Του Βασίλη Γεώργα
Εκτιμήσεις, ευχολόγια και καλό κλίμα. Οι ευρωπαίοι εταίροι και δανειστές βλέπουν το νερό να μπαίνει στο αυλάκι για την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης στο τέλος Μαΐου, αλλά κανείς δεν παίρνει ρίσκο να μιλήσει για συμφωνία ευρωζώνης-ΔΝΤ επί των μεσοπρόθεσμων μέτρων αναδιάρθρωσης του χρέους. Το μόνο που βρίσκεται εμφανώς πάνω στο τραπέζι ως ελάχιστη υποχρέωση της ελληνικής κυβέρνησης είναι να ψηφίσει άμεσα τα μέτρα περικοπής των συντάξεων και του αφορολόγητου που θα εφαρμοστούν είτε όλα μαζί το 2019, είτε πρώτα οι συντάξεις και το 2020 η διεύρυνση της φορολογικής βάσης.
Ενώ για τα μέτρα «όλα βαίνουν καλώς» καθώς η κυβέρνηση τα έχει δεχτεί ουσιαστικά εξ αρχής και τώρα διαμορφώνει τις λεπτομέρειες, για το χρέος υπάρχουν μόνο μισόλογα και το μόνο που ακούγεται είναι η κενή περιεχομένου «απειλή» της κυβέρνησης ότι «αν δεν εφαρμοστούν τα μέτρα για το χρέος το 2019, δεν θα εφαρμοστούν ούτε τα δημοσιονομικά μέτρα»….
Νωρίτερα σήμερα ο επικεφαλής του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, εμφάνισε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ως δυνητική επιτυχία για την Ελλάδα αν επιτευχθεί μια συμφωνία στο μέλλον που θα προβλέπει την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5% για λιγότερο από μια δεκαετία. Την ίδια στιγμή δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ζητηθεί τελικά από την Ελλάδα η εφαρμογή όλου του πακέτου των δημοσιονομικών επιβαρύνσεων (2% του ΑΕΠ) από το 2019.
Με τον τρόπο αυτό έδωσε δημοσίως το στίγμα ότι όλη η συζήτηση είναι ανοιχτή ακόμη, οι διαφωνίες του Βερολίνου με το ΔΝΤ παραμένουν μεγάλες και κανείς θα πρέπει να κρατά μικρό καλάθι όταν προεξοφλεί ότι οι Γερμανοί θα «ενδώσουν» εύκολα στην πρόταση για διατήρηση του στόχου υψηλών πλεονασμάτων μόνο για μια τριετία μετά το 2018.
Οι εκ των υποστηρικτικών των ελληνικών θέσεων για το χρέος περιορίζονται δημοσίως στον στενό κύκλο των στελεχών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (J.C. Juncker,P. Moscovici) που είναι οι μόνοι οι οποίοι απευθυνόμενοι στο Βερολίνο μιλούν ανοιχτά για την ανάγκη να συμφωνηθούν «ρεαλιστικά πρωτογενή πλεονάσματα» -χωρίς όμως να εξηγούν τι σημαίνει αυτό- ενώ παράλληλα πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να επισπεύσει την εφαρμογή των προαπαιτούμενων και την ψήφιση των πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων που ζήτησε ως εγγύηση το ΔΝΤ.
Πιθανόν η ψήφιση των μέτρων από τη Βουλή να αποτελέσει το σημείο αντίστροφής της όλης συζήτησης για το χρέος και από τα μέσα Μαΐου και μετά να υπάρξει επιτάχυνση της αποφάσεων ευρωζώνης-ΔΝΤ. Το αν αυτό θα οδηγήσει κάπου συγκεκριμένα ή σε μια αόριστη συμφωνία στην οποία θα διατυπώνονται ισχυρότερες δεσμεύσεις για την επιμήκυνση μέρος των δανείων και την σταθεροποίηση του κόστους των επιτοκίων κατά τρόπο που θα αποφασιστεί τελεσίδικα μετά το 2018, μένει να φανεί. Το τελευταίο, όμως, είναι μέχρι στιγμής το πιθανότερο σενάριο.
Αν δεν συμβεί αυτό, η όλη συζήτηση θα παραμείνει σε εκκρεμότητα ίσως μέχρι να γίνουν και οι γερμανικές εκλογές και να ανοίξει εκ νέου το Φθινόπωρο ή το χειμώνα, είτε παραμείνει είτε όχι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην επόμενη φάση. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερο εντός ευρωζώνης συμφωνούν πως έχει έρθει η ώρα να αξιοποιηθεί πλήρως ο ESM ως Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο που ουσιαστικά θα κάνει τη δουλειά του ΔΝΤ.
Θα πρέπει, ωστόσο, να βρεθεί στο μεσοδιάστημα μια λύση ώστε και τα χρήματα της δόσης των 7 δισ. ευρώ να λάβει η Ελλάδα για να πληρώσει τις υποχρεώσεις του καλοκαιριού, και η ΕΚΤ να μπορέσει να εντάξει έστω και προσωρινά τα ελληνικά ομόλογα στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης. Αν φανεί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει πριν ξεκινήσει η τρίτη αξιολόγηση του προγράμματος, δεν θα γίνει μόνο το QE παρελθόν αλλά και συνολικά ο σχεδιασμός για έξοδο της Ελλάδας στις αγορές μετά το καλοκαίρι του 2018.
Διαβάστε ακόμα:
- Μικρότερη περίοδο πλεονασμάτων 3,5% ζητά για την Ελλάδα ο J. Dijsselbloem
- Επιπλέον φόρος εισοδήματος έως 650 ευρώ
- P. Moscovici: Η Ελλάδα να μην χάσει τη δυναμική που έχει αποκτήσει
