Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Επειδή η Ελλάδα είναι μία μικρή χώρα και τίποτα δεν μένει κρυφό, ας κάνουμε μία σύντομη υπόθεση εργασίας. Ας φανταστούμε λοιπόν ότι κατά τη διάρκεια των τραγικών πλημμυρών στη Δυτική Αττική, κυβέρνηση δεν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Ελληνες αλλά η ΝΔ.
Με άλλα λόγια ας υποθέσουμε ότι οι καταστροφικές πλημμύρες γίνονταν τρία χρόνια πριν. Είναι βέβαιο ότι οι σκηνές που θα ακολουθούσαν θα ήταν τελείως διαφορετικές από αυτές που είδαμε χθες και προχθές, αναφορικά με την αντίδραση του κομματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τις πολιτικές αντιδράσεις, με φόντο την καταστροφή.
Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κορυφαία στελέχη του κόμματος , αν όχι ο ίδιος ο προεδρός του, θα είχαν “εγκατασταθεί” στις πληγείσες περιοχές αλλά και στα ΜΜΕ, ώστε να αναδείξουν τις ευθύνες της κυβέρνησης. Πιθανόν μάλιστα να ζητούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης, χαρακτηριζοντάς την ανίκανη και επικίνδυνη.
Φαίνεται όμως πως ο δρόμος αυτός δεν αποτελεί επιλογή για την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, όπως σημειώνουν τα στελέχη της. “Δεν είμαστε όλοι ίδιοι” είναι η φράση που χρησιμοποιεί συχνά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους συνεργάτες του , για να τονίσει τη διαφορετική λογική και προσέγγιση με την οποία θέλει να ασκήσει αντιπολίτευση.
Ο κ.Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η τρομερή δοκιμασία των κατοίκων της Δυτικής Αττικής ζήτησε από όλους χαμηλούς τόνους, προσεχτικές κινήσεις και συγκεκριμένες προτάσεις ανακούφισης των πληγέντων. Απαγόρευσε τις πολλές και “στομφώδεις” δηλώσεις από τα στελέχη του, ενώ με την επιστροφή του από το Στρασβουργο μετέβη απευθείας στην Ελευσίνα στην έδρα της περιφέρειας για να ενημερωθεί για την πορεία του φαινομένου, μέσω της θεσμικής οδού.
Ενδεικτική του τρόπου σκέψης του κ.Μητσοτάκη ήταν τα όσα είπε στο προσυνέδριο της Χίου, τα οποία και αποτύπωσαν την στρατηγική του: “ Δεν είναι, φίλες και φίλοι, σήμερα η ώρα να αποδώσουμε ευθύνες. Εξ' ορισμού την πρώτη ευθύνη την έχει πάντα η Κυβέρνηση, η Περιφερειακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία καλείται να διαχειριστεί μία κρίση”.
Αντί λοιπόν να αρχίσει τις κραυγές και τα επικοινωνιακά παιχνίδια μπροστά τις τηλεοπτικές κάμερες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακολούθησε ένα διαφορετικό δρόμο.
Δεν μπήκε στο παλιό γνώριμο πολιτικό “παιχνίδι” περί “άμεσης απόδοσης πολιτικών ευθυνών” και άλλων παρόμοιων κλισέ περασμένων εποχών, αντιθέτως συνέστησε μία επιτροπή , η οποία πρότεινε μέσα σε 48ωρες συγκεκριμένα μέτρα για τους πληγέντες, τα οποία κάλεσε την κυβέρνηση να υιοθετήσει.
Τα πέντε αυτά μέτρα είναι τα εξής:
- Πλήρης απαλλαγή των πληγέντων από την καταβολή του ΕΝΦΙΑ
- Πάγωμα των οφειλών τους προς την Εφορία
- Δωρεάν παροχή ηλεκτροδότησης και ύδρευσης για όσο διάστημα απαιτείται για να αποκατασταθούν τα σπίτια και οι επιχειρήσεις που έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές ή και καταστραφεί ολοσχερώς από τη θεομηνία
- Άμεση στέγαση και σίτιση όλων των κατοίκων, των οποίων οι περιουσίες υπέστησαν σοβαρές ζημιές
- 24ωρη εντατική αστυνόμευση στις γειτονιές των περιοχών που έχουν πληγεί για να μη συνεχιστούν τα απαράδεκτα φαινόμενα πλιάτσικου που, ήδη, καταγγέλλουν οι κάτοικοι
Την ίδια ώρα ο κ.Μητσοτάκης προχώρησε και σε μία ακόμα κίνηση ουσίας και όχι επικοινωνιακής διαχείρισης. Επικοινώνησε με τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Manfred Weber , ζητώντας τη συνδρομή του για την αντιμετώπιση των συνεπειών της τραγωδίας στη Δυτική Αττική. Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας του επισήμανε την ανάγκη η Ελλάδα να έχει μεταχείριση ανάλογη με αυτήν την Ιταλίας, όταν η γειτονική μας χώρα επλήγη από τους καταστροφικούς σεισμούς.
Στο ίδιο πλαίσιο, η Εκπρόσωπος Τύπου και ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Μαρία Σπυράκη είχε επικοινωνία με τον συντονιστή του Ε.Λ.Κ. κ. Van Nistelrooij, ζητώντας του το θέμα της Δυτικής Αττικής να συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης της αρμόδιας επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι καταστροφικές πλημμύρες στη Δυτική Αττική λοιπόν αποτέλεσαν την αφορμή για την υλοποίηση μίας διαφορετικής λογικής και φιλοσοφίας από πλευράς αντιπολίτευσης. Μια φιλοσοφία που πριν από τρία χρόνια, σε αντίστροφες συνθήκες, φάνταζε αδιανόητη.
