολίτευση την προσεγγίζει με μια αμηχανία, δηλωτική της εχθρότητας που καθόρισε τη στάση του Κινήματος στην επανεκλογή του Εθνάρχη στην προεδρία της Δημοκρατίας το 1985. Σε γενικές γραμμές, ήταν και παραμένει μια άδικη και προκατειλημμένη αντιμετώπιση ενός από τους μεγαλύτερους πολιτικούς ηγέτες της Νεότερης Ελλάδας.
Ακολουθεί ο Κώστας Καραμανλής, ο πρώην πρωθυπουργός και ένας από τους ανεψιούς του Εθνάρχη. Εδώ ό,τι και να πουν οι του ΠΑΣΟΚ έχουν δίκιο, από την πλευρά τους. Ο Κώστας τους «έπιασε κότσους» και τους πέταξε την καυτή πατάτα μιας παραπαίουσας οικονομίας, αυτοί έσπευσαν να την πιάσουν και ως γνωστόν κάηκαν. Αλλά το πουλάκι πέταξε και η Νέα Δημοκρατία όχι μόνον δεν χαντακώθηκε αλλά, όπως δείχνουν τα πράγματα, βαδίζει προς μια 3η κυβερνητική θητεία.
Η ζωή τα έφερε και στα χέρια του ΠΑΣΟΚ έπεσε ο τρίτος και ο μικρότερος Καραμανλής, ο γιος του Αχιλλέα. Και μόνο το γεγονός ότι είναι γιος του Αχιλλέα ο οποίος είναι αδερφός του Εθνάρχη, ήδη αποτελεί ένα πρόσθετο επιβαρυντικό στοιχείο για την τύχη του μικρού Καραμανλή. Είμαι σίγουρος πως αν δεν έφερε αυτό το επίθετο θα είχε άλλη αντιμετώπιση από το ΠΑΣΟΚ, και για να είμαι δίκαιος, και η Νέα Δημοκρατία θα τον είχε ρίξει, χωρίς πολλές κουβέντες, στο πυρ το εξώτερο από το 2023, αν λεγόταν π.χ. Νικολάου.
Τώρα, στο πρόσωπο του γιου του Αχιλλέα, το ΠΑΣΟΚ δικάζει τον Καραμανλισμό. Είναι μια καλή ευκαιρία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, που περνά μέσα από τρεις γενιές Παπανδρέου και αφορά τρεις γενιές Καραμανλή. Μπορούμε να δούμε τις πρόσφατες εξελίξεις και από αυτήν την οπτική. Σε κάποιους ίσως φανεί λίγο υπερβολική αυτή η οπτική, αλλά το συλλογικό υποσυνείδητο μιας μεγάλης, ιστορικής παράταξης, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ, επιδέχεται πολλές προσεγγίσεις.
Προφανώς και δεν θα εμπλακώ στη συζήτηση για το άρθρο 291 του Ποινικού Κώδικα, λόγω αναρμοδιότητας. Αυτά ας τα ψάξουν οι φυσικοί δικαστές όσων τελικά παραπεμφθούν. Πολιτικά πάντα μιλώντας, υποθέτω πως η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι πρέπει για να αποφύγει την αναζωπύρωση της τραγωδίας των Τεμπών μέσα στην κοινωνία. Για πολύ συγκεκριμένους λόγους εξήλθε από αυτήν την υπόθεση με τις λιγότερες δυνατόν απώλειες, ας μην αυτοκτονήσει με χειρισμούς που θα προκαλέσουν.
Ο Κώστας Καραμανλής, από αυτά που διαβάζω, έχει ισχυρούς υπερασπιστικούς ισχυρισμούς, ας του δώσουν τη δυνατότητα, χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, να τους προβάλει στους φυσικού του δικαστές. Και ο Ανδρέας Παπανδρέου πήγε Ειδικό Δικαστήριο, αθωώθηκε και μετά έγινε για 3η φορά πρωθυπουργός.
