Νέο πυκνό κύμα έργων που μέχρι το 2026 αγγίζουν τα 600 εκατ. ευρώ προετοιμάζει ο ΔΕΣΦΑ, βάζοντας την Ελλάδα σε φάση επιταχυνόμενων αλλαγών στον χάρτη της ενέργειας.
Στόχος είναι ένα ισχυρότερο εθνικό δίκτυο, μεγαλύτερη εξωστρέφεια στις ροές φυσικού αερίου προς τον Βορρά και υποδομές που «κουμπώνουν» με την επόμενη ημέρα της κλιματικής μετάβασης.
Η «ραχοκοκαλιά» μεταφοράς: Από την Καρπερή ως την Πάτρα
Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται δύο έργα που θα καθορίσουν τη φυσιογνωμία του δικτύου την επόμενη δεκαετία. Η διπλή γραμμή του αγωγού Καρπερής–Κομοτηνής, προϋπολογισμού περί τα 260 εκατ. ευρώ, ενισχύει τον άξονα Βορρά–Νότου, ανεβάζει την ευελιξία του συστήματος και θωρακίζει τη διασύνδεση με τα Βαλκάνια.
Η επέκταση προς την Πάτρα, ύψους περίπου 120 εκατ. ευρώ, ανοίγει τον εθνικό κορμό στη Δυτική Ελλάδα, καλύπτοντας τη βιομηχανική ζώνη και συνδέοντας ουσιαστικά την Πελοπόννησο με το δίκτυο υψηλής πίεσης. Και τα δύο έργα βαδίζουν προς τελική επενδυτική απόφαση στις αρχές του 2026.
Παράλληλα, προχωρά η διασύνδεση με τη Βόρεια Μακεδονία: το ελληνικό τμήμα στοχεύει σε ολοκλήρωση εντός του α’ τριμήνου του 2026, με την πλευρά της γειτονικής χώρας να ακολουθεί λίγους μήνες μετά. Εντός του 2025 προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία και ο αγωγός προς τη Δυτική Μακεδονία, προσθέτοντας αξιοπιστία σε μια περιοχή που αλλάζει παραγωγικό μοντέλο μετά τον λιγνίτη.
Ρεβυθούσα 2.0: Νέες καινοτομίες στον τερματικό
Ο σταθμός της Ρεβυθούσας περνά σε εποχή εκσυγχρονισμού με μετρήσιμο περιβαλλοντικό όφελος. Η εγκατάσταση του συμπιεστή Boil-Off Gas καταργεί την καύση των αερίων εξάτμισης, μειώνει απώλειες και εκπομπές CO₂ και βελτιώνει την ενεργειακή απόδοση.
Το επόμενο βήμα είναι η κατασκευή πλωτού μόλου για φόρτωση LNG σε μικρότερα πλοία, ώστε η Ελλάδα να εξυπηρετεί απευθείας το ανερχόμενο small-scale LNG και ανεφοδιασμούς ναυτιλίας σε λιμάνια όπως ο Πειραιάς.
Στο επίκεντρο το APOLLO CO₂
Στην επόμενης γενιάς έργων ξεχωρίζει ο κόμβος συλλογής και υγροποίησης CO₂ στη Ρεβυθούσα. Το APOLLO CO₂, προϋπολογισμού περί τα 500–600 εκατ. ευρώ, προβλέπει αγωγό συλλογής από βιομηχανικές πηγές και τερματικό υγροποίησης για εξαγωγή προς εγκεκριμένους χώρους μόνιμης αποθήκευσης στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Νότια Ευρώπη.
Η καινοτομία είναι η αξιοποίηση της πολύ χαμηλής θερμοκρασίας του LNG (περίπου −160°C) για να υγροποιηθεί το CO₂ μέσω εναλλαγής θερμότητας, μειώνοντας δραστικά την απαιτούμενη ενέργεια και το λειτουργικό κόστος. Η τελική επενδυτική απόφαση τοποθετείται στο τέλος του 2026 ή στο πρώτο τρίμηνο του 2027, με χρηματοδότηση που συνδυάζει ίδιους πόρους, ΕΤΕπ και ευρωπαϊκή στήριξη καινοτομίας.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο. Ως τα τέλη του 2025 αναμένεται δημόσια διαβούλευση για τις βασικές διατάξεις μεταφοράς και τερματικών CO₂, με εξειδικευμένους κανόνες αδειοδότησης να ακολουθούν. Χωρίς σαφείς κανόνες, ούτε οι βιομηχανίες-emitters ούτε οι υποδομές μεταφοράς/αποθήκευσης μπορούν να αναπτυχθούν συγχρονισμένα.
Εξαγωγές και ροές: Το «παράθυρο» 2025–2027
Για το 2025, οι συνολικές εξαγωγές φυσικού αερίου εκτιμώνται στα 11–12 bcm, συνυπολογίζοντας ροές μέσω TAP και φορτία LNG από Ρεβυθούσα και FSRU. Το 2026 αναμένεται μεταβατικό, καθώς οι αναβαθμίσεις στο βουλγαρικό δίκτυο θα ολοκληρώνονται σταδιακά, απελευθερώνοντας χωρητικότητα από το δεύτερο εξάμηνο.
Η ουσιαστική αύξηση των εξαγωγικών όγκων «γράφεται» μετά το 2027, όταν θα έχουν ωριμάσει οι περιφερειακές διασυνδέσεις και η Ευρώπη θα βαδίζει πιο σταθερά σε καθεστώς χαμηλής εξάρτησης από ρωσικό αέριο. Σε αυτό το πλαίσιο, παρατάθηκε έως τον Απρίλιο του 2026 το προϊόν «Ομάδα Προϊόντων 1», για να ενισχυθεί η μακροπρόθεσμη δέσμευση δυναμικότητας.
Η μεγάλη εικόνα
Το παζλ συντίθεται από αγωγούς, τερματικούς LNG και τεχνολογίες CCS. Με αιχμή τον ΔΕΣΦΑ, η Ελλάδα μετατρέπεται από «τελικό αποδέκτη» σε αξιόπιστο διαμετακομιστή, προσφέροντας ασφάλεια εφοδιασμού στη ΝΑ Ευρώπη και χτίζοντας υποδομές που υπηρετούν και το σήμερα της μετάβασης και το αύριο της απανθρακοποίησης.
Το νέο επενδυτικό δεν είναι απλώς δαπάνες, αλλά πλατφόρμες ανθεκτικότητας που προσφέρουν θέσεις εργασίας και επενδυτική κινητικότητα σε κόμβους όπως η Ρεβυθούσα, η Αλεξανδρούπολη, η Δυτική Μακεδονία και ο άξονας της Θράκης.
