Η καραντίνα όσο πιο αυστηρή, τόσο πιο σύντομη θα είναι

Η καραντίνα όσο πιο αυστηρή, τόσο πιο σύντομη θα είναι

Ο θανατηφόρος όλεθρος έχει εγκλωβίσει στις αρπάγες του τον πλανήτη. Τα μαύρα ρεκόρ σπάνε το ένα μετά το άλλο, ενώ στην θρηνωδία προστέθηκαν και οι χώρες των «άνετων» ηγετών Τραμπ και Τζόνσον. Ο πλανήτης ξεπέρασε τις 45 χιλιάδες θανάτους, και τα κρούσματα στις ΗΠΑ 190 χιλιάδες. Στις ΗΠΑ 865 νεκροί σε ένα 24ωρο, στη ΝΥ τους νεκρούς ελλείψει χώρων τους τοποθετούν σε φορτηγά ψυγεία, στη Βρετανία ρεκόρ 570 θανάτων σε μια μέρα, ενώ στην Ιταλία και Ισπανία συνεχίζεται η μακάβρια φρίκη.

Και εμείς εδώ ζούμε την ευωχία των χορτάτων που αδυνατούν να κατανοήσουν τους πεινασμένους. Η κυβέρνηση ευτύχησε να υπακούσει τις υποδείξεις των λοιμωξιολόγων ώστε να βρεθεί Προμηθεύς και όχι Επιμηθεύς στην αντιμετώπιση της πανδημίας,.

Εχουμε την σχετική ασφάλεια των 4-5 θανάτων την ημέρα (μόνο έναν χθες), ενώ με την αναλογία της Ιταλίας θα είχαμε 150 όπως είπε ο κ. Τσιόδρας. Και αυτή την ασφάλεια την οφείλουμε στα περιοριστικά μέτρα για τα οποία δυσανασχετήσαμε και… προετοιμαζόμαστε να δυσανασχετήσουμε, εάν γίνουν αυστηρότερα.

Ετσι έχουμε την άνεση να θεωρούμε αστυνομοκρατία και στέρηση ελευθερίας το κλείσιμο της παραλίας στη Θεσσαλονίκη ή άλλων παραλιακών μεγαλουπόλεων, όταν ο αρμόδιοι (όπως ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβας, και όχι τα κανάλια), έβλεπαν τους ρεμβάζοντες περιπατητές, καθημερινά να αυξάνονται σε σημείο συνωστισμού.

Εχουμε την πολυτέλεια να δυσανασχετούμε με όσους επέκριναν αυτούς που πήγαν πατείς με πατώ σε στις τράπεζες χωρίς αποστάσεις μεταξύ τους και κάποιοι χωρίς ουσιαστικό λόγο – γιατί δεν είναι ουσιαστικός λόγος η ενημέρωση του βιβλιαρίου! (η πρώτη κάρτα ΑΤΜ καθιερώθηκε στη χώρα μας το 1983, όταν ο σημερινός 75ρης ήταν 37 χρόνων)

Εχουμε επίσης την πολυτέλεια να κρίνουμε ως χωροφυλακίστικο το ύφος Χαρδαλιά στην επιβολή των μέτρων, όταν ακριβώς χάρη σε αυτά τελούμε εν σχετική σιγουριά. Γιατί αν είχαμε 150 θανάτους την ημέρα, κατ’ αναλογίαν πληθυσμού Ιταλίας, θα ήμασταν τόσο τρομοκρατημένοι που το ύφος Χαρδαλιά θα ήταν το τελευταίο που θα μας απασχολούσε.

Υπάρχουν και πιο ευαίσθητες ανησυχίες που αφορούν την ποιότητα της δημοκρατίας μας και πόσο ευάλωτη θα γίνει με τα περιοριστικά μέτρα (λες και όταν νιώθεις ανασφαλής είσαι ελεύθερος ).

Το αμέσως διεθνές προηγούμενο περιορισμών ήταν η επίθεση στους δίδυμους πύργους την 11η Σεπτεμβρίου. Ακολούθησε κάποια αστυνόμευση σε ευρύτερο επίπεδο. Εκτοτε το μόνο που κληροδότησε είναι οι σχολαστικοί έλεγχοι στα αεροδρόμια του πλανήτη και η εναργέστερη παρακολούθηση ισλαμικών κύκλων για το ενδεχόμενο τρομοκρατίας. Στην περίπτωσή μας είναι αφελές να θεωρείται ότι ο πρόσκαιρος αναγκαστικός περιορισμός για λόγους δημοσίας υγείας, θα αποτελέσει πρόπλασμα περιορισμού των ελευθεριών μας.

Αντιθέτως όσο τα μέτρα γίνουν πιο αυστηρά, τόσο πιο γρήγορα θα φτάσουμε στην καθοδική πορεία της περίφημης καμπύλης, και θα μπορέσει ο κόσμος να γυρίσει στις δουλειές του για να κινηθεί η λιπόθυμη οικονομία - όσοι γυρίσουν βέβαια, καθώς αυτή η περιπέτεια θα αφήσει στάχτες σε επιχειρήσεις και τομείς παραγωγής. Αλλωστε τα διαθέσιμα χρήματα δεν επεκτείνονται πέραν το Ιουνίου, γι’ αυτό και θα πρέπει να εντείνουμε την καραντίνα για να συντομεύσουμε τον χρόνο της.

Όσο για τα προσωπικά δεδομένα, την γνώση της προσωπικής ζωής, των ενδιαφερόντων, της μόρφωσης, των συναναστροφών, των πολιτικών ή θρησκευτικών πεποιθήσεων, των σεξουαλικών προσανατολισμών, και γενικώς όλων εκείνων των στοιχείων που συγκροτούν το προσωπικό σύμπαν ενός εκάστου, δε περίμεναν την πανδημία του κορωνοϊού για να τα καταγράψουν. Με την συνδρομή της οργιώδους ανάπτυξης των υπερ-υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης, είμαστε ως κοινωνικές μονάδες πολύ διαφανείς και ανοχύρωτοι σέ όποιες κρατικές ή παρακρατικές υπηρεσίες ενδιαφερθούν για την ταπεινότητά μας.

Αυτό όντως είναι πρόβλημα, αλλά είναι πρόβλημα υπό συζήτηση και αντιμετώπιση από πολιτικά κόμματα, νομικές ενώσεις, think tank και δυνάμεις πίεσης σε Δύση και χώρες της προηγμένης Ανατολής. Είναι ωστόσο ανεξάρτητο των περιορισμών χώρου και κινήσεων που επιβάλλει ο κορωνοϊός.