Αν. Διαμαντοπούλου: Η νέα εκδοχή της αριστεράς έθεσε σε κίνδυνο ιστορικές κατακτήσεις της χώρας

Αν. Διαμαντοπούλου: Η νέα εκδοχή της αριστεράς έθεσε σε κίνδυνο ιστορικές κατακτήσεις της χώρας

Για τους λόγους που οδήγησαν στην εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ την περίοδο των πρώτων χρόνων της μνημονιακής κρίσης, αλλά και τη «νέα εκδοχή της αριστεράς που επιχείρησε να γίνει κεντροαριστερά θέτοντας σε κίνδυνο ιστορικές κατακτήσεις της χώρας», μίλησε η Άννα Διαμναντοπούλου κατά τη διάρκεια παρουσίασης του βιβλίου «Η ΠΤΩΣΗ 2011: το έτος μηδέν της Κεντροαριστεράς» του δημοσιογράφου Παντελή Καψή.

Η Πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη κατά την ομιλία της εστίασε στην ερμηνεία των γεγονότων που προκάλεσαν τη συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο υπό το πρίσμα των εκλογικών αναμετρήσεων, αλλά και στις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες από το 1974 και εντεύθεν. 

Σύμφωνα με την Άννα Διαμαντοπούλου το ΠΑΣΟΚ «είχε τη βασική ευθύνη της διαμορφωθείσας κουλτούρας ότι μπορούμε να καταναλώνουμε περισσότερο απ' ότι παράγουμε χωρίς επιπτώσεις» και την ίδια στιγμή «η αριστερά εξέφρασε την ultra εκδοχή αυτής με συνεχείς διεκδικήσεις», ενώ οι επιπτώσεις αυτής της αντίληψης επιχειρήθηκε να μετριαστούν δυο φορές, μία το 1985 με την προσπάθεια του προγράμματος σταθεροποίησης (παραίτηση Κ. Σημίτη το 1987) και η δεύτερη το 2001, χωρίς επιτυχία, καθώς «το κίνημα του εκσυγχρονισμού ηττάται με χαρακτηριστικό την απόσυρση του ασφαλιστικού».

«Οι δύο ψυχές του ΠΑΣΟΚ η λαϊκή και η εκσυγχρονιστική έδιναν διαρκώς εσωτερικές μάχες και η εξουσία ή η προοπτική της εξουσίας τις κρατούσε ενωμένες αλλά διχασμένες», σημείωσε για να προσθέσει πως ήρθε η κρίση ως «τεκτονικός σεισμός στον χώρο της κοινωνίας και προφανώς της πολιτικής» και «ταρακούνησε συθέμελα το πολιτικό σύστημα και κυρίως το κόμμα που ήταν εκείνη την στιγμή πάνω στο ρήγμα».

Η Πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη παράθεσε τα χαρακτηριστικά της κρίσης και την κατάσταση που επικρατούσε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και στην ελληνική πολιτική σκηνή, ενώ δεν παρέλειψε να μιλήσει για λάθους χειρισμούς και παραλείψεις της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Εξέφρασε την αντίθεσή της στην τότε ανακοίνωση του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να προτείνει δημοψήφισμα λέγοντας ότι «προσωπικά ήμουν αντίθετη από την πρώτη στιγμή και θυμάμαι ότι στην ανακοίνωση στην κοινοβουλευτική ομάδα ήμασταν μόνο τρεις βουλευτές που μείναμε στη θέση μας και δεν σηκωθήκαμε να χειροκροτήσουμε με ενθουσιασμό».

«Δεν μπορώ να απαντήσω στα «Αν» αλλά πολλά από αυτά προέκυψαν εκ των υστέρων», σημείωσε για να προσθέσει ότι λάθη έγιναν και στις μετέπειτα κυβερνήσεις.  «Ας μην ξεχνάμε την ψυχοσύνθεση ενός ανθρώπου όταν παίρνει αποφάσεις που αφορούν το μέλλον μιας χώρας», συμπλήρωσε.

Σημείωσε ότι το ΠΑΣΟΚ «πλήρωσε για την ευθύνη δημιουργίας μιας πολιτικής και κοινωνικής κουλτούρας που εξελίχθηκε διακομματικά και στην οποία οφείλονταν και το ξεχείλωμα του δημόσιου τομέα και το τεράστιο χρέος», χαρακτηρίζοντας ως τη χειρότερη εξέλιξη για τη χώρα τη συρρίκνωσή του,  υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι «η νέα εκδοχή της αριστεράς που επιχείρησε να γίνει κεντροαριστερά έθεσε σε κίνδυνο ιστορικές κατακτήσεις της χώρας».

Όπως τόνισε, το στοίχημα της κρίσης δεν ήταν να αρνηθούμε το μνημόνιο ή να κάνουμε ότι δεν συνέβη ποτέ και να γυρίσουμε στα ίδια όπως ήταν χθες, αλλά να αρνηθούμε την κουλτούρα «δώσε και έχει ο Θεός» και επισήμανε πως αυτό προϋπόθετε «να συμφωνήσουμε στην τεκμηριωμένη ανάλυση του γιατί φτάσαμε στην κρίση ώστε να μην ξαναβρεθούμε στη θέση αυτή»

«Αυτό δεν έγινε ποτέ», τόνισε και πρόσθεσε πως «το ερώτημα μου προς τον συγγραφέα και το κοινό είναι αν είναι βέβαιοι ότι δεν θα ξαναβρεθούμε μπροστά σε κρίση» για να απαντήσει η ίδια: «Εγώ όχι».