Μια εξωστρεφής και αξιοκρατική πρόταση του Πρωθυπουργού, για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΟΟΣΑ με την Άννα Διαμαντοπούλου, ανέδειξε και πάλι «τη μιζέρια των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων», σχολίασε ο πρώην υπουργός επισημαίνοντας πως «αυτό που έκανε (και μπράβο του) ο κ. Μητσοτάκης, θα έπρεπε να το κάνει κάθε Πρωθυπουργός σε αντίστοιχες περιπτώσεις».
Με ανάρτησή του στο προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο Γιώργος Φλωρίδης ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στις οποίες αντιδράσεις εκδηλώθηκαν λέγοντας πως αποτελεί την «απόλυτη κομματική και πολιτική μιζέρια» και σημειώνει ότι «με την απόφαση αυτή του πρωθυπουργού, η Ελλάδα κοιτάει κατάματα τους μεγάλους αυτού του κόσμου και επιδιώκει ν’ αναμετρηθεί μαζί τους σ΄ έναν πολύ δύσκολο αγώνα, αλλά μέσα από συνθήκες ευγενούς άμιλλας, για την ηγεσία ενός Οργανισμού με παγκόσμια εμβέλεια»
Αναλυτικότερα, στην ανάρτησή του με τίτλο «Υπέρβαση της μίζερης εσωστρέφειας» αναφέρει τα εξής:
«Μια εξωστρεφής και αξιοκρατική πρόταση του Πρωθυπουργού, για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του ΟΟΣΑ με την Άννα Διαμαντοπούλου, ανέδειξε και πάλι τη μιζέρια των εγχώριων πολιτικών δυνάμεων. Αυτό που έκανε (και μπράβο του) ο κ. Μητσοτάκης, θα έπρεπε να το κάνει κάθε Πρωθυπουργός σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Το κόμμα στο οποίο συμμετείχε παλαιότερα η κ. Διαμαντοπούλου, χειροκρότησε την πρόταση και ευχήθηκε στην ίδια (επίσης μπράβο του). Κάποια στελέχη του, όμως, μίλησαν για ανομολόγητη συγκυβέρνηση, αφήνοντας αιχμές για την ηγεσία, αλλά ξεχνώντας ότι η προταθείσα έχει αποχωρήσει προ πολλού από τον κομματικό της χώρο.
Κάπου εκεί, τρύπωσε λαθραία και ο ΣΥΡΙΖΑ με τον πονηρό και διχαστικό του τρόπο, διερωτώμενος χαιρέκακα για το αν υπάρχει de facto συγκυβέρνηση ΝΔ-ΚΙΝΑΛ.
Ταυτόχρονα διαβάζω για αισθήματα δυσφορίας στο ίδιο το κόμμα του πρωθυπουργού, επειδή τάχα δεν αξιοποιούνται στελέχη του δικής του παράταξης.
Η απόλυτη κομματική και πολιτική μιζέρια.
Κανέναν από όλους αυτούς δεν φαίνεται να τον απασχολεί, ότι με την απόφαση αυτή του πρωθυπουργού, η Ελλάδα κοιτάει κατάματα τους μεγάλους αυτού του κόσμου και επιδιώκει ν’ αναμετρηθεί μαζί τους σ΄έναν πολύ δύσκολο αγώνα, αλλά μέσα από συνθήκες ευγενούς άμιλλας, για την ηγεσία ενός Οργανισμού με παγκόσμια εμβέλεια. Κάτι που θα ήταν λόγος περηφάνειας για όλους μας».
