Το φως της Ελλάδας και η καμπάνια του μαύρου
Shutterstock
Shutterstock

Το φως της Ελλάδας και η καμπάνια του μαύρου

Όπου σταθείς και όπου βρεθείς ένα είναι βέβαιο, ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα λουσμένη από φως. Αδιαμφισβήτητα, όποιο μέρος και αν επισκεφθείς δε λείπει ούτε το φυσικό φως ούτε το φως των ιδεών, των ανθρώπων, των ωραίων αφηγημάτων και των  προσπαθειών.
Είναι αυτό που όλοι (ή σχεδόν όλοι) οι επαγγελματίες της επικοινωνίας προσπαθούμε να αναδείξουμε μέσα από τις καμπάνιες, τα εργαλεία και τις ιδέες μας.

Ένα φρέσκο και φωτεινό αφήγημα για τη χώρα, τους ανθρώπους, τα μηνύματα και τις πολιτικές που κατά καιρούς καλούμαστε να επικοινωνήσουμε. Γιατί κύριος στόχος είναι να επικοινωνήσουμε, και όχι να προπαγανδίσουμε. Να αναδείξουμε, και όχι να αμαυρώσουμε. Να ενημερώσουμε τους πολίτες, και όχι να υφαρπάξουμε με λαϊκίστικες μεθόδους τη συμπάθεια ή την αντιπάθειά τους.

Να τους προκαλέσουμε για δράση, χωρίς να υποκαθιστούμε την κριτική τους σκέψη.
Αυτή είναι η πεμπτουσία της επικοινωνίας, ειδικά στην πολιτική: να πηγαίνει χέρι - χέρι μαζί της και να την αναδεικνύει, χωρίς να διαστρεβλώνει και να υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών, να εγείρει ερωτήματα και υγιή διάλογο χωρίς να προκαλεί θυμό και αγανάκτηση.

Η χώρα πέρασε και περνά πολλές και παρατεταμένες κρίσεις, οι οποίες πολλές  φορές μας έκαναν να χάνουμε το δάσος κοιτώντας το δέντρο, να τσακωνόμαστε, να συγκρουόμαστε και να κάνουμε δημόσιο διάλογο γεμάτο ύβρεις και «τσιτάτα». Η «κληρονομιά» όλων αυτών είναι ότι γίναμε ταυτόχρονα πιο ώριμοι και πιο απαιτητικοί.

Η λογική επικράτησε. Φαινόμενα πόλωσης των προηγούμενων ετών τέθηκαν, ευτυχώς, στο περιθώριο και τα σύγχρονα εργαλεία τίθενται πιο πρόθυμα από ποτέ στις υπηρεσίες μας: social media, drones, videos, τεχνητή νοημοσύνη, με τον κατάλογο να μεγαλώνει συνεχώς (ευχή ή κατάρα;).

Παρά λοιπόν τα άπλετα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας και παρά τη σταθερά ανοδική πορεία της χώρας σε μια σειρά από σημαντικούς τομείς δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε – ειδικά ως επαγγελματίες - το γκρι, ειδικά όταν αυτό το γκρι προσπαθεί να διεμβολίσει και να υποβαθμίσει τα όσα φωτεινά (με πολύ κόπο) γίνανε στη χώρα χωρίς μάλιστα να αντιπροτείνει και χωρίς να προσφέρει μια βιώσιμη εναλλακτική πολιτική, ειδικά αυτή την κρίσιμη περίοδο για τη χώρα.

Η έκπληξη δεν είναι ότι συμβαίνει. Η έκπληξη είναι από ποιόν συμβαίνει. Ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί μάλιστα τη διακυβέρνηση της χώρας, και ευαγγελίζεται το νέο, διαφορετικό προοδευτικό, εμπνευσμένο, το οποίο «έρχεται με φόρα», είναι λίγο οξύμωρο να χρησιμοποιεί σαν βασικό του χρώμα το «γκρι» κυρίως κατά την προεκλογική περίοδο και ειδικά σε μια εποχή ραγδαίων εξελίξεων και γεωπολιτικών ανακατατάξεων.

Θα ανέμενε κανείς από ένα τέτοιο κόμμα με αυτά τα χαρακτηριστικά, να έχει βρει τον τρόπο να διαμορφώσει και να αναδείξει πολιτικές, προτάσεις, εναλλακτικές λύσεις για τα προβλήματα του τόπου και να τις επικοινωνήσει στους πολίτες – και ειδικά στους νέους - θετικά, οργανωμένα και εμπνευσμένα.

Αντ΄αυτού βλέπουμε: επιθετικά, γκρι και αρνητικά σποτς με κύριο μήνυμα «τη μαυρίλα και την αποτυχία της χώρας», τους «κακούς άλλους», «τους νέους που δεν αντέχουν άλλο με την κατάντια της Ελλάδας», με κύρια αίσθηση «να φύγουνε να έρθουμε» και βασικό τους όχημα  τον αρνητικό λόγο, την αντίδραση και την ισοπέδωση ακόμα και των όποιων σωστών έγιναν τα τελευταία χρόνια. Ακόμα και στα social media, στο youtube ή στις προεκλογικές ομιλίες η απουσία θετικού λόγου και αφηγήματος εκλείπει ενώ απουσιάζει και εκκωφαντικά ένας φρέσκος και υγιής αντίλογος και μια πιο εμπνευσμένη αντιπαράθεση.

Η ένστασή μου εδώ είναι κάτι περισσότερο από το αν συμφωνείς ή διαφωνείς με τα όσα πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν είναι σωστό ή λάθος επικοινωνιακά το τάδε ή το δείνα spot.

Η ένσταση εδώ έχει να κάνει κυρίως με το ότι αναμένουμε από τα κόμματα - ειδικά αυτά που επικαλούνται την αλλαγή - να χρησιμοποιούν επ’ αγαθόν της κοινωνίας τα σύγχρονα μέσα, ώστε να συνδεθούν υγιώς με τους πολίτες και να υπηρετήσουν και στην πράξη τον ιερό σκοπό που έχει η πολιτική: να κάνει τη ζωή των πολιτών καλύτερη και όχι μόνο την ψυχολογία τους.

Δεν ζητείται από τους πολίτες πλέον «μπαλκονάτος» λόγος. Απαιτείται όμως από αυτούς αποτέλεσμα και φως.

 

* Η Δήμητρα Ψαχούλια, είναι Σύμβουλος Στρατηγικής και Επικοινωνίας