Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν αυτό που λέγαμε. Πως μόλις η τραγωδία των Τεμπών φύγει από την επικαιρότητα με τη μορφή και τους όρους που συγκεκριμένοι -άνδρες και γυναίκες- ήθελαν να επιβάλουν, τότε θα επανέλθει σταδιακά και η κανονικότητα στην πολιτική μας ζωή. Και για να μην παρεξηγηθώ, για τα Τέμπη θα ξαναμιλήσουμε αναφερόμενοι όχι στα ξυλόλια και στις θεωρίες για fake βίντεο ρωσοψεκασμένων δημοσιογράφων, αλλά για την 717 σύμβαση, για τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων και κυρίως για το πώς θα έχουμε απολύτως ασφαλή τρένα.
Η επιστροφή στην κανονικότητα έφερε και τα σημάδια ανάκαμψης της Νέας Δημοκρατίας, κάτι το αναμενόμενο. Όταν ξεθυμαίνει η «εντέχνως» καλλιεργημένη οργή, οι πολίτες σκέφτονται με τη λογική, συγκρίνουν, κρίνουν και τοποθετούνται. Έτσι ένα μέρος τους επιστρέφει στο κυβερνών κόμμα, άλλοι εξακολουθούν να παραμένουν επιφυλακτικοί, ενώ η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου φαίνεται πως διατηρεί τα κέρδη της. Γεγονός αξιοσημείωτο, καθώς τις πρακτικές της τις έχει νομιμοποιήσει ένα θεσμικό κόμμα το ΠΑΣΟΚ, με μια αυτοκτονική πολιτική. Ας πρόσεχε!
Σήμερα, το κυρίαρχο ζήτημα και πάλι είναι η Οικονομία. Και εκτός δραματικού απροόπτου έτσι θα πορευθούμε μέχρι τις εκλογές. Πάντα αυτός ο τομέας ήταν ένα πρόβλημα για τις κυβερνήσεις που διήγαν τη δεύτερη θητεία τους. Ίσως, με αυτή την κυβέρνηση να βρεθούμε μπροστά σε μια εξαίρεση. Γιατί θα συμβεί αυτό;
Διότι οι επιδόσεις της εθνικής οικονομίας το 2024 δεν ήταν συγκυριακές. Ήταν το αποτέλεσμα εφαρμογής συγκεκριμένων μέτρων ενταγμένων στη στρατηγική της ανάπτυξης. Κάποια προγράμματα θα ωριμάσουν εντός του 2025 και του 2026, κάτι που προδικάζει ρυθμούς ανάπτυξης και πρωτογενή πλεονάσματα παρεμφερή με αυτά του 2024.
Πού οδηγεί αυτό το σενάριο; Σε παροχές και φοροελαφρύνσεις, μέσα από τα πλεονάσματα, που θα ανακουφίσουν εκατομμύρια πολίτες. Και αυτό το καλό σενάριο δε λαμβάνει υπ΄όψη- και δεν μπορεί να το κάνει- τα θετικά αποτελέσματα που θα υπάρξουν για την ευρωπαϊκή οικονομία αν τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Αυτή η ευοίωνη προοπτική έχει και ένα σημαντικό πολιτικό δια ταύτα. Η κυβέρνηση θα μπει στην τελική ευθεία προς τις εκλογές από πλεονεκτική θέση, κάτι που θα προστεθεί στο πολιτικό κεφάλαιο του Μητσοτάκη. Οι συγκρίσεις πλέον θα είναι καταλυτικές.
Υπάρχει κακό σενάριο; Φυσικά. Πάντα το απρόβλεπτο καραδοκεί. Σπάνια η πορεία μιας χώρας είναι ευθύγραμμη, χωρίς κλυδωνισμούς και αναταράξεις κάθε μορφής. Όμως είναι στις ικανότητες του ηγέτη να τις ξεπεράσει με επιτυχία ή στη χειρότερη περίπτωση, με τις λιγότερες απώλειες. Και ο Μητσοτάκης έχει να επιδείξει τέτοιες ικανότητες. Στα έξι χρόνια της πρωθυπουργίας του δεν του έτυχαν λίγες αναποδιές και το γεγονός ότι σήμερα θεωρείται μακράν ο πιο δημοφιλής πολιτικός αποδεικνύει πως τα κατάφερε.
Θα κριθεί -εκτός απροόπτου- το 2027. Η απόπειρα ανατροπής του με την τροπή που θέλησαν να δώσουν κάποια κέντρα στην τραγωδία των Τεμπών, απέτυχε. Τώρα παίζει μπάλα μόνος του. Αυτή τη στιγμή ουδείς συζητά ποιο κόμμα θα κερδίσει τις εκλογές, αλλά το αν η Νέα Δημοκρατία θα βγει αυτοδύναμη. Αυτό να μην το ξεχνάμε και με αυτό να πορευόμαστε.
