Καθώς ξημερώνει η 28η Οκτωβρίου, η πολιτική ατμόσφαιρα και επιμέρους ενδείξεις πιστοποιούν ότι η περίφημη δεύτερη αντισυστημική φορά, την οποία απεργάζονται ετερόκλητοι συνοδοιπόροι και οι χορηγοί τους, επιχειρείται με τις ίδιες μεθόδους του 2011 – 2015.
Με δηλώσεις και προπαρασκευαστικές ενέργειες συνειδητά επιχειρείται να αναπαραχθούν συνειρμοί και συνδέσεις με την εποχή κατά την οποία οι αντιμνημονιακοί και αντισυστημικοί ανάγκαζαν με τα αισχρά συνθήματά τους, τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, να ακυρώσει τη στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη.
«Διάλεξαν μια μέρα που είναι ντροπή… Και είναι και νέοι. Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών και πολεμούσα το ναζισμό και τους Γερμανούς, και μου λένε τώρα ''Παπούλια προδότη''. Ποιος είναι προδότης; Να ντρέπονται. Να ντρέπονται» είχε πει στη δήλωση του ο Κάρολος Παπούλιας.
Ανάμεσα στους αγανακτισμένους αριστεροί – ακόμη και εν ενεργεία βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – χρυσαυγίτες και χούλιγκανς.
Εκεί άναψαν το φυτίλι.
Όμως η προεργασία είχε ξεκινήσει νωρίτερα και κλιμακώνονταν με μικρά και μεγάλα επεισόδια σε βάρος των ξεπουλημένων πολιτικών και των θεσμών.
Τότε οι οργισμένοι που διαλαλούσαν ότι δεν είχαν τίποτα να χάσουν γιαούρτωναν τον μακαρίτη Θεόδωρο Πάγκαλο μέσα σε ταβέρνα στην Κερατέα και προπηλάκιζαν αβέρτα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Οι οργισμένοι του σήμερα, αναβάθμισαν το λογισμικό της πρόκλησης έντασης. Έβαλαν τις κουκούλες, και επιτέθηκαν στον Μάκη Βορίδη και την οικογένεια του, ενώ δειπνούσαν σε ταβέρνα στο Ηράκλειο. Ενοχοποίηση, στοχοποίηση, βία περιφρόνηση σε κάθε έννοια δημοσίου χώρου και πολιτικής αντιπαράθεσης. Οι δίκες και οι καταδίκες του διαδικτύου έχουν υποκαταστήσει τη δικαιοσύνη.
Ο «Ρουβίκωνας» σαν κάποιος να του ένευσε ξανά και ελπιδοφόρα, επιστρέφει στην ενεργό δράση.
Πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα που έχουν αυτό – αναγορευτεί σε ταγούς «μιλούν» με τη γλώσσα των χρυσαυγιτών και μπολιάζουν νέους ανθρώπους με τη βεβαιότητα ότι ζουν σε κάποιου είδους χούντα. Και πως οι ίδιοι ως άγγελοι θα εξοβελίσουν τους «κακούς» για να βασιλέψει τάχα στον τόπο η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η ισονομία, και η αξιοκρατία.
Η ιστορία επιχειρείται να επαναληφθεί.
Με δυο διαφορές.
Πρώτη διαφορά. Στο στρατόπεδο που αποπειράται τη «Δεύτερη Φορά» έχει προσχωρήσει το ΠΑΣΟΚ. Όχι ίσως στο σύνολό του αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία τελικά καθώς η ηγεσία του παραδόθηκε αμαχητί και συμμετέχει στον εκτσογλανισμό μαζί με τις δυνάμεις με τις οποίες συνεταιρίζεται και ανταγωνίζεται αλά καρτ.
Ο λαϊκισμός πλήττει το εθνικό συμφέρον και τη Δημοκρατία. Τη φράση αυτή είπε κάποτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος «αποχαιρετώντας» τον Κάρολο Παπούλια ενθυμούμενος την εθνική ντροπή του 2011.
Δεύτερη διαφορά. Η κρίσιμη σιωπηρή πλειοψηφία θυμάται όσα αναγκάστηκε να μάθει με δύσκολο τρόπο τα χρόνια που προηγήθηκαν όταν οι επαναστάτες, αδιάφθοροι και αντισυστημικοί μέτρησαν το μπόι τους στο καμίνι της διακυβέρνησης.
Θα βρεθούν ίσως αύριο αρκετοί που θα συμπράξουν σε τυχόν αθλιότητες υπό το μανδύα της «αντίστασης» και της «επανάστασης» ενάντια στη χούντα Μητσοτάκη. Θα βρεθούν επίσης αρκετοί που θα βαφτίσουν τυχόν επεισόδια και πάσης φύσης δρώμενα ως «αντάξια της ιστορίας του λαού μας» όπως είχε χαρακτηρίσει ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ την εθνική ντροπή της 28ης Οκτωβρίου του 2011.
Δεν θα βρεθεί κανείς να διασώσει δεύτερη φορά έναν λαό που δείχνει να τον συναρπάζει η ταχύτατη αλληλοδιαδοχή θριάμβων και καταστροφών. Μια θριαμβευτική επιστροφή στις συνταγές της καταστροφής θα είναι μια ακόμη αποκλειστική κατάκτησή του.
Διαδηλωτές στην παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στον Πειραιά, στις 28 Οκτωβρίου 2011 (Eurokinissi/ Διονύσης Πατεράκης)
