Του Γιάννη Σιδέρη
Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα που δεν ξέρει αν... θα είναι κόμμα του χρόνου τέτοια εποχή, αν θα διαχυθεί ή θα αφομοιωθεί σε κάτι άλλο ευρύτερο, και η αρχηγός του – θεωρητικά – δεν ξέρει αν θα παραμείνει αρχηγός του κόμματος και με τη νέα μορφή του, ενιαία ή πολυκομματική.
Παρόλα αυτά, ήρκεσε μια ψεύτικη είδηση, ότι θα στηρίξει κυβέρνηση της ΝΔ χωρίς όμως Μητσοτάκη, για να αρχίσει στα social media ο κανιβαλισμός της. Και από τους οπαδούς της ΝΔ, και δη του κ. Μητσοτάκη, η έκφραση δυσαρέσκειας ήταν κατανοητή, όταν δεν ξεπερνούσε τα όρια της ευγένειας. Ακατανόητος ήταν ο κανιβαλισμός από την «εστέτ» πλευρά της Κεντροαριστεράς. Εκείνο δηλαδή το τμήμα που θέλει τις ψήφους των Πασόκων ψηφοφόρων για να στεριώσει το ίδιο, χωρίς όμως την ηγετική του ομάδα και την/τον αρχηγό του (Δεν έχει σημασία το όνομα ή το φύλο, αλλά η ιδιότητα. Απεχθάνονται κάθε τι Πασοκικό, εκτός από τις ψήφους του).
Τους διαφεύγει ότι ο κόσμος που παρέμεινε και ψήφισε ΠΑΣΟΚ στον Αρμαγεδδώνα του μνημονίου, δεν ήταν ο κυρίως ωφελημένος των πασοκικών χρόνων. Περισσότερο ωφελημένοι ήταν όσοι προσέτρεξαν αγεληδόν στον ΣΥΡΙΖΑ, νομίζοντας ότι θα διατηρηθεί η ευδαίμων εποχή των παχέων αγελάδων.
Τους διαφεύγει επίσης ότι αυτοί που έμειναν, έμειναν για το συνολικό πακέτο: Το όλον ΠΑΣΟΚ, που θα έλεγε και ο Βενιζέλος, τα σύμβολά του, την ιστορία του, τη διαδρομή του, τον άρρηκτο συναισθηματισμό που τα δένει μαζί του (παραγνωρισμένο στοιχείο και στις μέρες μας, και στο «βρώμικο ''89»), καθώς και το ηγετικό του προσωπικό, το οποίο οι εν λόγω ψηφοφόροι αναγνωρίζουν ως φυσική τους ηγεσία. Οι όποιες αξιοπρεπείς και πεφωτισμένες (χωρίς ειρωνεία) προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς, που έλκουν την προτίμηση της «εστέτ» πλευράς του χώρου, δεν είναι σίγουρο ότι θα διατηρούσαν τα ποσοστά που πήρε το κόμμα στον δραματικό Ιανουάριο του 15, και έκτοτε.
Το επιθετικό φλερτ προς το ΠΑΣΟΚ, ενέχει στοιχεία πολιτικού γκροτέσκου. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, απαιτούν από ένα κόμμα που τους επόμενους μήνες θα είναι σε διαρκή ιδεολογική εξέλιξη, του οποίου είναι άγνωστη ακόμη η κατάληξη της οργανωτικής του δομής και των κομμάτων και οργανώσεων που θα το συναποτελέσουν, να δεσμευτεί η προσωρινή - θεωρητικά προσωρινή - αρχηγός του, για το ποιον από τους δυο θα προτιμήσει, οψέποτε γίνουν εκλογές, και της επιτίθενται από τώρα για την άρνησή της να ενδώσει!
Για τυπικούς λόγους αναφέρουμε την κα Γεννηματά ως «θεωρητικά» προσωρινή αρχηγό. Επί τη ουσίας θα παραμείνει αρχηγός και στο νέο κόμμα, για τον απλούστατο λόγο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του νέου κόμματος, θα είναι οι εκ του ΠΑΣΟΚ ερχόμενοι, και είναι αυτοί που ήδη την επέλεξαν αρχηγό τον Ιούνιο του ''15.
Χθες δόθηκε στη δημοσιότητα η εισήγηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για το επερχόμενο συνέδριο του Ιουνίου. Η πρόταση για την συγκρότηση του φορέα, καταλάγιασε τα πάθη στο εσωτερικό του κόμματος. Το συνέδριο θα είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία νέου, ενιαίου φορέα της παράταξης. Ωστόσο το ερώτημα αν ο φορέας θα είναι πολυκομματικός η θα διαχυθεί σε ένα ενιαίο κόμμα τάσεων, θα λυθεί στο εσωτερικό των κομμάτων. Και εδώ η κατάληξη είναι δεδομένη. Ο κ. Παπανδρέου ήδη αποφάσισε ότι το κόμμα του θα ενταχθεί αυτόνομο στον ενιαίο «πολυκομματικό φορέα». Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας ότι δεν έχει τέτοια δικαιοδοσία, θα παραπέμψει την απόφαση για ενδεχόμενη διάλυση, στο συνέδριο του κόμματος, το Φθινόπωρο, ώστε να αποφασίσει η βάση. Το πλέον πιθανό είναι να υπερισχύσει ο κομματικός πατριωτισμός των πασόκων και να μην δεχτούν τη διάλυσή του κόμματός τους.
Το τελικό συνέδριο του νέου κόμματος, όπου τα επί μέρους κόμματα και οργανώσεις θα διατηρήσουν την οργανωτική τους αυτοδυναμία και πολιτική συνοχή, προόρισται να γίνει τον Μάρτιο του ''18. Ωστόσο ο χρόνος ίδρυσης, οι ενδιάμεσες διαδικασίες (όπως Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου του νέου κόμματος, ασχέτως δηλαδή του συνεδρίου ΠΑΣΟΚ, μητρώου μελών, εκλογής συνέδρων, εκλογής επικεφαλής – είναι διαδικασίες τυπικές, γραφειοκρατικές και χρονοβόρες). Στερεύουν την πρώτη ανάνηψη ποσοστών που παρατηρήθηκε όταν ανακοινώθηκε η συνεργασία με το ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου (κίνηση που από αρκετούς θεωρήθηκε ως λάθος, καθώς ο κ. Παπανδρέου μας εισήγαγε στο μνημόνιο και ως εκ τούτου η πολιτική του παρουσία θεωρείται τοξική).
Έκτοτε τα δημοσκοπικά ποσοστά υποτροπιάζουν, αφού το κόμμα δεν δείχνει ικανό να παρουσιάσει μια πρόταση για την επόμενη μέρα. Πράγμα απολύτως φυσικό βέβαια, αφ΄ης στιγμής μια τέτοια πρόταση θα παρουσιαστεί μετά την δημιουργία του νέου κόμματος, οπότε και θα καταθέσει παράλληλα και πρόταση προγραμματικής συμφωνίας προς τα άλλα κόμματα - ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι, που λέει ο λαός.
Τελικά, με όρους κομματικού συμφέροντος, θα ήταν μάλλον πιο προσοδοφόρο για την κα Γεννηματά να πει: εμείς συνεχίζουμε και όστις θέλει οπίσω μας ακολουθείν!
(Φωτογραφία: Sooc)
