Το 2018 ο Τζαμάλ Κασόγκι, Σαουδάραβας δημοσιογράφος και σφοδρός επικριτής του καθεστώτος της πατρίδας του, επισκέφθηκε το προξενείο της Σαουδικής Αραβίας στην Κωνσταντινούπολη, για ένα πιστοποιητικό που χρειαζόταν για τον επερχόμενο γάμο του.
Από τότε δεν τον ξαναείδε κανείς. Ο άτυχος Κασόγκι δολοφονήθηκε μέσα στο προξενείο και λέγεται ότι το σώμα του κόπηκε σε κομμάτια που κάηκαν με οξύ και τα υπολείμματα στη συνέχεια βγήκαν εκτός Τουρκίας μέσα σε διπλωματικούς σάκους.
Κάποιοι δικάστηκαν τότε και αθωώθηκαν, κάποιοι άλλοι καταδικάστηκαν αλλά πήραν χάρη. Η ουσία είναι ότι ένα φρικιαστικό έγκλημα έμεινε ατιμώρητο.
Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Σαουδάραβα πρίγκηπα διαδόχου στις ΗΠΑ και τη συνάντησή του με τον Τράμπ, μια δημοσιογράφος του ABC υπέβαλε σχετική ερώτηση σε αμφότερους για να εισπράξει μια αήθη επίθεση από τον Αμερικανό πρόεδρο, που της είπε κατά λέξη:
- Είσαι απαίσιος άνθρωπος και φρικτή ρεπόρτερ και η άδεια του ABC πρέπει ν’ ανακληθεί.
Λίγο καιρό πριν, ο Τράμπ επιτέθηκε σε μια άλλη άτυχη ρεπόρτερ, στην οποία είπε απαξιωτικά «σιωπή γουρούνα» όταν του έκανε μια ερώτηση που ο ίδιος θεώρησε ενοχλητική.
Ενώ λίγο καιρό μετά το περιστατικό με τη ρεπόρτερ του ABC, ρώτησε άλλη ρεπόρτερ «αν είναι ηλίθια». Όλα αυτά μέσα στο Λευκό Οίκο.
Μερικά χρόνια πριν, όλα τα παραπάνω θα φάνταζαν αδιανόητα. Δυστυχώς όχι πλέον, και σίγουρα όχι στην Αμερική του Τράμπ. Ένας Τράμπ που, να θυμίσουμε επίσης, στην πρώτη του θητεία είχε στείλει επιστολή στον Ερντογάν που τελείωνε με το επικό «Μην είσαι ανόητος, θα σε πάρω τηλέφωνο αύριο».
Και άλλοι ηγέτες υπήρξαν άξεστοι στο παρελθόν. Ο Λύντον Τζόνσον συνήθιζε να μιλάει τραχιά με μια βαριά τεξανή προφορά που έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Ο Χρουστσόφ είχε μείνει στην ιστορία όταν κάποτε έβγαλε το παπούτσι του σε μια ομιλία του στον ΟΗΕ και το χτύπησε με μανία στο έδρανο. Ο Κίσινγκερ επίσης σπανίως κρατούσε τα προσχήματα.
Σε μια συζήτηση κάποτε μεταξύ του Καραμανλή και του Φορντ στο Λευκό Οίκο, παρενέβη και είπε στον Καραμανλή «μαζέψτε τους», εννοώντας τους Ελληνοαμερικανούς που διαδήλωναν εναντίον του για το θέμα της Κύπρου. Ο Καραμανλής φυσικά, που δεν καταλάβαινε από τέτοια, τον αποστόμωσε λέγοντας «είναι Αμερικανοί πολίτες κύριε».
Αλλά αυτές ήταν οι εξαιρέσεις του κανόνα. Και κανείς απ’ αυτούς δεν φτάνει στα επίπεδα της παροιμιώδους αγένειας του Τράμπ, που αντιλαμβάνεται την πολιτική με τα δικά του μέτρα και κριτήρια.
Φαίνεται ότι από τη σφαίρα της μεταπολιτικής, περάσαμε ήδη στην αφασία.
Και αυτό δυστυχώς δεν προοιωνίζει τίποτα καλό για τα επόμενα χρόνια.
