Σειρά από λογικών και λειτουργιών που αποτελούν εδώ και δεκαετίες ρουτίνα για το σύνολο των προηγμένων ευρωπαϊκών συστημάτων, εισάγουν οι αλλαγές στην εκπαίδευση.
Σύστημα ελέγχου ποιότητας των εκπαιδευτικών, μέσω της ατομικής τους αξιολόγησης. Σύστημα αξιολόγησης του σχολικού συστήματος συνολικά μέσω της θέσπισης ενός μοντέλου «Ελληνικής Pisa», μετά από χρόνια απουσίας οποιουδήποτε τέτοιου συστήματος.
Αρμοδιότητες στην κάθε σχολική μονάδα, δηλαδή σε διεύθυνση και σε διδάσκοντες, προκειμένου να διαμορφώνει μόνο του κάθε σχολείο σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο της εκπαιδευτικής του λειτουργίας, αποκεντρώνοντας πολλές αποφάσεις οι οποίες μέχρι σήμερα λαμβάνονται από το Υπουργείο Παιδείας.
Στην πράξη επιχειρείται να μειωθεί σε σημαντικό βαθμό, αν και υπάρχουν ακόμα σημαντικά περιθώρια βελτίωσης, ο βαθμός συγκεντρωτικότητας του εκπαιδευτικού μας συστήματος, το οποίο είναι μακράν το πλέον συγκεντρωτικό ανάμεσα σε όλες τις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ.
Ταυτόχρονα ενισχύεται ο ρόλος των διοικητικών στελεχών της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα του διευθυντή της σχολικής μονάδας, μέσω της σημαντικής αύξησης της θητείας του. Κυρίως όμως μέσω διεύρυνσης του πεδίου των αρμοδιοτήτων του.
Κομβικότερη αλλαγή, η απόφαση για πρώτη φορά να σπάσει το ταμπού της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ένα από τα πιο δαιμονοποιημένα θέματα στην ελληνική εκπαίδε4υση εδώ και δεκαετίες.
Είναι η πρώτη φορά που η επιλογή στελεχών συνδέεται με την αξία τους, σπάζοντας το γνωστό στην εκπαιδευτική κοινότητα φαύλο κύκλο κομματικού συνδικαλισμού-επιλογής στελεχών εκπαιδευτικής διοίκησης.
Όσον αφορά την παροχή αυξημένης αυτονομίας, διαμορφώνονται συνθήκες όπου απαιτούνται στελέχη εκπαιδευτικής διοίκησης με όραμα και κύρος. Οχι απλοί διεκπεραιωτές άνωθεν εντολών.
Τι αλλάζει στην τάξη
Παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες κυβερνήσεων, ακόμη και σήμερα το μοντέλο διδασκαλίας στα σχολεία πριμοδοτεί το φαινόμενο της «παπαγαλίας». Κεντρική ιδέα των αλλαγών είναι ο μαθητής να αρχίσει να εστιάζει στην κριτική σκέψη και την συλλογή πληροφοριών από πολλές και διαφορετικές πηγές.
Στην λογική αυτή, ο εκπαιδευτικός θα μπορεί να επιλέγει την μορφή των δοκιμασιών αξιολόγησης κατά την διάρκεια των τετραμήνων. Καθιερώνεται δηλαδή μια υποχρεωτική τετραμηνιαία δοκιμασία αξιολόγησης σε κάθε μάθημα, την μορφή της οποίας θα επιλέγει ο εκπαιδευτικός, όχι όπως σήμερα, που αυτό ορίζεται κεντρικά.
Η δοκιμασία θα μπορεί να έχει την μορφή ενός διαγωνίσματος (θα παρέχεται ελευθερία κινήσεων, όχι όπως σήμερα όπου τα τεστ έχουν προκαθορισμένη διάρκεια) ή μιας συνθετικής ομαδικής εργασίας στην τάξη. Επιπλέον ο μαθητής θα υποχρεούται να επεξεργασθεί συγκεκριμένο εκπαιδευτικό υλικό και βάσει αυτού να παρουσιάσει εκείνος ένα τμήμα του μαθήματος στην τάξη.
Επίσης κάθε σχολείο θα δίνει τη δυνατότητα στο μαθητή να επιλέγει πέραν του ενός βιβλίου ανά γνωστικό αντικείμενο, όπως συμβαίνει στον προηγμένο κόσμο. Εκτός του πολλαπλού βιβλίου, ο διευθυντής κάθε μονάδας θα έχει μεγαλύτερη αυτονομία κινήσεων, καθώς θα μπορεί να αξιολογεί ο ίδιος το διδακτικό προσωπικό.
Δείτε αναλυτικά την παρουσίαση του νομοσχεδίου για την Αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών:
