Εκεί που αρχίσαμε να θεωρούμε πως οι διαδικασίες ανακεφαλαιοποίησης είχαν γίνει τυπικές, με μόνο αναπάντητο ερώτημα το ύψος των ιδιωτικών κεφαλαίων που θα μπορέσουν να αντλήσουν οι τράπεζες, ήρθε το Eurogroup της Δευτέρας να μας προσγειώσει, απότομα και σκληρά, στην πραγματικότητα.
«Το Eurogroup κάλεσε τις ελληνικές αρχές να ολοκληρώσουν τα μέτρα για τον χρηματοοικονομικό τομέα, όπως και την νομοθεσία που έχει συμφωνηθεί για το πρώτο πακέτο των προαπαιτουμένων, στην διάρκεια της εβδομάδας. Αυτό θα ξεκλειδώσει την εκταμίευση των €2 δις από τον ESM και την μεταφορά των χρημάτων που απαιτούνται για την ανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού τομέα. Έως και 10 δις έχουν ήδη για αυτό το σκοπό υπό το πρόγραμμα.»
Με αυτές τις λέξεις στην επίσημη ανακοίνωσή του, φρόντισε το Συμβούλιο υπουργών των οικονομικών της Ευρωζώνης, να μας ξεκαθαρίσει πως τα πράγματα είναι σημαντικά δυσκολότερα από όσο έχουν αντιληφθεί όλοι στην χώρα μας.
Η πρώτη έκπληξη έρχεται με τα «μέτρα για τον χρηματοοικονομικό τομέα». Χρειάζεται μάλιστα να δοθεί προσοχή στο γεγονός πως η ανακοίνωση αναφέρει «χρηματοοικονομικό» και όχι «τραπεζικό» τομέα. Αναφορά που γίνεται σε σχέση με την ανακεφαλαιοποίηση, μερικές λέξεις παρακάτω. Ας ελπίσουμε πως τα μέλη του Eurogroup βρίσκονταν σε λογοτεχνικό οίστρο, όταν έγραφαν την ανακοίνωση και απλά ήθελαν να αποφύγουν την επανάληψη της λέξης «τραπεζικός». Διαφορετικά αυτή η διαφοροποίηση απαιτεί ειδική έρευνα, η οποία θα πραγματοποιηθεί τις επόμενες ημέρες. Εάν τα ευρήματα παρουσιάζουν ενδιαφέρον, θα επανέλθει.
Πάντως κανείς δεν έχει αναφερθεί σε παρόμοια μέτρα και η εντύπωση που είχε σχηματίσει η στήλη ήταν πως το θέμα είχε εξαντληθεί με την ψήφιση του νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση και την έκδοση Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου που ακολούθησε.
Η δεύτερη έκπληξη ήρθε με τις δηλώσεις Ντάισενμπλουμ, στην συνέντευξη Τύπου και την επισήμανση πως ένα από τα προαπαιτούμενα αφορά την δημιουργία του νέου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Πράγμα που είχε δει το φως της δημοσιότητας από ελάχιστα έως καθόλου. Για να είμαστε ακριβείς όμως, οι επαγγελματικά ασχολούμενοι με την οικονομία το ήξεραν. Μάλλον, πιο σωστά, όφειλαν να το ξέρουν, μιας και η καταληκτική για την θεσμοθέτηση του ημερομηνία, 31 Οκτωβρίου 2015, είναι, φαρδιά πλατιά, γραμμένη στο τρίτο μνημόνιο.
Αν σε όλα αυτά προσθέστε και την γνωστή διαφωνία για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, έχετε μία τριπλέτα προβλημάτων, εξαιρετικά επικίνδυνη και πολύ δύσκολη να επιλυθεί.
Η κυβερνητική αντίδραση στην απόφαση πάντως, ήταν αισιόδοξη. «Αναμένουμε καλά νέα σε μία εβδομάδα από τώρα» δήλωσε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αμέσως μετά την συνάντηση. Για να προσθέσει «Κατά κάποιο τρόπο είμαστε θύματα της επιτυχίας μας». Αυτή η τελευταία δήλωση δημιουργεί βαθιές απορίες για το τι θα είχε συμβεί σε περίπτωση που η Ελληνική πλευρά ήταν αποτυχημένη.
Όπως σοβαρά ερωτηματικά δημιουργούνται για τα αποτελέσματα της πρόθεσης του πρωθυπουργού να μεταφέρει το πρόβλημα των κόκκινων δανείων για πολιτική λύση στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το προσφυγικό πρόβλημα, την Τετάρτη στην Μάλτα.
Υπάρχει μια χαριτωμένη κωμωδιούλα, «η Ημέρα της Μαρμότας», με πρωταγωνιστή τον σπουδαίο κωμικό Μπιλ Μάρρεϋ. Σε αυτήν υποδύεται έναν ξιπασμένο, κακότροπο, γυναικά και γενικά απαίσιο μετεωρολόγο που ζει και ξαναζεί συνέχεια, την ίδια μέρα. Ενώ μόνο αυτός αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει και με την έκβαση των γεγονότων να εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο. Αν λοιπόν έχετε την εντύπωση πως βρίσκεστε σε παρόμοια θέση με τον ανεκδιήγητο μετεωρολόγο και ξαναζείτε την άνοιξη και τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού, μην ανησυχείτε. Απλά ζείτε την δική σας «Ημέρα της Μαρμότας». Μόνη πηγή ανησυχίας ότι τα happy endings συμβαίνουν πάντα στον κινηματογράφο, αλλά σπάνια στην πραγματική ζωή.
Ο τραπεζικός
