Ούτε μια, ούτε δύο αλλά περί τις 98(!) υπουργικές τροπολογίες, αρκετές εκ των οποίων εκπρόθεσμες, έχει ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε λιγότερο από εννιά μήνες κοινοβουλευτικής θητείας! Το νούμερο αυτό φυσικά εκτοξεύεται αν κανείς συμπεριλάβει και τις βουλευτικές, που προέρχονται από βουλευτές της πλειοψηφίας, και οι οποίες εγκρίθηκαν από τους αρμόδιους υπουργούς.
Κι όλα αυτά, βέβαια, με δεδομένο ότι ο Αλέξης Τσίπρας ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης έψεγε την τότε κυβέρνηση για τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε, προκειμένου να περάσει από το «παράθυρο» διατάξεις, πολλές φορές άσχετες με την ουσία του νομοσχεδίου. «Θα αποσύρετε κύριοι όλες τις διατάξεις που φέρνετε ως τροπολογίες, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το συζητούμενο νομοσχέδιο», φώναζε για παράδειγμα ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, δίχως βέβαια να γνωρίζει την συνέχεια!
Αυτή περιελάβανε την κατάθεση 22 τροπολογιών, αριθμού ρεκόρ, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τις βοσκήσιμες γαίες, άλλες 13 σε νομοσχέδιο του υπουργείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τα ΑμεΑ, και 9 στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών τον περασμένο Μάιο.
Πολλές εξ αυτών, μάλιστα, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ξεχωριστά νομοσχέδια. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει ότι ο προηγούμενος υφυπουργός Παιδείας, Τάσος Κουράκης τον περασμένο Μάιο είχε καταθέσει 4 τροπολογίες σε άσχετο νομοσχέδιο, οι οποίες ξεπερνούσαν τις 100 σελίδες και τελικά αναγκάστηκε, υπό έντονες αντιδράσεις, να τις αποσύρει για να φέρει νέο νομοσχέδιο.
Ακόμα και στο Μνημόνιο του Δεκαπενταύγουστου το Μέγαρο Μαξίμου δεν δίστασε να καταθέσει τις συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις ως τροπολογία, ενώ με τροπολογίες ρυθμίστηκαν μεταξύ άλλων τα τέλη κυκλοφορίας για το 2016, η επιλογή των διευθυντών στην Εκπαίδευση, η ανάθεση αρμοδιότητας στον γενικό γραμματέα Δημοσίων Εσόδων να επιλέγει τις υποθέσεις που θα διερευνήσει η υπηρεσία, αλλά και η υποχρεωτική μεταφορά των διαθεσίμων φορέων του Δημοσίου σε λογαριασμούς της Τραπέζης της Ελλάδος.
Όλα αυτά, τελικά, αποδεικνύουν αφενός ότι η -έξω από τον χορό- κριτική είναι εύκολη και αφετέρου ότι οι πρακτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων μεταλαμπαδεύονται εύκολα στις επόμενες. Ανεξαρτήτως αν στην εξουσία βρίσκεται είτε ένα αριστερό κόμμα είτε ένα δεξιό.
Α.Δ.
