Νέο τοπίο στα φωτοβολταϊκά: Υποχρεωτικές μπαταρίες και δεύτερη ευκαιρία στα έργα αποθήκευσης

Νέο τοπίο στα φωτοβολταϊκά: Υποχρεωτικές μπαταρίες και δεύτερη ευκαιρία στα έργα αποθήκευσης

Ένα νομοσχέδιο που αφορά την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα και το υδρογόνο, αλλά στην πράξη ξαναγράφει τους κανόνες για φωτοβολταϊκά και μπαταρίες, έφερε στη Βουλή το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Με τα άρθρα 55 και 56, το ΥΠΕΝ επιχειρεί να βάλει τάξη στο «δίκτυο», να ξεμπλοκάρει έργα αποθήκευσης που έχουν «κολλήσει» και ταυτόχρονα να φέρει ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης ΑΠΕ.

Υποχρεωτική αποθήκευση για όλα τα νέα φωτοβολταϊκά

Στο εξής όλες οι νέες αιτήσεις για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών που υποβάλλονται στον ΔΕΔΔΗΕ θα πρέπει υποχρεωτικά να συνοδεύονται από σύστημα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας. Ουσιαστικά, η εποχή των «σκέτων» φωτοβολταϊκών στο δίκτυο λιανικής τελειώνει, με την αποθήκευση να γίνεται δομικό στοιχείο κάθε νέου έργου.

Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα σε όλα τα υφιστάμενα φωτοβολταϊκά πάρκα να προσθέσουν μπαταρίες στις υποδομές τους, με μια σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν. Πλέον, καταργείται το ανώτατο όριο ισχύος του συστήματος αποθήκευσης. Έτσι, ένας σταθμός μπορεί να «κουμπώσει» αποθήκευση τέτοιου μεγέθους ώστε να βελτιστοποιεί την παραγωγή του και τη συμμετοχή του στην αγορά, χωρίς να σκοντάφτει σε γραφειοκρατικά «εμπόδια».

Ταυτόχρονα, όμως, θεσπίζονται και περιορισμοί έγχυσης ενέργειας στο σύστημα για τους σταθμούς που συνδυάζουν φωτοβολταϊκά με μπαταρίες. Οι κανόνες αυτοί θα καθορίζουν πότε και πόσο μπορεί να εγχέει ένας υβριδικός σταθμός, ώστε να αποφεύγονται αιχμές και αστάθειες στο δίκτυο.

Προτεραιότητες, εγγυητικές και σειρά στην «ουρά»

Με το άρθρο 56 καθορίζεται και η σειρά εξέτασης των αιτήσεων από τον Διαχειριστή του Δικτύου. Στην ίδια «ουρά» μπαίνουν τόσο οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί που προσθέτουν μπαταρία, όσο και οι μεμονωμένοι σταθμοί αποθήκευσης, με στόχο να υπάρχει σαφές πλαίσιο προτεραιότητας και να αποφευχθούν νέες ερμηνείες και καθυστερήσεις.

Παράλληλα, ορίζεται το ύψος της εγγυητικής επιστολής που θα καταθέτουν οι επενδυτές κατά την αίτηση για Οριστική Προσφορά Σύνδεσης. Η αυστηροποίηση στο κομμάτι των εγγυητικών στοχεύει στο να περιορίσει τις «εύκολες» αιτήσεις που δεν συνοδεύονται από πραγματική πρόθεση υλοποίησης, χωρίς όμως να αποθαρρύνει βιώσιμα έργα.

Συνολικά, οι ρυθμίσεις στέλνουν ένα σαφές μήνυμα στην αγορά. Τα νέα φωτοβολταϊκά θα πρέπει να σχεδιάζονται εξαρχής ως μέρος πιο σύνθετων σχημάτων (παραγωγή + αποθήκευση), τα οποία μπορούν να λειτουργούν με προγραμματισμένο τρόπο και όχι απλώς να «ρίχνουν» ενέργεια στο δίκτυο όταν έχει ήλιο.

Διευκολύνσεις στα έργα αποθήκευσης με ενίσχυση

Το δεύτερο κρίσιμο σκέλος του νομοσχεδίου αφορά έργα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας που έχουν επιλεγεί για επιδότηση μέσω διαγωνισμών της ΡΑΑΕΥ, αλλά έχουν σκοντάψει σε δικαστικές αποφάσεις ή σε ζητήματα σύνδεσης.

Το νομοσχέδιο προβλέπει την αναστολή και παράταση των προθεσμιών που διέπουν σταθμούς αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας, για τους οποίους έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση αναστολής άδειας ή έγκρισης για τα έργα αυτά.

Νέοι κανόνες για μια αγορά σε μετάβαση

Οι παρεμβάσεις στα άρθρα 55 και 56 δεν είναι απλώς τεχνικές τροποποιήσεις. Διαμορφώνουν ένα νέο πλαίσιο, στο οποίο οι ΑΠΕ καλούνται να συνοδεύονται από αποθήκευση και τα έργα μπαταριών αντιμετωπίζονται ως κρίσιμη υποδομή.

Για τους επενδυτές, το μήνυμα είναι διττό. Aφενός, η υποχρεωτική ενσωμάτωση αποθήκευσης ανεβάζει το αρχικό κόστος των νέων projects, αφετέρου, εισάγει καθαρότερους κανόνες παιχνιδιού, προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία στα έργα που έχουν ήδη εξασφαλίσει στήριξη και επιχειρεί να «ξεμπλοκάρει» τις καθυστερήσεις που κρατούν σε αναμονή σημαντικό όγκο επενδύσεων.

Για το σύστημα, η ελπίδα είναι ότι η επόμενη φάση ανάπτυξης φωτοβολταϊκών δεν θα αναπαράγει τα σημερινά προβλήματα κορεσμού, αλλά θα στηριχθεί σε έργα που μπορούν να αποθηκεύουν, όπως απαιτεί μια ώριμη αγορά ενέργειας.