Πρωτότυπο θα ήταν εάν οι συνδικαλιστές των οδηγών - εργαζομένων στα τρόλεϊ, ταυτίζονταν με τον θετικό τρόπο που το επιβατικό κοινό της Αθήνας και του Πειραιά, υποδέχεται την αντικατάσταση των τρόλεϊ από ηλεκτρικά λεωφορεία. Πρωτότυπο θα ήταν οι συνδικαλιστές να παρουσίαζαν ένα επιχειρηματικό σχέδιο με οικονομικά δεδομένα, και να αποδείκνυαν ότι τα τρόλεϊ είναι τόσο για το Δημόσιο όσο και για τους πολίτες που τα χρησιμοποιούν, πιο αποδοτικά ως επιλογή.
Οπότε η αντίδραση τους που είχε ξεκινήσει ήδη από τον Αύγουστο εντάσσεται στις κλασσικές, φθαρμένες, πολυκαιρισμένες συμπεριφορές τους.
Τέλος εποχής, λοιπόν, για τα τρόλεϊ, μετά από περισσότερα από 70 χρόνια. Με τα δυσκίνητα και αργοκίνητα «κίτρινα ενυδρεία» με στοιβαγμένους επιβάτες που λέει και ο συγγραφέας, να αρχίζουν να εγκαταλείπουν τους αστικούς δρόμους και τον Αττικό ουρανό να απελευθερώνεται από την οπτική φυλακή των ηλεκτροφόρων καλωδίων και των μεταλλικών στύλων.
Τα πρώτα τρόλεϊ είχαν κάνει την εμφάνισή τους στην Αθήνα το 1953 και αποτέλεσαν για δεκαετίες το πιο φιλικό προς το περιβάλλον αστικό μέσο, πολύ πριν η ηλεκτροκίνηση γίνει ζητούμενο. Σήμερα, κυκλοφορούν περίπου 210 τρόλεϊ κατασκευής ΕΛΒΟ – ΝΕΟΠΛΑΝ - ΚΙΕPE ELEKTRIK, τα περισσότερα εκ των οποίων αποκτήθηκαν μεταξύ 1999 και 2004. Αφού είχαν ήδη αποχωρήσει τα FIAT –G.CE. που κυλούσαν στους αθηναϊκούς δρόμους από το 1963 έως το 1983, καθώς και τα ρωσικής κατασκευής Energoma Chexport που λειτουργούσαν από το 1972 έως το 2003.
Στόχος του ΟΑΣΑ είναι έως τα τέλη της δεκαετίας περισσότερα από 250 νέα ηλεκτροκίνητα οχήματα, να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της πρωτεύουσας με σύγχρονο και βιώσιμο τρόπο, σε αντικατάσταση των τρόλεϊ. Η μετάβαση αυτή αναμένεται να προσδώσει μεγαλύτερη ευελιξία στον προγραμματισμό των δρομολογίων, ενισχύοντας την αξιοπιστία και την ταχύτητα των αστικών μετακινήσεων. Ταυτόχρονα, θα μειωθεί και το λειτουργικό και συντηρητικό κόστος που συνεπάγεται η διατήρηση ενός γηρασμένου και ξεπερασμένου στόλου.
Ωστόσο, αυτά τα θετικά χαρακτηριστικά της κυβερνητικής απόφασης, θεωρούνται από τους συνδικαλιστές ως αναχρονιστικά. Με την κατάργηση των τρόλεϊ να ονομάζεται «οπισθοδρόμηση». Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, «η επιλογή απαξίωσης του τρόλεϊ συνιστά σοβαρή υπονόμευση του δημοσίου συμφέροντος και αποδεικνύει πολιτική ανεπάρκεια στον χειρισμό θεμάτων βιώσιμης κινητικότητας.» Ομιλούν περί καταστροφής της περιουσίας του ελληνικού λαού και περί πρωτοφανούς εγκλήματος κατά της δημόσιας συγκοινωνίας Και παράλληλα οι συνδικαλιστές δηλώνουν ότι «τα τρόλεϊ δεν καταργούνται – αναβαθμίζονται», ότι «απαιτούν επένδυση σε σύγχρονα οχήματα τύπου IMC», ότι «δεν δέχονται καμία διάλυση του συγκοινωνιακού χάρτη της Αθήνας για χάρη σχεδίων χωρίς καμία επιστημονική και επιχειρησιακή βάση», ζητώντας την παραίτηση του υπουργού και της κυβέρνησης.
Και μάλιστα η επίσημη εφημερίδα και ιστοσελίδα του Σύριζα, «Η Αυγή» είχε κατηγορήσει τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη, ότι σύμφωνα με τις καταγγελίες των συνδικαλιστών είναι «και πάλι πλασιέ συμφερόντων» και ότι εξυπηρετεί «αλλότρια συμφέροντα». Όπως και παλαιότερα για το Uber. Χωρίς ασφαλώς καμία απόδειξη περί τούτου. Μόνο λάσπη. Λάσπη που οφείλεται στο γεγονός ότι οι αποφάσεις του υπουργείου, ξεβολεύουν κάποια εδραιωμένα συμφέροντα.
Είναι όμως, όπως τα λένε οι συνδικαλιστές; Φυσικά και όχι. Σύμφωνα με το υπουργείο, το λειτουργικό κόστος των τρόλεϊ είναι υπερδιπλάσιο από εκείνο ενός ηλεκτρικού λεωφορείου νέας γενιάς, ενώ το δαιδαλώδες εναέριο δίκτυο των 143 χιλιομέτρων δεν προσφέρει πλέον κανένα περιβαλλοντικό όφελος. Για κάθε χιλιόμετρο που εκτελείται με τρόλεϊ, το Δημόσιο πληρώνει περίπου 5,5 ευρώ, ενώ για το ίδιο χιλιόμετρο με ηλεκτρικό λεωφορείο το κόστος υποχωρεί στα 2,5 ευρώ. Πέραν τούτων ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης ανέφερε ότι εξοικονομούνται και άλλα 20.000.000€ από τα κόστη αντικατάστασης και συντήρησης του δικτύου.
Το ξήλωμα των καλωδίων που ξεκίνησε χθες, θα οδηγήσει στην κατάργηση του 70% του δικτύου. Παράλληλα τα 100 νεότερα τρόλεϊ θα παραμείνουν για ένα διάστημα σε κυκλοφορία πυκνώνοντας τα αντίστοιχα δρομολόγια, στους μεγάλους ευθύγραμμους οδικούς άξονες, όπως είναι για παράδειγμα η Λεωφόρος Συγγρού και η Λεωφόρος Κηφισίας, όπου τα καλώδια θα παραμείνουν. Παράλληλα όλοι οι εργαζόμενοι στα τρόλεϊ, θα απορροφηθούν από τον ΟΣΥ, οπότε δεν θα υπάρξει καμία απόλυση.
Προς τι λοιπόν οι καταγγελίες των συνδικαλιστών και προς τι οι κινητοποιήσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα την τρίμηνη καθυστέρηση της έναρξης των εργασιών; Μήπως για να φανεί ότι η «Νέα Αριστερά» είναι παρούσα και δυναμική, με την παρέμβαση της Πέτης Πέρκα: «Τρόλεϊ off, διαφάνεια off», μέσα στη ρευστότητα που προκάλεσε η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα; Ή μήπως ο αγώνας των συνδικαλιστών εντάσσεται στη γενικευμένη προσπάθεια πτώσης της κυβέρνησης, όπου σε κάθε απόφαση οικονομικής φύσεως πρέπει να δίνεται πολιτική χροιά;
Πάντως, σύμφωνα με την έρευνα γνώμης ανάμεσα στους πολίτες της Αθήνας σχετικά με την κατάργηση των τρόλεϊ και την αντικατάστασή τους με ηλεκτρικά λεωφορεία, στα πλαίσια μελέτης του ΟΑΣΑ (Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών) πριν από λίγους μήνες, τα αποτελέσματα δείχνουν πως καταγράφεται θετική πλειοψηφία υπέρ της αλλαγής. H θετική ανταπόκριση εστιάζει στην εξοικονόμηση του κόστους και βελτίωση της αποδοτικότητας του μεταφορικού έργου.
