Του Προκόπη Χατζηνικολάου
Όχι μόνο των διοικητικών αποφάσεων αλλά και των ανώτατων δικαστηρίων όπως του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το ΣτΕ έχει αποφανθεί για τις αντικειμενικές αξίες τις οποίες έκρινε επί της ουσίας πλασματικές καλώντας τη φορολογική διοίκηση να τις τροποποιήσει ενώ, με άλλη απόφαση του ακύρωνε τις αντικειμενικές, τις υπερβολικές και εξωπραγματικές αντικειμενικές στο Ψυχικό, τη Φιλοθέη και σε άλλες περιοχές της Αττικής. Και τις δύο αυτές αποφάσεις τις αγνόησε το υπουργείο Οικονομικών. Στη μεν πρώτη προχώρησε σε αποσπασματικές κινήσεις, διασκεδάζοντας την απόφαση του ΣτΕ ενώ, την δεύτερη δεν την έχει υιοθετήσει ακόμα παρά το γεγονός ότι έχει παρέλθει ένα χρόνος από την δημοσίευση της απόφασης.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις παραγραφόμενες υποθέσεις. Η φορολογική διοίκηση προσπαθεί να βρει τρόπους να προσπεράσει την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου που έκρινε αντισυνταγματική την πρακτική του δημοσίου να παρατείνει κατά το δοκούν τις παραγραφόμενες χρήσεις.
Για λόγους δημοσίου συμφέροντος είπε ο υπουργός Υγείας κ. Πολάκης, αλλά και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρ. Αλεξιάδης, που παρεμπιπτόντως επί των ημερών τα αποτελέσματα των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και των λιστών ήταν πενιχρά.
Με ποια λογική ομιλούν όμως για δημόσιο συμφέρον όταν το ίδιο η κυβέρνηση δεν ακολουθεί τους νόμους; Όταν επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα προγραμματίζουν με βάση όσα ισχύουν στη νομοθεσία. Κάνουν τους προυπολογισμούς με βάση τους νόμους και όχι με βάση τις ορέξεις τους. Όπως δηλαδή λειτουργεί η φορολογική διοίκηση και η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Η δε πολιτική ηγεσία του υπουργείου ακολουθώντας καθεστωτικές πρακτικές αδιαφορεί για τα συμφέροντα των πολιτών αυτής χώρας.
Μάλιστα, στο τραπέζι των συζητήσεων, στην προσπάθεια να παρακαμφθεί η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας έπεσε και η εξής μνημειώδης πρόταση. Να ενταχθούν όλες οι υποθέσεις των λιστών και των εμβασμάτων στη νομοθεσία για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Καθώς ο σχετικός νόμος δεν προβλέπει πενταετή παραγραφή αλλά αντίθετα προβλέπει μέχρι και κατάσχεση ολόκληρου του ποσού.
Όπως γίνεται αντιληπτό με τη λογική αυτή λειτουργούν οι εφοριακοί και οι ελεγκτές. Βλέποντας μόνο νούμερα και προφανώς κανένα δημόσιο συμφέρον. Εχουν στόχους να επιτύχουν και από αυτούς κρίνονται. Από τους στόχους κρίνεται εάν θα παραμείνουν στις θέσεις τους.
Και δυστυχώς οι έλεγχοι που διενεργούν, σε αρκετές περιπτώσεις είναι όχι απλά λανθασμένοι, αλλά σε κάθε υπόθεση οι ελεγκτές βγάζουν ένα ποσό που πρέπει να εισπραχθεί ανεξαρτήτως εάν αυτό είναι πραγματικό. Μάλιστα, αυτό που λένε στους ελεγχόμενους είναι ότι εάν διαφωνούν με το καταλογισθέν πρόστιμο να προσφύγουν στη δικαιοσύνη.
Για αυτό το λόγο άλλωστε πολλοί φορολογούμενοι στρέφονται όχι εναντίον της φορολογικής διοίκησης αλλά των ίδιων των ελεγκτών για τις πρακτικές που ακολουθούν και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους συνανθρώπους τους.
