Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Είναι σαφές πλέον, πως όσο πλησιάζουμε στο τέλος του μνημονίου ο κ. Τσίπρας αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπος με την στρατηγική που έχει επιλέξει από τότε που αποφάσισε να εφαρμόζει κατά γράμμα τις επιταγές των πιστωτών. Ξορκίζει, δηλαδή, τα μέτρα που η κυβέρνησή του νομοθετεί. Σε λίγο θα μας πείσουν ότι δεν διενεργείται κανένας πλειστηριασμός την ώρα που χιλιάδες σπίτια θα αλλάζουν χέρια.
Το θέμα των πλειστηριασμών βρίσκεται σταθερά στην επικαιρότητα αφού όλο ξεκινούν και όλο μένουν στα χαρτιά. Με δεδομένο ότι προκαλεί έντονες αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, παρακολουθούμε την κυβέρνηση να προσποιείται ότι δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί. Ή μάλλον, ότι θα γίνουν, αλλά όχι 130.000 που αναφέρεται στην Έκθεση Συμμόρφωσης της Κομισιόν, η οποία δόθηκε σε όλους τους υπουργούς Οικονομικών πριν από το Eurogroup. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα: Ποια η σημασία της έκθεσης αν η ελληνική κυβέρνηση δεν... σκοπεύει να συμμορφωθεί;
Επίσης, προσπαθούν να πείσουν ότι οι πλειστηριασμοί θα γίνουν για καλό σκοπό. Πως αλλάζουν οι καιροί... Όλοι γνωρίζουν ότι πλειστηριασμοί πρέπει - για πολλούς και διάφορους λόγους - να γίνουν. Να γίνουν με προσοχή λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη μάζα δανειοληπτών που πραγματικά δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, είτε αυτές είναι προς τράπεζες, είτε προς το δημόσιο. Όμως, πρέπει να επιταχυνθούν γιατί σε αντίθετη περίπτωση αφενός οι τράπεζες θα έχουν σοβαρό πρόβλημα – το οποίο θα κληθούν ξανά να πληρώσουν οι φορολογούμενοι - και αφετέρου αυτοί που πληρώνουν κανονικά τα δάνειά τους, θα συνεχίσουν να είναι τα... κορόιδα.
Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν έχει συμφωνήσει με τους πιστωτές για 130.000 πλειστηριασμούς την επόμενη τετραετία, καλό θα ήταν να μας πει πόσοι θα γίνουν. Διότι αυτό το «παραμύθι» με το αν θα γίνουν ή δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί έχει κουράσει. Και τελικά η κυβέρνηση θέλει να υλοποιήσει όσα δεσμεύεται προς τους δανειστές ή όχι; Ποιος θα μας δανείσει μετά τη λήξη του μνημονίου όταν δείχνουμε ότι δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε κανένα πρόβλημα που έχει πολιτικό κόστος και εφαρμόζουμε τα όσα υπογράφουμε μόνο μετά από παλινωδίες και «μασάζ» κυβερνητικών στελεχών;
Είναι η πολλοστή φορά που οι χειρισμοί της κυβέρνησης αποδεικνύονται πρόχειροι, ανεπαρκείς και εντέλει επικίνδυνοι τόσο για τις ελληνικές τράπεζες όσο και για τα νοικοκυριά. Η πρώτη κατοικία κινδυνεύει σήμερα περισσότερο από το αλαλούμ που προκαλούν οι πολιτικές ακροβασίες του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του, παρά από τις τράπεζες. Διότι, θεωρείται βέβαιο ότι, τουλάχιστον φέτος, τα περισσότερα ακίνητα θα καταλήξουν στα χέρια των τραπεζών, αφού οι πλειστηριασμοί δεν προσελκύουν ακόμη ικανοποιητικές προσφορές και οι τράπεζες δεν θέλουν να γεμίσουν ακίνητα που δεν θα ξέρουν τι να τα κάνουν.
Θα ασχοληθούν οι τράπεζες με την πρώτη κατοικία; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα «ναι». Στην εξέλιξη της διαδικασίας θα αρχίσουν να... εξαντλούνται τα μεγάλα και ακριβά ακίνητα και οι τράπεζες θα κληθούν να «αγγίξουν» την πρώτη κατοικία και μάλιστα σπίτια χαμηλής αξίας. Άλλωστε, αναμένονται σύντομα ουσιαστικές αλλαγές στο νόμο Κατσέλη. Θα υποχρεωθούν, τέλος, να επιλέξουν μεταξύ της επιθυμίας της κυβέρνησης, η οποία τους ζητάει να τηρήσουν ένα άτυπο μορατόριουμ για ακίνητα αξίας έως 150-200 χιλ. ευρώ και της ανάγκης για αποτελέσματα.
Τα stress tests πλησιάζουν, ενώ ακόμη και στην ανακοίνωση του Eurogroup αναφέρεται ξεκάθαρα ότι οι Θεσμοί θα παρακολουθούν στενά την πρόοδο στο θέμα των πλειστηριασμών, το οποίο εξελίσσεται σε βασικό προαπαιτούμενο για να «εκδοθεί» το εισιτήριο εξόδου από το μνημόνιο.
Στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι θα γίνουν όσοι πλειστηριασμοί χρειαστεί για να εμφανίσουν οι τράπεζες τα αποτελέσματα εκείνα που θα τους επιτρέψουν να μην μπουν ξανά σε περιπέτειες. Όλα τα υπόλοιπα λέγονται για εσωτερική κατανάλωση και για να περιοριστούν οι όποιες αντιπολιτευτικές φωνές στο κυβερνών κόμμα...
