Ποιος θέλει εκλογές χθες;

Είναι κεφαλαιώδες ζήτημα να σπάσει η προσβλητική και προβληματική για τη χώρα, πολιτική παράδοση, να προκηρύσσονται οι εκλογές όποτε γουστάρει ο εκάστοτε πρωθυπουργός και όποτε αυτές υπηρετούν το κομματικό συμφέρον. 

Η συνταγματική πρόβλεψη που δίνει τη δυνατότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, με την επίκληση εθνικού λόγου, είχε γίνει λάστιχο. 

Τις περισσότερες φορές ο εθνικός λόγος ήταν εντελώς προσχηματικός και η αληθινή αιτία των εκλογών ήταν είτε η κυβερνητική ανικανότητα να υλοποιηθούν όσα είχαν υποσχεθεί προεκλογικά, είτε για να ξεχαστεί μια μείζονα στραβή στη βάρδια ή απλώς η φθηνή επιδίωξη να μηδενιστεί το κοντέρ. 

Μια βλακώδης, κατά βάση αντίληψη, καθώς στη φθορά ή στην αντοχή μιας κυβέρνησης ο καθοριστικός παράγοντας δεν είναι ο χρόνος παραμονής στην εξουσία.  

Είναι το αποτέλεσμα που παράγουν οι πολιτικές, οι αποφάσεις της.

Το πόσο διευκολύνουν και καλυτερεύουν τη ζωή των πολιτών, πόσο συντελούν στην ατομική και συλλογική προκοπή, πόσο ενισχύσουν το αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, πόσο δίνεται η εντύπωση ότι η χώρα βαδίζει στο σωστό δρόμο, έστω και αν υπάρχουν δυσκολίες, αναποδιές και ανατροπές. 

Ένα είναι σίγουρο: Οι κυβερνήσεις δεν φθείρονται ούτε καταρρέουν επειδή περνούν οι μέρες. 

Απόδειξη αυτού είναι το γεγονός, ότι ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη οδεύει προς την ολοκλήρωση της συνταγματικής θητείας της μέσα σε έναν ορυμαγδό καταγγελιών και πολέμου φθοράς, δεν προκύπτει από πουθενά κατάρρευση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας.  

Το αντίθετο. Όλες οι έρευνες κοινής γνώμης, ακόμη και οι λιγοστές που φιλοξενούνται σε φιλικά προς το ΣΥΡΙΖΑ μέσα ενημέρωσης, εμφανίζουν την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό να απολαμβάνει ασυνήθιστη αποδοχή και εμπιστοσύνη. 

Η αξιωματική αντιπολίτευση ακόμα ψάχνει πώς θα αντιπαλέψει τη συντριπτική αυτή εντύπωση, που διαμορφώνει και τον σκληρό δείκτη της πρόθεσης ψήφου.

Έχοντας εξαντλήσει το επιχείρημα των πετσοταϊσμένων Μέσων Ενημέρωσης και ενώ τα περισσότερα όπλα της κατά της κυβέρνησης στο θέμα των υποκλοπών, τα αντλεί από τις εφημερίδες και τα συγκροτήματα που υποτίθεται ότι σκανδαλωδώς στήριζαν την κυβέρνηση, ρίχνει στην πιάτσα, το επιχείρημα ότι όλα γίνονται γιατί ο Μητσοτάκης έχει ένα μεγάλο και ακριβό επικοινωνιακό επιτελείο.

Στο τρίγωνο του Κολωνακίου, στις παραπολιτικές στήλες της Αυγής και στα σόσιαλ ίσως να ακουστεί. 

Στον Πύργο Ηλείας και στη Δυτική Πελοπόννησο πάντως συζητούν ότι, ο δρόμος καρμανιόλα της Πατρών - Πύργου που είχε σαλαμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο τότε Υπουργός Χρήστος Σπίρτζης και καρκινοβατούσε, θα παραδοθεί τρεις μήνες νωρίτερα.

Ο χρόνος που χρησιμοποιείται για να παραχθεί έργο και αποτέλεσμα, δεν είναι σε βάρος καμιάς κυβέρνησης. Σε αυτό ποντάρει και ο πρωθυπουργός που θέλει τις κάλπες προς το τέλος της θητείας. 

«Εκλογές… χθες» ζητούν κάποιοι λίγοι παλιοί της Κουμουνδούρου, όπως ο Νίκος Βούτσης. Ίσως επειδή ανησυχεί ότι η κατάρρευση που περιμένουν δεν θα είναι της κυβέρνησης αλλά των ιδίων.