Του Απόστολου Χονδρόπουλου
Μία δημοσκόπηση που δείχνει το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας να είναι μεν καθαρό και παγιωμένο, αλλά όχι σε επίπεδα που να μπορεί κανείς να προεξοφλεί άνετη εκλογική επικράτηση, ήρθε να υπενθυμίσει σε αρκετούς υπεραισιόδοξους στην αξιωματική αντιπολίτευση πως ο δρόμος για μία ευρεία εκλογική νίκη δεν είναι διάπλατα ανοιχτός.
Απομένουν αρκετά ακόμη να γίνουν από την ίδια την ΝΔ προκειμένου αυτό το συνεχές προβάδισμα των τελευταίων μηνών να λάβει χαρακτηριστικά πολιτικής δυναμικής που να οδηγεί όχι απλά σε νίκη στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, αλλά και στον απώτερο στόχο που έχει προσδιορίσει ως ρεαλιστικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης: Στην οικοδόμηση, μετά από αυτό που ο ίδιος περιγράφει ως «κατάρρευση του μύθου της Αριστεράς στην εξουσία και οριστική ήττα του λαϊκισμού», συνθηκών «μακροχρόνιας πολιτικής επικράτησης των μεταρρυθμιστικών ιδεών» και δυνάμεων, κεντρικός εκφραστής των οποίων φιλοδοξεί να είναι η ΝΔ.
Πέρα από την μάχη των πολιτικών εντυπώσεων και τον επιλεκτικό σχολιασμό στοιχείων δημοσκοπήσεων που καταλογίζει η ΝΔ στην κυβέρνηση, υπάρχει φυσικά μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: Μέσα σε λιγότερο από δέκα μήνες η ΝΔ έχει διανύσει μία διαδρομή που την έφερε από την κατάσταση παρατεταμένης εσωστρέφειας και έντονης κρίσης στα τέλη του περασμένου έτους, στο σημερινό σταθερό δημοσκοπικό προβάδισμα. Και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, για «πρώτη φορά στα δημοσκοπικά χρονικά», όπως λένε στη ΝΔ, να έχει ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «τόσο ισχυρό και σταθερό προβάδισμα έναντι του εν ενεργεία πρωθυπουργού».
Αυτά οφείλονται στην αλλαγή κλίματος που δημιούργησε η εκλογή νέας ηγεσίας από μία διευρυμένη κομματική βάση, στο ενδιαφέρον που προκαλεί ο πολιτικός λόγος Μητσοτάκη στον λεγόμενο μεσαίο χώρο, πάνω απ'' όλα όμως στη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης ως αποτέλεσμα μίας πολιτικής που είναι επώδυνη για την ελληνική κοινωνία, πλήρως ανακόλουθη προς όσα διακήρυττε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν αναλάβει την εξουσία, αλλά και ευάλωτη πλέον σε συγκρίσεις με τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης στην οικονομία.
Μήπως όμως κάποια δημοσκοπικά ευρήματα θα πρέπει να εκλαμβάνονται και ως μηνύματα για την ίδια την ΝΔ; Διότι μπορεί οι συγκεκριμένοι παράγοντες να την έκαναν να ανακτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό και να έχει μαζί της την παράσταση νίκης, πλην όμως δεν αρκούν πλέον από μόνοι τους για να διαμορφωθούν και οι προϋποθέσεις για την ζητούμενη κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό. Ούτε μπορεί αυτή να είναι αποτέλεσμα κοινωνικής δυσαρέσκειας και μόνο για την παρούσα κυβέρνηση, αλλά πρέπει να κατακτηθεί από την ίδια την ΝΔ, με κινήσεις που θα προσελκύσουν και θετική ψήφο των Ελλήνων πολιτών.
Να δώσει ελπίδα
Η ΝΔ ζητά εδώ και καιρό εκλογές για να φύγει η χειρότερη κυβέρνηση από την μεταπολίτευση, πλην όμως είναι αλήθεια πως δεν διαθέτει ακόμη ολοκληρωμένο πρόγραμμα διακυβέρνησης. Θέτει φιλόδοξους στόχους για ανάπτυξη 4% τα επόμενα χρόνια, για 120.000 νέες θέσεις εργασίας ετησίως, για μεταρρυθμίσεις που μπορούν να προσελκύσουν ιδιωτικές επενδύσεις 100 δις την προσεχή πενταετία, για μείωση κρατικών δαπανών χωρίς απολύσεις από το δημόσιο και για σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών. Αλλά πώς θα γίνουν όλα αυτά;
Προφανώς η περίοδος από τον Σεπτέμβριο θα είναι κρίσιμη όχι μόνο για την κυβέρνηση, αφού θα αρχίσει ο κάθε πολίτης να αντιλαμβάνεται στην καθημερινότητα και στην τσέπη του τις επιπτώσεις της «φοροκαταιγίδας» και της βαθιά υφεσιακής συνταγής στην οικονομία, αλλά και για την αξιωματική αντιπολίτευση. Διότι σε αυτό το διαφορετικό πολιτικό σκηνικό που αναμένει το φθινόπωρο, θα πρέπει και η ίδια να δημιουργήσει συνθήκες για να ανταποκριθεί στην πρόκληση της ελπίδας. Να καταφέρει να την εμπνεύσει σε κάποιον βαθμό με το κυβερνητικό πρόγραμμα που αναμένεται να παρουσιάσει τον Σεπτέμβριο, εξειδικεύοντας πλέον τις πολιτικές με τις οποίες διακηρύττει ότι θα επιτύχει όλους αυτούς τους φιλόδοξους στόχους.
Σε πολλές δημόσιες ομιλίες μέχρι σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναγνωρίζοντας την συνεχιζόμενη καχυποψία απέναντι και στο κόμμα του, έχει ζητήσει από τους πολίτες αν μη τι άλλο «να ακούσουν τη ΝΔ», διαβεβαιώνοντάς τους πως θα εκπλαγούν ευχάριστα. Προ ημερών μάλιστα διαπίστωνε ότι εισπράττει ένα «ενδιαφέρον» για τον λόγο της από πολίτες «που αισθάνονταν ότι δεν εκφράζονται πολιτικά από τη ΝΔ». «Δεν σας λέω ότι τους έχουμε κερδίσει, αλλά μας ακούνε τουλάχιστον», τόνιζε σε συνέντευξή του.
Με το κυβερνητικό πρόγραμμα φιλοδοξεί λοιπόν να πείσει αυτούς που έχουν αρχίσει να ακούνε, έστω και από «περιέργεια», όπως λέει ο Πρόεδρος της ΝΔ, ότι υπάρχει πράγματι αυτός ο άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση, είναι ρεαλιστικός και μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικός, αν και δεν είναι εύκολος. Ούτε «καρπός ενός λεφτόδεντρου», όπως συνηθίζει να λέει ο έχων την εποπτεία του προγράμματος, Αντιπρόεδρος της ΝΔ, Κωστής Χατζηδάκης.
Η σημασία που αποδίδει η ηγεσία της ΝΔ στον προγραμματικό λόγο φαίνεται από την προτεραιότητα που έθεσε ο κ. Μητσοτάκης για αξιοποίηση, μετά την απομάκρυνση του ενδεχομένου άμεσων πολιτικών εξελίξεων, του χρόνου μέσα στο καλοκαίρι για την όσο το δυνατόν καλύτερη και λεπτομερέστερη προγραμματική επεξεργασία, η οποία εξελίσσεται με τη συμμετοχή στελεχών της αγοράς, της ακαδημαϊκής κοινότητας και των επαγγελματικών χώρων.
Η ανανέωση
Μία δεύτερη πρόκληση που έχει μπροστά της η ηγεσία της ΝΔ αφορά στην ανανέωση, που ήταν και από τις βασικές εσωκομματικές εντολές που έλαβε η νέα ηγεσία της. Όσοι ανέμεναν ωστόσο ότι μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα άλλαζε ριζικά η εικόνα του στελεχιακού δυναμικού που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, με προώθηση πολλών νέων προσώπων, είναι σαφές πως δεν είδαν να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Το εγχείρημα της ανανέωσης γίνεται βήμα-βήμα, με πρώτο σταθμό το Συνέδριο όπου σημαντικό ποσοστό αντιπροσώπων συμμετείχαν για πρώτη φορά και στη σύνθεση της νέας Πολιτικής Επιτροπής όπου οι 6 στους 10 εξελέγησαν για πρώτη φορά, ενώ το 60% είναι μελών είναι μεταξύ 35-55 ετών.
Επόμενος και κρισιμότερος σταθμός για τη ανανέωση της ΝΔ θα είναι πάντως η κατάρτιση των ψηφοδελτίων του κόμματος στις επόμενες εκλογές, με τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη να έχει τονίσει πολλές φορές ότι μεγάλος στόχος και προτεραιότητα για τον ίδιο δεν είναι η διεύρυνση από άλλους πολιτικούς χώρους, αλλά η προσέλκυση νέων προσώπων που σήμερα δεν είναι ευρύτερα γνωστά. Όπως έλεγε και πρόσφατα στον ΣΚΑΪ, «δεν με ενδιαφέρει τόσο η συζήτηση μεταγραφών όσο η προσέλκυση νέων ανθρώπων τους οποίους δεν έχετε ξανακούσει ποτέ. Και οι οποίοι πρέπει να μπουν να μπολιάσουν την πολιτική».
