Σας καλώ την Κυριακή να πείτε ξανά ένα μεγάλο και περήφανο ΟΧΙ στα τελεσίγραφα. Να γυρίσετε την πλάτη σε αυτούς που σας τρομοκρατούν καθημερινά (...) Από τούτο εδώ τον τόπο, λέει η μυθολογία, ο Δίας άρπαξε την Ευρώπη. Από τούτο εδώ τον τόπο θέλουν τώρα οι τεχνοκράτες της λιτότητας να ξαναρπάξουν την Ευρώπη. Ε λοιπόν, ΟΧΙ. Θα τους πούμε ΟΧΙ την Κυριακή».
Απόσπασμα από την παθιασμένη ομιλία Αλέξη Τσίπρα στην προεκλογική συγκέντρωση του ΟΧΙ στο Σύνταγμα στις 4 Ιουλίου, ημέρα Παρασκευή του 2015.
Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε. Στο μεταξύ, μεταξύ Τετάρτης και Παρασκευής, οπότε έγιναν, ταυτόχρονα, οι συγκεντρώσεις υπέρ του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, όλοι οι πολιτικοί, ο καθένας με τον τρόπο του, πήραν θέση. Κανείς δεν έμεινε βουβός. Ούτε καν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος, σε δύο ευκαιρίες τόνισε το αυτονόητο μεν, σημαντικό δε: ««Η πορεία προς το δημοψήφισμα δεν επιτρέπεται, σε καμία περίπτωση, να διαταράξει την –τόσο απαραίτητη ιδίως αυτήν την στιγμή– ενότητα του ελληνικού λαού», είπε σε συνάντησή του με την πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας Λούκα Κατσέλη, που συμφώνησε και «η πορεία της Ελλάδας εντός της Ευρώπης και εντός της Ευρωζώνης πρέπει να μείνει αταλάντευτη» είπε σε συνάντησή του με τον Νίκο Κοτζιά υπουργό Εξωτερικών, που επίσης συμφώνησε.
Περιττό να σημειώσουμε, ιδίως με την ιστορική πλέον εμπειρία όσων ακολούθησαν, ότι ο τέως ΠτΔ φρόντιζε ήδη να καλύψει, πολιτικά τουλάχιστον, τον τέως πρωθυπουργό για όσα θα συμβούν από Δευτέρα, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Προφανώς, αυτή η συγκεχυμένης σημασίας τοποθέτηση έχει αποτυπωθεί και στα πρακτικά της άτυπης συνάντησης των πολιτικών αρχηγών μετά το δημοψήφισμα, τη δημοσίευση των οποίων ζητεί τώρα ο Τσίπρας από τον Κώστα Τασούλα, λες και ο τελευταίος αυτός δεν ξέρει με ποιόν έχει να κάνει.
Ο Κώστας Σημίτης εξήγησε, όπως συνήθως, με καθαρό τρόπο το διακύβευμα: «οι πολιτικές της Ευρωζώνης είναι πιεστικές, εξασφαλίζουν όμως τη χρηματοδότηση της οικονομίας, στηρίζουν την ανάπτυξη και την οικονομική σταθερότητα της χώρας. (...) Ας μην ξεχνάμε ότι η σημερινή κρίση ξεκίνησε το 2008-2010, γιατί οι τότε ελληνικές κυβερνήσεις είπαν «όχι» στους κανόνες».
Ο Κώστας Καραμανλής, τον οποίο υπονοεί στην ως άνω δήλωσή του ο Σημίτης, παρενέβη σε πιο εθνικούς τόνους. «Εξωθώντας την Ελλάδα εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου εκθέτουμε τη χώρα μας σε κινδύνους. Και αυτό δεν πρέπει να γίνει. (...) Και οι εταίροι μας έκαναν σφάλματα σοβαρά στην αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά βεβαίως λάθη κάναμε και εμείς. (...) Όσοι, καλοπροαίρετα, νομίζουν ότι ψηφίζοντας Όχι την Κυριακή ενισχύουν τη διαπραγματευτική θέση της χώρας, σφάλλουν. Και σφάλλουν σοβαρά. Διότι η επικράτηση του Όχι θα ερμηνευθεί από όλους, σε όλον τον κόσμο, ως επιλογή αποχώρησης από την καρδιά της Ευρώπης. Θα είναι το πρώτο βήμα προς την έξοδο».
Ειδική μνεία οφείλω στον καθαρό λόγο της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά: «Παραπλανούν τον λαό για να τον κάνουν συνένοχο στη χρεοκοπία (γιατί) οι διαβεβαιώσεις Τσίπρα δεν δίνουν καμία εγγύηση για μισθούς, συντάξεις και καταθέσεις, ιδιαίτερα στο σημερινό γενικό σκηνικό κατάρρευσης της οικονομίας, είπε για να σημειώσει ότι «ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του θα έπρεπε να είχαν ήδη παραιτηθεί, διότι απέτυχαν».
Θα κλείσω, για σήμερα, με μια σημαντική, κατά τη γνώμη μου, απάντηση του Μάριο Μόντι, τέως πρωθυπουργού της Ιταλίας και διακεκριμένου κομισάριου, θέση από την οποία κέρδισε και το προσωνύμιο του «σούπερ Μάριο» για το κυνηγητό του σε ευρωπαϊκά ολιγοπώλια. Συγκεκριμένα, είπε: «Εάν η κυβέρνηση, ενθαρρυμένη από μια νίκη στο δημοψήφισμα, σκληρύνει τη στάση της με τρόπο που κάποιοι εταίροι θα θεωρήσουν απαράδεκτο, η αδυναμία επίτευξης συμφωνίας θα ενεργοποιήσει σειρά γεγονότων που τελικά θα καταλήξουν στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Ακόμη και αν δεν συμβεί αυτό, η οξύτητα που έχει υπάρξει και η απώλεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης, απόρροια της συμπεριφοράς κυρίως της ελληνικής πλευράς, είναι πολύ πιθανό ότι θα πλήξουν για αρκετό διάστημα τις καλές προσωπικές και θεσμικές σχέσεις που είναι απαραίτητες για την επιτυχή συμμετοχή μιας χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη.»
Να μην ξεχάσουμε όμως ότι ο απαραίτητος συνεταίρος Καμμένος πρόεδρος ΑΝΕΛ και υπουργός Άμυνας τότε, παρουσία μάλιστα του Τσίπρα, που έμεινα σιωπηλός, απείλησε ευθέως ότι σε περίπτωση που κερδίσει το ΝΑΙ «οι ένοπλες δυνάμεις (θα) διασφαλίσουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό...» Προφανώς σύσσωμη η αντιπολίτευση ξεσηκώθηκε αφού, όπως εύγλωττα σημείωνε η ανακοίνωση του Κώστα Τασούλα, σημερινού ΠτΔ και τότε τομεάρχη Άμυνας της ΝΔ: «Ο πελαγωμένος πρωθυπουργός, αντί να τον απολύσει επιτόπου, έκανε πως δεν κατάλαβε!»
Ήταν η 3η Ιουλίου, αλλά ημέρα Παρασκευή, δύο μέρες πριν το δημοψήφισμα.
