Του Γιάννη Σιδέρη
Ασκήσεις αυτοπεποίθησης κάνει η κυβερνητική παράταξη. Καμώνεται πως φέρει ακόμη το άφθαρτο λαμπερό, ανέγγιχτο πρόσωπο του 2015, όταν πρόβαλε στον ορίζοντα της εξουσίας, πάναγνη εκ κληρονομίας, αποδίδοντας όλα τα κακά της χώρας στον όφι του παλιού δικομματισμού. Έκτοτε παρήλθε καιρός πολύς, ο ΣΥΡΙΖΑ εξεδιώχθη από την Εδέμ της πολιτικής αθωότητας. Με πόνο και κόπο - του λαού - απόλαυσε τον «επιούσιον» της εξουσίας.
Έκοψε και αυτός συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, συντάξεις χηρείας. Ανέκοψε την δειλή ανάκαμψη της χώρας μετά την λαίλαπα των πρώτων μνημονιακών χρόνων, έβαλε την Οικονομία στον γύψο των capital controls, όπου βρίσκεται ακόμα. Αφελλήνισε τις τράπεζες, αναβίωσε το κλίμα του εμφυλίου, αύξησε τον ΦΠΑ, υπέγραψε μεταχρονολογημένες μειώσεις συντάξεων και μείωση του αφορολόγητου, (που θα πέσουν στους ώμους της επόμενης κυβέρνησης), διατήρησε τον ΕΝΦΙΑ, απογείωσε τις ασφαλιστικές εισφορές, άφησε αλώβητη την μαύρη αγορά και την φοροδιαφυγή στα πετρελαιοειδή, γέμισε να νησιά δυστυχισμένους, τους οποίους δεν μπορούσε να διαχειριστεί (αφήνοντας και 1 δις της ΕΕ για τους πρόσφυγες στα αζήτητα),αποπειράθηκε, με παιδική ασχετοσύνη, να μας στείλει σε άλλα «λιμάνια»(δήλωση Τσίπρα ενώπιον Πούτιν), έκανε τεμενάδες στον «διαβολικό» Trump ως πράττων «για το καλό», και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός.
Και αντί να μεταμεληθεί, να σεμνυνθεί, και να ζητήσει συγνώμη από το πόπολο που περιγέλασε, εξακολουθεί αλαζονικά να παριστάνει αυτό που δεν είναι: Την δύναμη δημοκρατικής αναμόρφωσης τη κοινωνίας, η οποία θέτει όρους… από θέσεως ισχύος, για ενδεχόμενη συνεργασία, στις δυνάμεις τη Κεντροαριστεράς.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, μιλώντας χθες στο κρητικό «Radio 9.84», ήταν αρκούντως αυτάρκης και κομπάζων, αναφερόμενος στην Κεντροαριστερά. Δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να μετακινηθεί από τις θέσεις του προκειμένου να βρει κοινά σημεία με την Κεντροαριστερά, και αν, ο νέος φορέας που θα δημιουργηθεί θελήσει να συζητήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, «Είναι ανάγκη η ελληνική Κεντροαριστερά να κάνει αυτοκριτική για το παρελθόν της, να πάρει αποστάσεις από την περίοδο απόλυτης ταύτισης με τη ΝΔ, να μετατοπιστεί προς τα αριστερά, και αυτό νομίζω ότι θα μπορούσε να ανοίξει δρόμο για μια γενικότερη συζήτηση και με την Αριστερά και με τον ΣΥΡΙΖΑ»!
Αυτά τα δηλώνει ένας υπουργός που συστεγάζεται στη ίδια κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, και είναι ιδεολογικός υιός εκείνων που συνεργάστηκαν με τον Μητσοτάκη κατά το «βρώμικο 89», με στόχο να φύγει η χούντα του ΠΑΣΟΚ (κατά τους μεν) ή το διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ, κατά τους δε – που και τώρα «βρωμάει» σύμφωνα με τον Φίλη.
Σίγουρα ουδείς θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τον κ. Τζανακόπουλο αφελή. Δεν θεωρούμε ότι πιστεύει αυτά που λέει, γιατί τότε θα ήταν όντως αφελής. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει την έξωθεν αριστερή μαρτυρία, και ο κ. Τζανακόπουλος, ως εμπροσθοφυλακή της κυβερνητικής επικοινωνίας, το ξέρει - ή οφείλει να το ξέρει. Σε εκείνο που αποσκοπεί είναι να πλαγιοκοπήσει εκ των προτέρων το νέο φορέα (αν και οψέποτε γίνει, καθώς η εκλογή αρχηγού δεν εγγυάται την αδιατάρακτη πορεία του), στήνοντας «θηλιά» στους ψηφοφόρους.
Όχι τους ήδη ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς. Αυτοί δεν δελεάστηκαν ούτε στον καιρό της ορμητικής επέλασης του ΣΥΡΙΖΑ και παρέμειναν πιστοί στον χώρο τους. Θηλιά στους ΠΑΣΟΚικούς ψηφοφόρους που προσέφυγαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να ξανακούσουν το σύνθημα του Αντρέα «Τσοβόλα δώστα όλα» (χωρίς να φταίει ο Τσοβόλας, που ήταν ένας από τους καλύτερους υπουργούς Οικονομικών).
Ουσιαστικά σε αυτούς απευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτούς θέλει να μαντρώσει, με λεκτικούς ακροβατισμούς, π.χ. «να πάρει αποστάσεις από την περίοδο απόλυτης ταύτισης με τη ΝΔ», την στιγμή που συγκυβερνάει με τον Καμμένο.
Δε έχουμε ψευδαισθήσεις ότι ένα τμήμα αυτών δεν θα το πείσει. Αλλά εναπόκειται και στην ηγεσία του νέου φορέα να το αποτρέψει. Το αν θα το κατορθώσει θα είναι μέτρο κρίση για την αξία της.
