H πλατεία βρίσκει άλλο αφήγημα...

Του Τάσου Ευαγγελίου

Ο λαϊκισμός μπαίνει και πάλι στη ζωή μας μέσα από το μεταναστευτικό. Ο προπηλακισμός του υφυπουργού και βουλευτή Χίου Νότη Μηταράκη παραπέμπει σε άλλες εποχές όταν οι «αγανακτισμένοι» προπηλάκιζαν στις πλατείες όποιον εξέφραζε αντίθετη άποψη με αυτούς. Η πλατεία ξαναγεννιέται με διαφορετικό όμως αφήγημα που δύναται να οδηγήσει σε έναν νέο διχασμό την κοινωνία.

Η αντιμετώπιση του μείζονος προβλήματος του μεταναστευτικού με κραυγές, κινητοποιήσεις (υποστηριζόμενες από την περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση) των νησιών είναι η εύκολη λύση. Η αντίδραση και η πλήρης άρνηση στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί έστω και σε μια πρωτόλεια βάση το πρόβλημα οδηγεί σε καταστάσεις όπως αυτή στη Χίο.

Στους πολίτες, σε κάποιους από αυτούς δεν αρέσει η λύση που προτείνεται για την δημιουργία κλειστών κέντρων φιλοξενίας των μεταναστών.

Στην ενδοχώρα και πάλι τοπικοί άρχοντες και κάτοικοι αρνούνται τη δημιουργία κέντρων όπου θα φιλοξενηθούν, πρόσφυγες που θα μετακινηθούν από τα νησιά. Κλείσιμο δρόμων και κινητοποιήσεις έρχονται και πάλι στο προσκήνιο.

Όμως το μεταναστευτικό/προσφυγικό δεν αντιμετωπίζεται με κραυγές και κινητοποιήσεις. Ούτε με τη λογική του να πεταχτούν στη θάλασσα όσοι φτάνουν, μεταξύ αυτών και πολλά παιδιά. Ασυνόδευτα. Που οι γονείς τους επέλεξαν να τα σώσουν από την βία, τον πόλεμο και τις κακουχίες που ζουν στις πατρίδες τους.

Άραγε ποιος από όσους αντιδρούν, φτάνοντας σε ακραίες μάλιστα μορφές κινητοποίησης θα ήθελε να πετάξει κάποιος τα δικά του παιδιά στη θάλασσα. Να μην τ αφήσει να πατήσουν στις ακτές της χώρας του;

Υπάρχει πρόβλημα; Υπάρχει και είναι μεγάλο. Και η κυβέρνηση βρίσκεται ενώπιον του αναζητώντας λύσεις, δεχόμενη επικρίσεις, έχοντας διαπιστώσει ότι απέναντί της βρίσκεται μια χώρα που ανοιγοκλείνει μια στρόφιγγα με ζωές εκβιάζοντας άλλα οφέλη.

Και επίσης η συμβίωση με ανθρώπους που προέρχονται από άλλους πολιτισμούς, εμποτισμένους με άλλες νοοτροπίες ως προς τη λειτουργία μιας κοινωνίας δεν είναι εύκολη υπόθεση

Ο κίνδυνος της αναβίωσης της πλατείας, των κάθε λογής «αγανακτισμένων», όμως, που πατούν πάνω στον λαϊκισμό και σε ένα κύμα οργής θα οδηγήσει και πάλι τη χώρα αρκετά χρόνια πίσω.

Τα αποτελέσματα του 2011, του λαϊκισμού, του όχι σε όλα τα έζησαν οι Έλληνες. Τότε η αριστερά επέλεξε να στοιχηθεί με την άκρα δεξιά κρίνοντας πως το κύμα θα την οδηγούσε στην εξουσία.

Σήμερα υποδαυλίζει με έντεχνο τρόπο τις αντιδράσεις. Η χθεσινοβραδινή ανακοίνωση καταδίκης του προπηλακισμού του Νότη Μηταράκη ήταν το ένα σκέλος. Το άλλο περιελάμβανε μια επίθεση κατά της Ν.Δ..

«Η ΝΔ βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μισαλλοδοξία και τα ψέματα που έσπειρε προεκλογικά για λίγες ψήφους» ανέφερε χαρακτηριστικά δείχνοντας ότι δεν προτίθεται να αφήσει ανεκμετάλλευτες τις αντιδράσεις....

Το μεταναστευτικό/προσφυγικό απαιτεί συνεννόηση και την κατανόηση των πολιτών. Και κυρίως τη συμμετοχή τους.Β