Αποφυλακίστηκε πρόσφατα με περιοριστικούς όρους και μετά από αρκετά χρόνια στη φυλακή, ο διαβόητος πρώην αρχηγός της Χρυσής Αυγής,
Συμφωνεί κανείς ή διαφωνεί, υπήρχε προφανώς κάποιο σκεπτικό και αυτή ήταν η απόφαση των δικαστών. Και η απόφαση πρέπει να είναι σεβαστή απ’ όλους.
Και οι κρίνοντες, κρίνονται φυσικά. Αλλά αυτό που γίνεται εδώ και μερικά χρόνια στην Ελλάδα και αφορά σε αποφάσεις της Δικαιοσύνης, είναι πρωτοφανές και ξεφεύγει από κάθε πλαίσιο θεμιτής έστω πολιτικής κριτικής.
Με ανακοίνωσή του, το ΚΚΕ επιτίθεται με λάβρο τρόπο στους δικαστές και απαιτεί «να μην αποφυλακιστεί ο ναζιστής εγκληματίας Μιχαλολιάκος και να αναιρεθεί η απαράδεκτη απόφαση» ( ανακοίνωση ΚΚΕ, 12/9/2025).
Από κοντά και ο Σύριζα που δια του εκπροσώπου του, ισχυρίζεται ότι (η απόφαση), «προκαλεί βάναυσα τις δημοκρατικές πεποιθήσεις του ελληνικού λαού». ( Κ. Ζαχαριάδης 12/9/2025)
Μάλιστα.
Όταν όμως οι αποφάσεις βολεύουν και εξυπηρετούν το αφήγημα, όπως π.χ. στην αθώωση της Δούρου για το Μάτι, τότε «η Δικαιοσύνη είναι αδέκαστη και στέκεται στο ύψος της».
Ή «υπάρχουν και δικασταί εις τας Αθήνας» όπως απεφάνθη κάποτε πομπωδώς και ο Τσίπρας για άλλη απόφαση σχετική με τις υποκλοπές ( Α. Τσίπρας, 24 Ιανουαρίου 2023).
Αλλά όταν οι αποφάσεις δεν βολεύουν, τότε «δημιουργούν ερωτηματικά», «έρχονται σε αντίθεση με το κοινό περί δικαίου αίσθημα», «είναι τιμωρητικές», «προκαλούν βάναυσα».
Ενδεικτικά όλα αυτά του πώς αντιλαμβάνονται μερικοί τον ρόλο της Δικαιοσύνης, στην ανεξαρτησία της οποίας κατά τ’ άλλα υποκριτικά ομνύουν.
Μιας Δικαιοσύνης που είναι βασικός πυλώνας της Δημοκρατίας. Και όταν πλήττεται η Δικαιοσύνη, τότε πλήττεται και η ίδια η Δημοκρατία στον σκληρό της πυρήνα.
Δεν πρέπει να υπάρχει άλλη χώρα του πολιτισμένου κόσμου, όπου η Δικαιοσύνη βάλλεται τόσο συχνά, τόσο ανεύθυνα και με τέτοια σφοδρότητα.
Δικαστικοί λειτουργοί λοιδορούνται, συκοφαντούνται, απειλούνται και υβρίζονται νυχθημερόν και όχι μόνο από τον υπόκοσμο του διαδικτύου αλλά και από κάποιες πρόθυμες να συμπράξουν σ ’αυτό, πολιτικές δυνάμεις. Υπήρξαν μάλιστα και περιπτώσεις φυσικού προπηλακισμού τους όπως σε μια υπόθεση με άρωμα τρομοκρατίας μερικά χρόνια πριν, όταν δικαστές αναγκάστηκαν να φυγαδευτούν από τα ΜΑΤ.
Ο εφέτης - ανακριτής της υπόθεσης των Τεμπών, σηκώνει εδώ και 2,5 χρόνια τον σταυρό του μαρτυρίου. Μέχρι που μηνύθηκε κι ο ίδιος για παράβαση καθήκοντος και ζητήθηκε και η εξαίρεσή του. Πράγμα που αν συνέβαινε, θα σήμαινε τεράστιες καθυστερήσεις στην εκδίκαση της υπόθεσης. Αλλά μάλλον αυτή ήταν και η τελική στόχευση. Να σέρνεται η υπόθεση μέχρι τις εκλογές η και παραπέρα, από υπέρμαχους κατά τ’ άλλα της απόδοσης δικαιοσύνης και της τιμωρίας των ενόχων.
Και ποιοι κάνουν συνήθως τη μεγαλύτερη φασαρία για δικαστικές αποφάσεις γιατί τάχα ενδιαφέρονται για τους θεσμούς ; Μα αυτοί που κατά βάση έχουν τη φωλιά τους λερωμένη.
Όπως αυτοί του Σύριζα που είχαν στην κυβέρνησή τους δυο υπουργούς - ο ένας μάλιστα και υπουργός Δικαιοσύνης - που καταδικάστηκαν για παράβαση καθήκοντος, το πιο ατιμωτικό αδίκημα για έναν πολιτικό.
Ή που άλλος υπουργός τους πήγαινε μαύρα μεσάνυχτα στον Άρειο Πάγο «για να δει πως πάει η υπόθεση Νοβάρτις». Μια υπόθεση για την οποία καταδικάστηκαν προχθές οι προστατευόμενοι μάρτυρες και αθωώθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι πολιτικοί. Και μια υπόθεση για την οποία οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης σε κάποιους μάλλον δεν άρεσαν καθόλου. Γι’ αυτό και χαρακτήρισαν τη Δικαιοσύνη, «σάπια».( Π. Πολακης 14/9/2025)
Και κλαίνε τώρα και οδύρονται που αποφυλακίστηκε ο πρώην αρχηγός της Χρυσής Αυγής.
Μιας οργάνωσης για την οποία πέντε χρόνια δεν έβρισκαν αίθουσα για να δικαστεί και μιας οργάνωσης για την οποία άλλος υπουργός Δικαιοσύνης τους, έλεγε κάποτε ότι «πρέπει να προτιμήσουμε τη σύγκλιση μαζί της και όχι τη ρήξη»… ( Ν. Παρασκευόπουλος, 11 Δεκεμβρίου 2016)
Εξ ου και την καλόπιαναν για να ψηφίσει μαζί τους την απλή αναλογική με το «δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι, ας δούμε τι θα πει και η Χρυσή Αυγή»… ( Ν. Βουτσης, 30 Ιουνίου 2016)
Θα τους ειδοποιήσουμε.
