Μεγαλύτερη ίντριγκα συναντά κανείς στους Εκκλησιαστικούς κύκλους απ’ ότι στα υπόγεια του Μαξίμου ή στα άδυτα των κομματικών γραφείων. Πάνε τώρα τα νήπια του κομματικού σωλήνα να ανταγωνιστούν τα παιδιά του Βυζαντίου που φέρουν πίσω τους μια ένδοξη πολιτική ιστορία αιώνων! Άλλες οι βουλές των ανθρώπων και άλλες του θεού, φίλοι υπουργοί. Γι αυτό σας λέω! Ασχοληθείτε με τα των υπουργείων σας και αφήστε όλα τα άλλα στα χέρια του Υψίστου! Εμένα πάντως με απασχολούν άλλα θέματα, όπως η απορροφητικότητα των κονδυλίων του Tαμείου Ανάκαμψης. Ή οι αγροτικές κινητοποιήσεις. Καλημέρα!
Προβλέπεται επική ενδοκυβερνητική μάχη για τις εκλόγιμες θέσεις στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Ειδικά από υπουργούς που έχουν ήδη ξεγράψει την πιθανότητα να βρίσκονται στην επόμενη Βουλή αν αφεθούν να αγωνιστούν στην αρένα της σταυροφορίας.
Από τις πιο συναρπαστικές συναντήσεις που είχα τα τελευταία χρόνια ήταν με ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της ιεραρχίας. Δεν λέω πού και πώς, διότι θα τον «κάψω τον άνθρωπο». Μου επισήμανε, λοιπόν, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος είναι αρχαιότερη του ελληνικού κράτους και ότι οι ίδιοι είναι καλύτεροι στην άσκηση της πολιτικής, έχοντας την εμπειρία αιώνων διαπλοκής, και εσωτερικών συγκρούσεων. Τον θυμήθηκα καθώς παρακολουθώ τη μάχη κάποιων ιεραρχών για την επόμενη ημέρα. Τύφλα να έχουν οι υποψήφιοι διάδοχοι του Μητσοτάκη! Νηπιαγωγείο οι δικοί μας μπροστά στους Αγίους μας…
Αυτό που βλέπω, όμως, είναι ότι υπουργοί της κυβέρνησής μας σπεύδουν να τοποθετηθούν και επί των Εκκλησιαστικών ζητημάτων και να στοιχηθούν πίσω από Ιεράρχες, λες και έχουν λύσει τα θέματα των υπουργείων τους. Καταναλώνουν πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο, πιστεύοντας ότι έχουν κάτι να κερδίσουν στο μέλλον. Δεν έχουν ακούσει ότι άλλες είναι οι βουλές των ανθρώπων και άλλες του Θεού…
Το κορυφαίο θέμα για την κυβέρνηση στο επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι η απορροφητικότητα των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Προς το παρόν δεν έχουμε εικόνα πόσα χρήματα μπορεί να χαθούν. Ξέρουμε όμως ότι έχει σημάνει συναγερμός για να μην έχουμε δράματα.
Ο Χάρης δεν είναι απλά ένας δήμαρχος! Είναι Δούκας όπως έχουμε πει. Και όπως όλοι οι άρχοντες έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στους τετράποδους φίλους μας. Επομένως, η καταγγελία του πρώην δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, για σπατάλες στους κάδους απορριμμάτων για τους σκύλους δεν ευσταθούν. Ένα εκατομμύριο ευρώ για 660 κάδους μοιάζει να είναι λίγο υπερβολικό ως νούμερο, αλλά εδώ προέχει ο σκοπός. Το θέμα, αγαπητέ Κώστα, είναι ότι γλιτώσαμε τα χειρότερα. Φαντάζεσαι να είχε παραγγείλει 666 κάδους και να κατέβαιναν οι ρασοφόροι στο δημαρχείο. Γι αυτό σου λέω. Πάλι φθηνά την γλιτώσαμε.
Προς Κώστα Μπακογιάννη ενταύθα: η αστική ευγένεια με αντίπαλο που ενσαρκώνει και ενσωματώνει όλη τη φιλοσοφία, τις πρακτικές και τις μεθόδους του παλιού, σκληρού και πονηρού Πασόκ, πληρώνεται και μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Ημέρες νέας καριέρας για τον Χρήστο Πρωτόπαπα στην πλατεία Κοτζιά.
Σφάζονται για τα μάτια της Καρυστιανού. Ο Κασσελάκης μαθαίνω έχει ήδη προσεγγίσει την χαροκαμένη Μαρία, ενώ ο Καραχάλιος (που την έκαψε) τον καταγγέλλει δημόσια. Φαίνεται πως η κα. Καρυστιανού μετά τους Κωνσταντοπούλου, Βελόπουλο και Σαμαρά, βρίσκει διαύλους επικοινωνίας και με τον Κασσελάκη. Δεν άφησε και κανέναν…
Θα είμαι εντελώς ανάλγητος αν σχολιάσω ότι οι αγροτο - συνδικαλιστές από αρχής του «κόσμου» των επιδοτήσεων και των μπλόκων έχουν κάνει ίσιωμα τις όποιες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους; Το λέω γιατί δεν αποτελεί επιχείρημα για την αντιπολίτευση το γεγονός ότι πρωτοστατούν γαλάζιοι… άρχοντες του κάμπου, δίπλα - δίπλα με τους πράσινους και τους κόκκινους αγρότες στους δρόμους, στα οδοφράγματα, στα τρακτέρ και στα κανάλια. Ο Κοκκινούλης με τον Μπούτα μπορεί να μοίραζαν την εθνική οδό σε τιμάρια αλλά για τον σοσιαλισμό πάλευαν όλοι και στο τέλος τον επέβαλλαν με το «όλα τα κιλά και όλα τα λεφτά». Αλλά επειδή βλέπω ορισμένους κυρίως πασόκους με ασθενή μνήμη να ξανοίγονται με διαρκή επίκληση στα γαλάζια στελέχη που πρωτοστατούν. Ας ανοίξουν λιγάκι τη libre d’ oro του αγροτοσυνδικαλισμού της Λάρισας και τα βιογραφικά όσων την αποτελούν.
Διαβάζω σε παλιό ρεπορτάζ για τις ετήσιες διαμαρτυρίες των αγροτών το 2009 επί Καραμανλή του ‘Β: «Ανερχόμενο όνομα στον κάμπο θεωρείται ο κ. Χρήστος Σιδηρόπουλος, στενός φίλος του κ. Κοκκινούλη, από τα ενεργά στελέχη της Νομαρχιακής Επιτροπής της Ν.Δ. στη Λάρισα. Τον περασμένο Αύγουστο δεν δίστασε να παραιτηθεί από τον αγροτικό τομέα της επιτροπής για την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης του πετρελαίου. Ο κ. Σιδηρόπουλος διετέλεσε νομαρχιακός σύμβουλος Λάρισας και μέλος της διοίκησης του ΟΠΕΚΕΠΕ, του οργανισμού δηλαδή που μοιράζει τις επιδοτήσεις».
Μία είναι η συνταγή της επιτυχίας για την οικονομία και εξασφαλίζει την ευημερία στην κοινωνία: Η παραγωγικότητα. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει και δυστυχώς έχουμε μείνει πίσω, παρά τα βήματα που έχουν γίνει επί αυτής της κυβέρνησης. Ο λόγος περνάει σε έναν βιομήχανο που δεν μιλάει συχνά και όταν το κάνει καλό είναι να ακούμε προσεκτικά. Χώρες που ήταν πίσω μας και αναζητούσαν εργασία στην Ελλάδα, πλέον μας προσπερνούν…. Ο ισχυρός άνδρας της βιομηχανίας, ο Μιχάλης Στασινόπουλος της Βιοχάλκο, είπε σε κλειστή ομάδα δημοσιογράφων σε πρόσφατη εκδήλωση: «Χωρίς αύξηση της παραγωγικότητας, δεν θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε νέες βιομηχανικές επενδύσεις. Οι περισσότερες επενδύσεις στη μεταποίηση προέρχονται από παλιές εταιρείες και όχι από νέες εισόδους στην αγορά».
Σύμφωνα με τον κ. Στασινόπουλο, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ισχυρό ανταγωνισμό, ιδιαίτερα από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Τουρκία, όπου νέες βιομηχανικές μονάδες «φυτρώνουν σαν μανιτάρια». Η διαφορά στο ενεργειακό κόστος, στη φορολογία και στα κίνητρα επενδύσεων δημιουργεί μια άνιση αφετηρία.
Τα παραπάνω τα ξέρουν στην κυβέρνηση για αυτό επιταχύνουν τον ενεργειακό σχεδιασμό για την ελάφρυνση των βιομηχανιών. Πρόκειται για μία δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ΣΕΒ, ενώ σημαντικό ρόλο στην πρωτοβουλία έχει αναλάβει και ο Κωστής Χατζηδάκης. Οι εξελίξεις τρέχουν και το επόμενο διάστημα θα υπάρχουν ανακοινώσεις, ενώ στις συσκέψεις που γίνονται μαθαίνουμε πως το ιταλικό μοντέλο όπως είχε προταθεί από τον ΣΕΒ θα έχει σημαντικές τροποποιήσεις. Δύο είναι οι λόγοι για αυτό: Πρώτον, δημοσιονομικοί. Δεύτερον, ο ΣΕΒ ζήτησε ελάφρυνση των μεγάλων βιομηχανιών. Όμως στόχος του Μαξίμου είναι να ελαφρυνθούν και οι μεσαίες και μικρότερες βιομηχανίες. Μεταξύ μας, αυτό είναι το σωστό…
Ο Ανάλγητος
