Ο Ερντογάν κατάλαβε τι είπε ο Μητσοτάκης στο Κογκρέσο, και αναβάθμισε την επιθετική του συμπεριφορά έναντι της χώρας μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάλαβε γιατί δεν άκουσε τη λέξη Τουρκία. Και στο δεύτερο ταξίδι του πρωθυπουργού για την ομιλία του στο Boston College η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ότι πήγε με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στη Βοστώνη μαζί με τη Μαρέβα και είδαν final four του ΝΒΑ.
«Ο μέσος πολίτης δεν μπορεί κυριολεκτικά να βγάλει το μήνα και ο πρωθυπουργός πήρε το κρατικό αεροσκάφος, λίγε μόλις ημέρες μετά την επιστροφή του από το επίσημο ταξίδι του στις ΗΠΑ, για να ξαναπάει ιδιωτικά στη Βοστώνη και, μεταξύ άλλων, να δει τελικό NBA σε θέσεις που κοστίζουν μερικές χιλιάδες ευρώ» γράφουν τα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ.
Από πού να το πιάσεις; Ο πρωθυπουργός της χώρας, άσχετα ποιος είναι και πώς λέγεται, πήγε να κάνει ομιλία και να του απονεμηθεί τιμητικά διδακτορικός τίτλος. Αυτή είναι δημόσια παρουσία που αποβαίνει υπέρ της χώρας (αν δεν ήταν πρωθυπουργός δεν θα είχε σημασία η απονομή, και μάλλον δεν θα γινόταν).
Κυρίως όμως δεν πήγε στα μουλωχτά, παρακάμπτοντας το επίσημο δρομολόγιο, για να διασκεδάσουν τα παιδιά του στην Disneyland, και ο ίδιος να κάνει μυστικές νυχτιάτικες επισκέψεις Ρότσιλντ, όπως έκανε ο προηγούμενος, που ακόμη δεν έχει εξηγήσει στον λαό τη μυστική νυχτερινή παράκαμψη για Παρίσι, και δεν έχει ζητήσει συγγνώμη για την Disneyland. Δεν ξέρουν τη λαϊκή παροιμία, ότι δεν πρέπει μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου!
(Να σημειωθεί πως ο γράφων ποτέ δεν σχολίασε αρνητικά το ταξίδι Τσίπρα με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στην κηδεία του Κάστρο. Ο Τσίπρας δήλωνε αριστερός πρωθυπουργός και λογικά πήγε στην κηδεία του Προέδρου μιας κομμουνιστικής χώρας. Πολύ περισσότερο που ο εκλιπών ήταν από τις ιστορικές μορφές του 20ού αιώνα, ένα όνομα-θρύλος. Ουδείς ψόγος λοιπόν, παρότι τον κατηγορούν ότι πήγε με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στην κηδεία ενός δικτάτορα).
Επίσης, είναι ψεύδος ότι Μητσοτάκης κάλεσε τον κόσμο να περάσει χωρίς λεφτά, όπως ισχυρίζονται ακόμη και κάποιοι που πασάρονται ως «σοβαροί», όπως Χαρίτσης και Αχτσιόγλου. Κάποιος άλλος Πρωθυπουργός ήταν που έλεγε στους χαροκαμένους στο Μάτι, και να τους έδινε δύο χιλιάδες, τι θα τα έκαναν, θα τα σπατάλαγαν…
Εκείνο που είπε είναι ότι η πιο ουσιαστική πολιτική την οποία μπορεί να κάνει η κυβέρνησή του για τη νέα γενιά είναι να δημιουργήσει περισσότερες και πιο καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Αλλά κατ’ αυτόν το ζήτημα δεν είναι μόνο οι δουλειές. Είναι σημαντικό το πόσα λεφτά θα βγάλει κάποιος, αλλά να βλέπει τη ζωή του λίγο πιο σφαιρικά, πιο ολιστικά.
Αυτό από τον ΣΥΡΙΖΑ έγινε ότι ο κόσμος δεν χρειάζεται λεφτά! Και το διακινούσαν στο διαδίκτυο εκείνοι που λιγώνονταν από αγωνιστικό σταχανοβισμό εν έτει 2015, όταν άκουγαν τον λατρεμένο τους Γιάνη, να δηλώνει: Είμαστε υπέρ του λιτού βίου. Οι Έλληνες δημιουργούσαν όταν ζούσαν λιτά, έλεγε ο Γιάνης (που το θεωρούσε ντροπή να κάθεται στα ΑΤΜ), και υποσχόταν μια πορεία από την πυραμιδική λιτότητα σε ένα λιτό βίο με αξιοπρέπεια!
Χθες μια ακόμη δημοσκόπηση, της Marc για τον Αντ1, έδειξε ότι η διαφορά από τη ΝΔ ήταν 10 μονάδες (9.9%). Η ΝΔ ανέβηκε 1,2% από την προηγούμενη και ο ΣΥΡΙΖΑ μισό, 0,6%. Παράλληλα, αν και δεν έχει άμεσα πολιτικά αντίκτυπο, δεν παύει να συνυπολογίζεται η δημοτικότητα. Αυτόν που συμπαθείς μπορεί να μην τον ψηφίσεις (διαχρονικό παράδειγμα ο Κύρκος), αλλά αυτόν που αντιπαθείς πιο δύσκολα θα τον ψηφίσεις.
Έτσι στη δημοτικότητα (με πρώτον τον Μητσοτάκη στο 48,7%) ο Ανδρουλάκης έρχεται δεύτερος με 38,1% θετικές και 49,1% αρνητικές γνώμες, ενώ ο Τσίπρας τρίτος με 30,5 θετικές και το θηριώδες 68,7% αρνητικές. Και αυτά μετά από συνέδριο στο οποίο επένδυσαν επανεκκίνηση.
Δεν κατανοούν ότι αυτή η τοξική αντιπολίτευση που ασκούν δεν τους προσφέρει τίποτα, γιατί απομακρύνει τον πολύ κόσμο, και τους μένουν οι δικοί τους φανατικοί. Αλλά οι φανατικοί δεν φτάνουν για την εξουσία.
Αλλά και να το κατανοούσαν, μάλλον δεν μπορούν να αλλάξουν. Έτσι είναι πλασμένοι. Γι’ αυτό και θεωρούν ότι όσοι τους τα επισημαίνουν, είναι ενταγμένοι στο άρμα του Μητσοτάκη. Άρα δεν μπορούν να σκεφτούν μήπως οι ίδιοι κάνουν κάτι λάθος. Οι άλλοι έχουν σκοπιμότητα.
