Του Απόστολου Σκουμπούρη
Κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία ήταν η γνωστοποίηση του κλεισίματος του εργοστασίου της Bosch-Siemens Hausgerate Hellas (ΒSH Hellas) – πρώην Πίτσος - στο Ρέντη, στο οποίο απασχολούνται 250 εργαζόμενοι.
Στο παρασκήνιο αλλά και στο προσκήνιο, συζητούνταν ανοικτά ότι «δεν είναι βιώσιμη η μονάδα», οι διαρροές υπήρχαν, οι εργαζόμενοι το είχαν αντιληφθεί... Εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια, υπήρχαν σενάρια για το κλείσιμο της μονάδας, τη μεταφορά της αλλού εντός της χώρας, ή τη μεταφορά της στο... εξωτερικό και δη στην Τουρκία. Παράλληλα, την τελευταία διετία γίνονταν προτάσεις και βολιδοσκοπήσεις για εθελούσιες εξόδους, κυρίως στους παλαιότερους εργαζομένους.
Οι λόγοι είναι σύνθετοι και καθόλου μονοδιάστατοι, όμως το κυρίαρχο στοιχείο είναι η συρρίκνωση της κατανάλωσης στην Ελλάδα, αλλά και η μετατόπιση των παγκόσμιων ισορροπιών στην παραγωγή της βαριάς βιομηχανίας, προς χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για την παρουσίαση του νέου καταστήματος της Κωτσόβολος στον Πειραιά, ο διευθύνων σύμβουλος, κ. Ανδρέας Αθανασόπουλος, επισήμανε μια πτυχή που ίσως αρκετοί δεν έχουν συμπεριλάβει στις... μετρήσεις τους. Δεν γίνονται πλέον γάμοι στη χώρα (πάντα σε σύγκριση με το παρελθόν), ενώ υπάρχει και υπογεννητικότητα.
Παράλληλα, η κρίση, έχει επηρεάσει αλυσιδωτά την οικοδομή, καθώς δεν ανοίγουν νέα σπιτικά, άρα δεν υπάρχουν παραγγελίες για καινούριες ηλεκτρικές (σ.σ. λευκές) συσκευές, ψυγεία, πλυντήρια, κουζίνες κ.λπ.
Άρα, παρ'' ότι ένα εργοστάσιο δεν παράγει μόνο για να πουλά στη χώρα που εδρεύει, οι πωλήσεις στην ίδια τη χώρα είναι μια σημαντική παράμετρος. Μια άλλη παράμετρος είναι ότι πλέον έχει... παγκοσμιοποιηθεί η αγορά, οι τιμές είναι «σκοτωμένες», υπάρχουν πολλές φθηνές συσκευές διαθέσιμες, που «χτυπούν» σημαντικά την αγορά των πιο ακριβών συσκευών, όπως π.χ. είναι αυτές της Bosch-Siemens.
Συνδυαστικά με όλα τα παραπάνω και δεδομένου ότι οι καιροί αλλάζουν, ο γερμανικός όμιλος φαίνεται πως δεν υποστήριξε με νέες επενδύσεις τα εργοστάσια της Ελλάδας, οπότε αυτά έχουν μείνει πίσω τεχνολογικά και σε αυτοματισμούς, έχοντας μειώσει και την παραγωγή τους.
Οι κατασκευές παρόμοιων συσκευών είναι πιο συμφέρουσες σε χώρες, όπως η Τουρκία και αυτό είναι μια νομοτέλεια που «τρώει» εξαιρετικά πετυχημένους ομίλους, σ'' ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
Οι επενδύσεις αναβάθμισης που δεν έγιναν
Η αλήθεια είναι ότι δεν έγινε η αναβάθμιση και η επέκταση (ή και μεταφορά) του εργοστασίου, ώστε να καταστεί πιο λειτουργικό και αποτελεσματικό, δεδομένου ότι σ'' αυτά τα επίπεδα, οι αυτοματισμοί και η ψηφιακή τεχνολογία παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο στα κόστη παραγωγής.
Ο όρος της αναβάθμισης είχε αποτελέσει μέρος της συμφωνίας του ελληνικού Δημοσίου με τη Siemens το 2012, στο πλαίσιο της διευθέτησης των νομικών διαφορών σχετικά με τα «μαύρα» ταμεία της γερμανικής εταιρείας.
Όμως, η επένδυση ύψους 100 εκατ. ευρώ, δεν υλοποιήθηκε και το 2014 πούλησε τη συμμετοχή της στη Bosch. Τον Σεπτέμβριο του 2014 η Siemens Γερμανίας πούλησε τη συμμετοχή της στην Bosch και έτσι η Bosch κατέστη ο μοναδικός μέτοχος της BSH.
Πλέον το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής έχει μεταφερθεί στην Τουρκία, ενώ μόνο για... πολιτικοκοινωνικές ισορροπίες φαίνεται πως η εταιρεία συντηρούσε τις εδώ δραστηριότητες.
Η απόφαση για το κλείσιμο του εργοστασίου σε ένα περίπου χρόνο από τώρα, έγκειται σε καθαρά τεχνοκρατικά και οικονομικά στοιχεία και δεδομένα.
Άλλωστε, στην Κωνσταντινούπολη ήδη λειτουργεί το εργοστάσιο του ομίλου το οποίο είναι «χτισμένο» πάνω στις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές παγκοσμίως.
Η μεγάλη ιστορία της Πίτσος – Κατασκεύαζε έως και... τρίκυκλα
H Πίτσος έχει πολύ μεγάλη ιστορία, καθώς ιδρύθηκε πριν από 152 χρόνια το 1965 από την ομώνυμη οικογένεια και για πολλές δεκαετίες (μαζί με την ΙΖΟΖΑ και την ΕΣΚΙΜΟ) «έντυναν» τα ελληνικά νοικοκυριά με εξαιρετικές λευκές ηλεκτρικές συσκευές, φέρνοντας τον... πολιτισμό και την τεχνολογία στα ελληνικά σπίτια!
Αρχικά κατασκεύαζε σόμπες πετρελαίου, αργότερα μπήκε και σε άλλες «μηχανικές» συσκευές, ενώ έφτασε να κατασκευάζει έως και... τρίκυκλα! Το 1959 μπήκε στην παραγωγή ψυγείων και θερμαστρών πετρελαίου, το 1968 ξεκίνησε την κατασκευή ασπρόμαυρων τηλεοράσεων, ενώ το 1974 ήταν η έναρξη της συνεργασίας με τη Siemens Α.Ε.
Λίγο μετά τη μεταπολίτευση, περί το 1975 – 1976 το εργατικό κίνημα φούντωνε στη χώρα, ενώ μια μεγάλη απεργία 1.000 εργαζομένων στα εργοστάσια της Πίτσος, έμεινε στην ιστορία και για τη «σκληρή» αντιμετώπισή της από τις αρχές. Οι καιροί άρχισαν να αλλάζουν, ξένοι όμιλοι άρχισαν να επελαύνουν στη χώρα, οπότε το 1977 η εταιρεία εξαγοράστηκε από τη Bosch – Siemens Hausgerate GmbH κατά 60% ενώ η Siemens A.E. Hellas εξαγόρασε το 20%.
Η εξαγορά της ελληνικής εταιρείας σήμανε περαιτέρω ανάπτυξη και είσοδο σε νέες κατασκευές λευκών συσκευών, που την εδραίωσαν περαιτέρω στην αγορά.
Το 1989 ξεκίνησε την παραγωγή ψυγείων, το 1994 ξεκίνησε την εξαγωγή κουζινών στις Σκανδιναβικές χώρες, ενώ το 1996 μετονομάστηκε σε BSP A.B.E. (από τα αρχικά των Bosch – Siemens - Pitsos) και το 2002 σε BSH Οικιακές Συσκευές Α.Β.Ε.
Για αρκετά χρόνια η κατάσταση συνέχισε χωρίς νέες επενδύσεις και χωρίς να υπάρξει εκσυγχρονισμός του εργοστασίου, με αποτέλεσμα – όπως προαναφέρθηκε - η παραγωγικότητα να μην είναι η συμφέρουσα, πάντα σε σύγκριση με αντίστοιχες μονάδες του εξωτερικού, του ίδιου ομίλου.
Τα υπόλοιπα, είναι νομοτέλεια ότι θα συμβούν, όταν μιλάμε για τον ιδιωτικό τομέα, όπου κανένα κράτος – πατερούλης δεν επεμβαίνει για να διασώσει την κατάσταση, είτε με επιδοτήσεις, είτε με... μνημόνια!
