Το ΠΑΣΟΚ πάσχει σοβαρά από… πρόεδρο. Αμήχανοι έως άναυδοι άκουσαν οι μετριοπαθείς οπαδοί του κόμματος τον Νίκο Ανδρουλάκη, να οπλίζει ως επιχείρημα εναντίον της ΝΔ για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το ψευδές γεγονός ότι ο πρωθυπουργός είναι κουμπάρος του Γιώργου Ξυλούρη, γνωστού και ως «Φραπέ».
Το κατέθεσε μάλιστα και στα πρακτικά, νομίζοντας ότι έκανε τη μεγάλη αποκάλυψη που άξιζε να τη δει ο ερευνητής του μέλλοντος.
Και έτσι να ήταν, δεν υπάρχει βάση ενοχοποίησης, για μια κουμπαριά, ειδικά όταν αυτή έγινε προ εικοσαετίας. Θα υπήρχε μόνο εφόσον αποδεικνυόταν ότι ο Μητσοτάκης… μοιραζόταν τις επιδοτήσεις με τον κουμπάρο, ή του έκανε πλάτες σε - ενδεχόμενη προς το παρόν - παρανομία.
Ακόμη χειρότερα για τη σοβαρότητα του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ είναι το γεγονός ότι η περίφημη κουμπαριά που κατήγγειλε με ηχηρή αποφασιστικότητα, αφορούσε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, ο οποίος στεφάνωσε προ εικοσαετίας τον αδερφό του Φραπέ!
Το «αδίκημα» που διέπραξε ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ είναι το άκρον άωτο του λαϊκισμού και σαφώς αδικαιολόγητο. Κατάγεται από την Κρήτη και γνωρίζει περισσότερο από κάθε άλλον, ότι οι κουμπαριές των πολιτικών αποτελούν εθιμική κατάσταση. Οι κουμπαριές χρησιμεύουν ως κόμβοι διασύνδεσης με τους πολίτες, και ως ιμάντες μεταφοράς ψήφων στον κουμπάρο πολιτικό.
Ειδικά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν εξπέρ σε αυτά. Δεν γνωρίζουμε πόσους έχει στεφανώσει αλλά έχουμε ξαναγράψει ότι έχει βαφτίσει πάνω από 1.500 παιδιά (Ντόρα).
Δεν ήταν μόνο καταγέλαστο επιχείρημα η δήθεν κουμπαριά του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Φραπέ. Είναι και άδικο προς εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προσπαθούν κατ’ εντολή του να διαμορφώσουν ένα, κατά το μάλλον ή ήττον, κυβερνητικό πρόγραμμα. Να πείσουν ότι το κόμμα τους θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης (όσο θα μπορούσε).
Αλλά ο Ανδρουλάκης αποδείχτηκε και εξαιρετικά απρονόητος. Οι παράνομες επιδοτήσεις που άρχισαν από την εποχή των ΜΟΠ επί του κόμματός του, και οι οποίες διάγουν «ένδοξη» πορεία 45 χρόνων, είναι κοινό μυστικό ότι αποτελούν την χρυσοτόκο όρνιθα των αγροτών, ανεξαρτήτου πολιτικής τοποθέτησης.
Αν υπήρχε κάποιος διαχωρισμός, είναι ότι κάποιοι τίμιοι αγρότες, συνήθως μικρών κλήρων σε χωριά, ντρέπονταν να αυγατίσουν στα χαρτιά την περιουσία τους και αν εισπράξουν μεγαλύτερες επιδοτήσεις. Και αυτοί για τους άλλους ήταν τα κορόιδα.
Ο Ν. Ανδρουλάκης στην καταγγελία του για την κουμπαριά Μητσοτάκη, επιβεβαίωσε τη λαϊκή θυμοσοφία γι’ αυτόν που σκάβει το λάκκο του άλλου και πέφτει ο ίδιος μέσα. Αποκαλύφθηκε ότι μια δική του κουμπαριά, πιο ηχηρή και πιο πρόσφατη από εκείνη της προ εικοσαετίας του πατρός Μητσοτάκη, έχει ηχηρό συμβολισμό.
Πρόκειται για τον λογιστή και πρόεδρο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών του Ηρακλείου, Γιώργο Λαμπράκη, στον οποίο αποδίδεται κεντρικός ρόλος στο κύκλωμα των παράνομων επιδοτήσεων μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το ζεύγος Λαμπράκη είχε ισχυρή σύνδεση με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ αφού τον είχε στηρίξει στην υποψηφιότητά του για την προεδρία.
Το γεγονός ότι διέγραψε τον κουμπάρο μετά την αποκάλυψη της εμπλοκής του, δεν απαλλάσσει το ΠΑΣΟΚ από την ενοχή της κουμπαριάς – κατά την λογική Ανδρουλάκη, όπως εκδηλώθηκε στην καταγγελία για την κουμπαριά του αδελφού Φραπέ.
Σε μια αστεία προσπάθεια, το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να αποδώσει την αποκάλυψη της κουμπαριάς σε πρόθεση συμψηφισμού εκ μέρους της ΝΔ, επειδή αποκαλύφθηκε ως μέλος του κυκλώματος και άλλος αγρότης, φερόμενος ως τοπικό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος.
Αυτά συμβαίνουν όταν οι πολιτικοί, υποδύονται τους ανακριτές και χάριν τηλεθέασης χρησιμοποιούν φτηνιάρικα επιχειρήματα. Όταν ενοχοποιούν χωρίς περαιτέρω αποδείξεις, απλές κοινωνικές σχέσεις ή και συγγένειες.
Το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι η ήρεμη δύναμη, εν αντιθέσει με τον εκτσογλανισμό, τη γελοιότητα και τα καραγκιοζιλίκια που επικρατούν στην Επιτροπή, προεξαρχούσης της Ζωής. Η ιδιοκτήτης της Πλεύσης Ελευθερίας, διαχρονικά μετατρέπει τη βουλή σε «Αμέρικαν μπαρ».
Αλλά η αγωνία του ΠΑΣΟΚ να κινήσει τη δημοσκοπική βελόνα του, του αφαιρούν τη σοβαρότητα που το διέκρινε επί των προηγούμενων αρχηγών του.
